Kurdele (Bl)

Yeni Bir Okul

Okul kapısının önünde okula doğru babasıyla sessizce bakıyordu Haru Oshima. Yeni bir lise, yeni öğretmenler ve belkide yeni travmalar görüyordu orada. Ruhsuz ve uykuluydu bakışları. Yavaşça atıyordu kalbi. Sanki ölmek ister gibi...

"Haru. "

Yanında duran babası Hayashi Oshima sıkıca oğluna sarıldı. Esen hafif rüzgar ikisinin de saçlarını okşadı.

"Seni okul çıkışı gelip alacağım tamam mı? Söz veriyorum tekrar yaşanmasına izin vermeyeceğim... Sana söz. Dikkatli ol. "

"Tamam..."

Soğuktu Haru'nun sesi. Babasının göz yaşlarının aktığını hissetti. İkisi için de zor günlerdi.

Beraber öğretmenler odasına gittiler. Birkaç öğretmen kahve eşliğinde sohbet ediyordu. Odaya kahve kokusu hakimdi.

Bir öğretmen onları fark etti ve ayağa kalkıp öne eğildi. Uzun saçları omuzlarından aşağı uzanıyordu.

"Hoşgeldiniz. Ben Yuma Tanaka ne için gelmiştiniz?"

"Oğlum yeni nakil oldu. Sınıfını bulmaya çalışıyoruz."

"Yardımcı olayım efendim. İsmin neydi genç adam?"

"Haru, Haru Oshima."

"Tamam... Bir dakika bekleteceğim."

Kadın telefondan birkaç kişiye mesaj çekti. Gayet tatlı bir kadındı ve biyoloji öğretmeniydi.

"İşte buradasın. Sınıfın üçüncü katta. Sağda ikinci sınıf. Kendin gidebilir misin?"

"Tabiki. Teşekkür ederim."

"Gitmeden son bir şey daha! Şanslısın. Biyoloji öğretmenin benim."

"Teşekkür ederim sensei. "

Haru yavaşça çıktı odadan. Bir süre sonra da babası merdivenlerden aşağı inip okul kapısına gitti. Arabanın kapısının kapandığı yankılanan sesten anlaşıldı.

Haru sınıfı bulduğunda kapının önünde durdu. Yutkundu. Derin bir nefes aldı ve kapıyı çalıp içeri girdi.

"Merhaba hocam ben bu okula yeni geldim."

"Demek o sensin. Hoşgeldin okulumuza. Adın neydi?"

"Adım Haru Oshima."

"Çok güzelmiş ismin. Benim adım da Aiko Nakamura. Fizik öğretmeniyim. Tanıştığımıza memnun oldum. En arkadaki arkadaşının yanına geçebilirsin."

(Daha kaç tane isim yazıcam amına)

Haru en arkadaki tek oturan çocuğa baktı ve yanına geçti. Sınıftaki her sıranın dolu olması da ayrı bir rastlantıydı zaten. Gerçi tüm saçmalıklar onun başına geldiğinden bu da normaldi.

Çantasını koyup oturdu. Tam sağına dönüp dışarıyı izleyecekken dolaplarla göz göze geldi. Duvar kenarı en arkaya denk gelmişti.

"Üzerineki bu hava için biraz kalın değil mi?"

Yanında oturan çocuğa baktı. Bu sabah bunu fark eden ilk kişiydi. Haru üzerine kalın sweatshirt giymişti. Acı olayın etkisini biraz azaltmaya çalışıyordu.

"Sabahları üşüyorum biraz. Ondan giymiştim."

"Özür dilerim kendimi tanıtmadım. Adım Kurai Kimura."

(Eveeeettt buyurun sememiz geldi alfamız geldi adamın dibi geldi dibi)

"Memnun oldum."

"Bende, teneffüste sana okulla ilgili her şeyi açıklamam lazım. Ama önce dersi dinleyelim."