ගිම්හානයේ විඩාබර උණුසුම සමඟින් හමා ආ මන්දමාරුතය, එල්නෝරාගේ සිත තුළ අභව්ය හැඟීම් සමුදායක් ඇති කර තිබුණා ය.
එතෙක් ඇය අසල සිට බීර වීදුරු පිසදමමින් සිටි අයකැමි තරුණයා,අලගුව ඉදිරියෙහි සිටි රූමත් කතුවරිය දෙස යටැසින් බලමින් සිනාසුණා ය.
ඒ හේතුවෙන් හදිසියේම කෝපී මැෂිමට කෝපයෙන් යුතුව වැරෙන් පහරක් එල්ල කර සිටි එල්නෝරා, අනතුරුව අලගුව මතට සිමින් බර වූවා ය.
"ඔබ..... හොඳින්ද...?"
ඒත් සමඟම එල්නෝරා දෙසට නිසඟව ගෙල හැරවූ රූමත් කතුවරිය,සලිතව ගොස් විමසා සිටියා ය.
මෙවර මහත් ආයාසයෙන් යුතුව මඳක් සිනාසුණු එල්නෝරා,හැඟීමකින් තොර වූ තම නෙත් වහා ඉවතට හරවා ගත්තා ය.
ඔව්! සෑම දිනයකදීම සන්තෝසමක් වශයෙන්, පැන්ස කිහිපයක් සමඟින් දම් පැහැති කුඩා අරුමැති මලක් තසිම මතින් තබා යන මේ සුන්දර කතුවරිය, ඒ මොහොතෙත් එල්නෝරාගේ දැඩි සිත වික්ෂෝභයට පත් කර තිබුණා ය.
"ක්ලෝඩියා මෙනවිය මට මොහොතක් ලබා දෙන්න....! හැකි ඉක්මනින්ම මං ඔබතුමියගේ කළු කෝපි එක සූදානම් කරනවා..."
මෙවර ඇය දෙසට හැරීමට හෝ වෙහෙසක් නොගත් එල්නෝරා, ඉවත බලාගෙනම පවසා සිටියා ය.
නමුත් එසැණින් ඉදිරියට දිගු වූ කතුවරියගේ සිහින් දෑත, එල්නෝරාගේ උණුසුම් දෑත වහා ඩැහැ ගත්තා ය.
ඒ හේතුවෙන් මඳක් අපහසුතාවයට පත් වූ එල්නෝරා, ගැහෙන නීල ඉංඟිරියාවෙන් යුතුව ඈ දෙසට හැරී සිට ගත්තා ය.
"කියන්න, ක්ලෝඩියා මෙනවිය..."
මෙවර මොහොතක් යනතුරුම එල්නෝරා දෙස නිසොල්මන්ව බලාගෙන සිටි කතුවරිය,අනතුරුව එල්නෝරාගේ දෑත සිමින් අත හරිමින් පියවරක් පසුපසට වූවා ය.