Arka Sokakta

12 1 61
                                    

Haru ve Kurai sonunda sesin geldiği yere ulaştığında gördükleriye şok oldular.

Birkaç liseli ergen Himari'yi dövüyordu. Haru düşünmeden kendilerini onların önüne attı. Kolarını Himari'nin önüne gerdi. Kurai ise koşarak geldi ve o gerizekalıya hızlı bir tekme attı.

"SİZ KİMSİNİZ LAN KARDEŞİMİ DÖVÜYORSUNUZ SİKİK HERİFLER!"

Tekmeyi yiyen çocuk yere yığılıp kıvranmaya başladı. Ama atakları kesilmedi. Biri Haru'ya yumruk attı ve dudağını kanattı.

"Bak bak bak! Sen bana çok tanıdık geliyorsun!"

Kurai diğer gerzeklerke dövüşürken bir  Haru'yu baskı altına almıştı.

"Sen şu meslek lisesindeki karı kılıklı fahişesin değil mi? Bakıyorum da hemcinslerini korumaya başlamışsın."

"Siktir git."

Yediği yumrukla yere savruldu Haru ama hızlı kalkmasını bildi.

"Doğruları söylemeleri ağır gelmiş sana. Okul değiştirmişsin. Öyle kolay geçer mi sandın mal."

Ortalık kan çanağına dönerken Haru üşüyordu yine. Titriyordu hatta.

"Ağlayacak mısın? Kıyamam!"

"Kim ağlayacakmış söyle bakayım."

Hayashi Oshima son derece ciddi bakışlarla belirmişti. Arkadaki kavga ise susmuş, ortalık derin bir sessizliğe bürünmüştü.

"Şimdi hepiniz benimle müdürü ziyarete geliyosunuz. HEMEN ŞUAN."

Haru babasına sarıldı. Titremesi biraz azalmıştı. Kurai Himari'yi yerden kaldırdı.

Dünyalar güzeli kızın suratı darmadağın olmuştu. Saçları karışmış; burnu, dudağı ve kaşı kanatılmıştı. Sıkıca sarıldı abisine. Ağlayışı duyuluyordu.

Sonra hepsi müdürün yolunu tuttu.

...

Haru ve Kurai okul merdivenlerinin üstünde yan yana oturuyordu. Haru'nun dudağında, Kurai'nin ise kaşında bant vardı.

"Üzülmeni istemiyorum ama... Sanırım ikimizin de açıklaması gereken şeyler var."

"Sorun değil. İstediğini sor. Zaten er ya da geç anlatacağım."

"Bileğini neden kestin?"

"Fark ettin demek... Ah geçen hafta bir olay oldu. Sonra eve döndüğümde sanırım kesmişim. Ne olduğundan emin değilim. Sadece tavandaki küçük kancaya baktığımı hatırlıyorum."

"Kanca mı?"

"Annemin intihar ettiği gün ipi astığı kanca... Babamla onu tavandan sökmedik."

"Kaderimiz kısmen aynı."

"Buna sevinmem mi gerek?"

"Yoo... Aynı ipte yalnız yürümediğini bilmeni istedim."

Birkaç saniye süren sessizlikten sonra Haru devam etti.

"Her şey annem öldükten sonra daha da kötüye gitti. Ortaokulda birden bire daha fazla zorbalık görmeye başladım. Tam mezun olduğuma şükredecekken lise her şeyi daha da kötüleştirdi.

Hayatım iyice rayından çıktı. Ortaokuldaki piçler lisede de peşimi bırakmadı. Her şeye belirli bir yere kadar dayandım ve inan çok zordu. Bardağı taşıran son damla..."

Haru'nun titrediğini fark ettiğinde ona biraz yakınlaştı. Elini omzuna koydu. Endişelenmiş gibiydi.

"Hepsi benim aptal ve zayıf bir omega olmam yüzünden oldu... Hepsi zayıf olduğum için... Hepsi-"

Kurdele (Bl) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin