Bay park aldığı borcu ödeyemeyince oğlu park jimini bay kanga satmak durumuda kaldı aradan geçen 3 yıl boyunca oğlu olmadan yaşamaya alıştı ve bu dönemlerde hayatının aşkı jeon Yuri ile tanıştı.
Fakat aileler birlikte akşam keyifli bir zaman geçirdi...
Bay park Jeon ailesini evine yemeğe davet etmişti bayan Jeon ve bay parkın düğününü konuşmak için yemekte bayan Jeon, jungkook, taehyung, namjoon, seokjin, hoseok, yoongi ve bay park vardı.
Yemekler yenilmiş ve ellerinde kahve herkes bir birini daha fazla tanımak için sohbet etmeye başlamışlardı.
Jungkooksa sohbetten çok uzaktı gözleri duvardaki tablodaydı tablodaki çocuk çok güzeldi gözleri maviydi yıldızlar kadar parlaktı dolgun dudakları gülünce iki hilal şekline gelen mavi gözler minik burnu çekik gözleri burnu gibi küçük olan elleri...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jungkook çocuğa aşık olmuştu yüzüne bakınca ne kadar saf ve temiz olduğu belliydi.
Jungkook çocuğun nerede olduğunu merak ederek bay parka sormaya karar verir.
"Bay park tablodaki çocuk kim?" Sesi soğuktu bay park jungkookla konuştuğu zaman soğuk soğuk terliyordu.
"O benim oğlum" her kes şaşırmıştı kimse bunu bilmiyordu.
"Peki şuan nerede?" Bunu soran bayan Jeondu.
"Yurt dışında" demişti bay park kekeleyerek
Her kes kısa bir süre jungkook'un incelediği tabloyu incelemiş daha sonra kaldıkları yerden sohbete devam etmişlerdi.
***
Jeon ailesi gitmeye hazırlanırken kapı zili çalmıştı bay park kapıya bakmak için gitmişti arkasında da Jeon ailesi evlerine gitmek için.
Bay park kapıyı açtığında ayağının önüne bir çocuk itilmiş ti her kes şaşırmıştı.
Çocuğu iten adam bay parka bakmış ve "borcunu ödedin eğer istersen yeniden iş birliği yapalım oğlunun vücudu kızlarınkinden daha güzelmiş" adam iğrenç bir kahkaha atmış ardından Jeon ailesine bakmış ve "sizdemi çocuk için geldiniz söylesene park kaç kişiye sattın oğlunu?"
Adam yeniden kahkaha atmış ve arkasını dönüp gitmeden önce "vücudunu biraz parçalamak zorunda kaldım ona işkence etmek çok büyük bir zevkti"
Bay park bembeyaz olmuştu her kes şimdi yerdeki sesiz bir şekilde düştüğü yerde oturan çocuğa bakmışlardı çocuğun kafası yere eğikti.
Bembeyaz tişörtü kırmızıya boyanmıştı jungkook diğerlerini itip çocuğun yanına gitmiş ardından çocuğu kucağına almıştı onu hızla salona götürmüş ve kanepeye oturtmuştu.
Bayan jeon'un gözler yaşlarla dolmuştu bu tablodaki saf masum çocuktu ama ondan eser kalmamış göz altları kararmıştı gözleri kıpkırmızıydı yüzünde en ufak bir mimik bile oynamıyordu.
Gözleri çok ruhsuz bakıyordu sanki ölü bir bedendi ruhu yoktu jungkook ilk yardım çantasını getirmelerini sert bir şekilde istemişti. Oda çocuğun tablodaki çocukla aynı olmadığının farkındaydı.
Jungkook yavaşça çocuğun üzerindeki beyaz kana bulanmış tişörtü çıkarmıştı.
"AMAN TANRIM" diye dehşetle bağıran bayan Jeondan başkası değildi bay parkın gözleri dolmuştu yalanmıydı gerçekmiydi orası muamma.
Jungkook çocuğun bu kadar acı çekmesine rağmen yüzünde tek mimik bile oynamamasına çok şaşırmıştı.
Jungkook sakin kalmaya çalışarak çocuğun yaralarını temizlemişti fakat bazı yaraları dikiş atılacak kadar derindi jungkook bunuda yapmış ardından yaralara ilaç sürerek gazlı bezle hepsini sarmıştı.
