Yazar'dan
Emma'nın ölümünün ardından 1 yıl geçti. Hina toparlanamadı, Take çoğu gününü Hina ile geçiriyordu, Mikey epey çökmüştü, Mitsuya 8 ay sonrasında az da olsa alışmıştı, Hakkai ve Yuzuha, Mitsuya ile kalıyordu, Kazutora'ya islahevin de bu haberi bildirince Kazu Mikey'in suçu diye söyleniyordu ve Draken.
Her gününü mezarlığa giderek geçiriyordu Hina hariç herkes affetmişti tabi çoğu kişi kendisini kandırıyordu.
Draken aynı zaman da delirmeye de başlamıştı çoğu zaman Emma'yı görüyordu kafasına vuruyordu çaresizce.
Bugün ise son kez Emma'nın mezarına gidiyordu.
"Selam Emma. Orası rahat mı?" Sakince mırıldandı.
"Anlatamadıklarimi anlatmak istiyorum. Sizi bırakma sebebim size zarar veriyor olmam.. hayır diyorsundur muhtemelen şu an ama öyleydi, veriyordum. Bi kız benden hoşlandığını söylendi başta istemedim fakat seni öldürmek ile tehdit etti. Napabilirdim Balım? Özür dilerim her şey benim suçumdu belki de." Gözünden yavaşça yaş aktı.
"Seninle daha mutluydum keşke sizi bırakmasaydım diyordum bazen kendime. Sen bana her yazdığın zaman bakıp bakmamakla karar vermeye zorlanıyordum ama bakmıyordum."
"O yüzden." Yavaşça cebinden kelebek çıkardı. "Senin yanında olmalıyım ha?"
Yavaşça kalbine sapladı kelebeği ardından gülümseyerek hayata gözlerini yumdu.
Draken son 1 yıl içinde ilk kez bugün ağlamıştı.
Her ne kadar bu hayatta kavuşamasalar da öbür hayatta kavuştular.
Hina asla Draken'i affetmemişti.
Takemitchy ise asla geleceği değiştiremedi.
Yarım kalan çoğu şeyin doğru düzgün bir sonu yoktur.
___________________________________________
Selamlar fic bitti. Uzun yazmaya alışkın değilim pek ondan kısa oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkigai. | DrakEmma
Teen FictionEmma Senden hoşlanıyorum. Ama sen beni uzaklaştırıyorsun İkigai. Eski bizi özledim. Texting / Yarı düz yazı.