Sonbahar gecesi

Bela

---

Akşam olmuştu henüz bu şehirde yeni olduğum için dışarı çıkmamış evde oturuyordum. Birkaç saat flim izledikten sonra yatmak için hazırlanıyordum çünkü yarın erken saatte uyanıp  iş bulmak için biraz gezinicektim . Kendime iş bulmalıydım.

Favori geyikli pjimamı giydikten sonra artık uyumak için hazırdım. Yatağa doğru ilerken dışarda birkaç bağırış sesi duydum fakat pek umursamadım çünkü büyül ihtimalle başı boş sarhoş insanlardır.

Fakat gürültü durmadı hatta artmaya başladı sanki bir grup bahcem de oturup , bağırırak konuşuyormuş gibi sesli  geliyordu.

Yavaşca yatağımdan kalkıp cama doğru ilerledim, perdeyi çektikten sonra dışarda birkaç adam gördüm fakat benim bahcem de değil Asil beyin bahçesinin önündeydiler. acaba bu saatte asilin beyin bahcesinde ne yapıyorlardı.Beni ilgilendirmiyordu çünkü  Asili henüz tanımıyordum , belki de o adamlar asilin tanıdığı adamlardır . belki de asil'de onların yanındadır.

Perdeyi kapatıp sacımı topladım. Seslerden dolayı biraz korkmuştum ve yüzümden soğuk terler akıyordu. Genelde korktuğum da veya heyecanlandığım da ellerim titrer ve soğuk soğuk terlerim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra yatağımın içine girdim . Bugün çok yorulmuştum 12 saat boyunca araba yolculuğu yapıp ardından tüm evi yerleştirmiştim artık uyumam gerekiyordu. Gözlerim yavaş yavaş kapandı....Fakat gece boyunca sesler bir türlü susmamıştı. Acaba onlar kimdi ?

---

Sabah olmuştu, bugün çok ama  çok
heyecanlıydım çünkü hayallerimin şehri olan bodrumu gezicek ve kendime iş bulucaktım. Aslında coğu zaman  heyecanlanan birisiyim ve bu elimde olan bir şey değil.

Hızlıca elimi yüzümü yıkadıktan sonra akşamdan hazırladığım kıyafetlerimi giydim. Üzerimde beyaz , sonbahar mevsimine özel bir elbise vardı. Yanıma çanta olarak küçük bir bez çanta aldım ve üstüme ise krem renginde bir ceket aldım. Saçlarımı salık bırakmıştım çünkü saçlarım dalgalı çok güzel gözüküyordu. Annem saçlarımı hep kendi geçliğin de ki saçlarına benzetiyordu. Onun gibi sarışın ve dalgalı saçlara sahibim demekki.

Dış kapıyı actığım da şaşkın bir ifadeyle kapıya bakıyordum çünkü hiç beklemediğim biri kapıda duruyordu Asil fakat kendisi uykusuz ve halsiz gibi duruyordu.
Asil "Ecem özür dilerim" dedi.
Ne dediğini anlamadım. "Asil bey iyi misiniz " dedim. Bir anda kapımın önüne çökerek oturmaya başladı. Sanki tüm gün uyumamış gibiydi.

Asil "Gidicek başka yerim yoktu özür dilerim" dedi . Başta benle dalga geçtiğini sanmıştım fakat bir anda bana bakarak.
"Senle konuşmam gerekiyor" dedi.

Şaşkın ifadeyle ona doğru baktım. "Asil bey siz iyi misiniz?" dedim. "Sabahın köründe kapıma gelip sarhoş gibi özür diliyorsunuz ve ben sizi tanımıyorum bile" dedim. Sinirli birşekilde

Asil yavaşca ayağa kalkarak
"Özür dilerim,sabahın köründe seni böyle rahatsız ettiğim için" dedi.
Yavaşca bahceye doğru yürüdü ve gitti.

Hala şaşkındım.
Asilin sorununu ne olduğunu hala anlayamamıştım kapıyı kitleyip bahçeye doğru yürüdüm. Dışarısı sonbahar mevsimin de olmamıza rağmen soğuk değil sıcaktı. Yürümeye başladım
Yolda birkaç yavru kedi görünce küçük bir markete girip onlara yemek almaya gittim. Hayvanlara zaafım var, onları aç bırakamazdım.