Jungkook işini bitirdikten sonra çocuğa bakmıştı yüzünde hiç bir duygu yoktu ne göz yaşı nede her hangi bir duygu.
Jungkook çocuğun baktığı yere baktı çocuk duvardaki kendi tablosuna bakıyordu.
Diğerleri de bunu fark etmiş onlarda bakmıştı bayan Jeon durmadan ağlıyordu tablodaki çocuk çok narindi parmağına kıymık batsa oturup saatlerce ağlayacak gibiydi fakat önündeki çocuğa baktı neredeyse ölümcül yaralar almasına rağmen yüzünde tek bir duygu yoktu.
Gözlerinde göz yaşı yoktu sanki bedenini değilde ruhunu öldürmüşler gibi
Bay park oğlunun önünde diz çökmüş ve "oğlum affet beni özür dilerim" demişti.
Her kes onun ne kadar sahtekar olduğunu öğrenmişti sesinden bile ne kadar sahte olduğu belliydi.
Jungkook bir atak yapamadan bayan Jeon konuşmuştu "çocuklar bu adama ne yapacağınızı biliyorsunuz" demişti sert sesiyle
Adam çığırarak bir suçum yok diyordu ama artık çok geçti jungkook ona yapacağını biliyordu.
Yoongi bay parkı arabaya çocuğu getiren herifin yanına oturtmuş ardından adamlarına onların ellerini ve gözlerini bağlamasını söylemişti.
Jungkook annesi çocukla konuşmaya çalışırken ayağa kalkmış ve üzerindeki kalın yünlü switşörtünü çıkarmış ve çocuğa özenle giydirmişti.
Daha sonra kendisi üzerine deri ceketini giymiş çocuğu yeniden kucağına almıştı az öncekinden farklı olarak çocuk jungkook'un boynuna kokusunun en yoğun olduğu yere sokulmuştu.
Bunu bilerek yapmasa bile bu hem jungkook'un hemde bayan jeon'un dikkatinden kaçmamıştı.
Jungkook önde annesi kucağında yaralı çocukla evden çıkmış kendi evlerine gitmişlerdi.
Yol boyu jungkook çocuğu bırakmamıştı jungkook kucağındaki çocuğun gittikce gevşeyen kaslarından rahatladığını anlamıştı.
Bu yüzden eve geldiklerinde bile çocuğu bırakmamış kendi odasına götürmüştü.
çocuğun uyuduğundan emin olduktan sonra aşağı diğerlerinin yanına inmişti her kes kanepede oturmuş yere bakıyorlardı.
Jungkook'un adım seslerini duyup Jungkooka bakmışlardı "uyudu mu?" Bayan jeon endişeyle sormuştu.
Jungkook kafasıyla onaylamıştı.
Jungkook kanepeye annesinin yanına oturmuş ve "çocuğun psikolojik tedaviye ihtiyacı var böyle olması normal değil namjoon hyung yarın en iyi psikologları buraya getirmeni istiyorum anne sen çocuk için yaptığın çorbadan yap yoongi hyung git o piçten çocuğun ismini öğren tae sen yanına adamlardan alarak alış verişe çık çocuğa gereken her şeyi al hoseok hyung sen evine etrafındaki korumaları arttır jin hyung sende bu piçlerin kim olduğunu öğren bende çocukla ilgileneceğim bilmiyorum fakat kokumu alınca rahatlıyor gibi"
Jungkook konuşmasının sonunda kaşlarını çatmış ve düşünmüştü bu çocuk onu tanıyormuydu yada sadece kokusunu sevdiği için mi böyleydi anlamamıştı.
Bayan Jeon"evet oğlum çocuk kokunla rahatlıyor kokun ona güvenlik veriyor olmalı git onun yanına uyandığında korkmasın" jungkook kafasını sallamış ve geri odasına çıkmıştı.
Devam edecek
______&______
Bu hikayeyi yazarken ne düşündüm bilmiyorum fakat bir anda yazmak istedim kötü ruh halindeydim.
Yani nasıl ilerlemem gerek gerçekten bilmiyorum sadece biraz üzücü ve aynı zamanda jiminin çok güçlü olduğu bir fic yazmak istedim.
Fikirlerinize her zaman açığım bana yardım ederseniz gerçekten mutlu olurum.
