Όσα άφησε ο άνεμος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ

   Ποτε δεν πιστευα πως ενας ανθρωπος θα εκανε εμενα, εναν τοσο ατιθασο χαρακτηρα να παρακαλαω για λιγη του προσοχη. Ποσο λιγη ενοιωθα πλέον σαν τιποτα να μην ειναι αρκετο την νυχτα αυτή. Σαν οτι ηξερα να ειναι ενα εύθραυστο γυαλινο βαζο που πευτει με δυναμη και κτητηκοτητα αναμεσα στα ποδια μου διαλύοντας την οψη του. Με ειχε καταβαλει ολοκληρωτικα, ειχε μπει μεσα στο μυαλο μου και με τυρανουσε με καθε δυνατο τροπο.Αλλα μονο εγω ειχα την ευθύνη για οτι μου σενεβενε πλέον εγω το αφησα να με καταβαλει.

Κρητη 8 Χρονια πριν.

16 Ιουλιου 2016
Σημερα γινεται ο γαμος του Μανωλη Αρχοντακη πλουσιου παραγωγού κρασιου μεγαλης οικογενειας ορκισμενος εχθρος του αγαπημενου μου πατερα. Στην κρητη πλεον οι βεντετες θεωριτικα εχουν παψει να υπάρχουν με αυτο δεν συμβαινει και στην δικη μου οικογενεια. Οι Αρχοντακιδες και οι Μηλιδακηδες εχουν μεγαλη εχθρα και μισως που δεν μπορω να καταλαβω που οδηγει ή που θα οδηγήσει ολο αυτο
Ο Μανωλης ειναι ενας γοητευτικος ψηλος ανδρας με μεγαλα πράσινα ματια και γυμνασμενο σωμα, ολα επανο του ειναι αρμονικα δεμενα μεταξυ τους πραγμα που τον κανει τον πιο γοητευτικο ανθρωπο που εχω δει σε ολη την Κρητη. Σωστος λεβεντης!. Τα μαλλια του ειναι παντα επιβλιτικα στρομενα πισω απο το πρόσοπο του και το ντυσιμο του προσδιδει κυρος σε ολη του την εμφανιση.
Σε ολη μου την ζωη, απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου ειναι ο πατερας μου να μου λεει να μην σκευτω να κοιταξω αυτο το παλικάρι, μα πως θα γυνοταν αφου ειναι δεκαπεντε χρονια μεγαλητερος απο εμενα.
Ακουσα την μητερα μου να φωναζει επιβλιτικα το ονομα μου διακοπτοντας με απο τις σκεψεις που ειχα για τον γιο του εχθρου του πατερα μου . Το ονομα μου ειναι Αλικη ειμαι στην ηλικια των δεκα οκτο ετων. Εχω μεγαλα καφε ματια και μακρια μαυρα μαλλια δεν ειμαι πολυ ψυλη αλλα το σωμα μου ειναι γεματο καμπυλες. Εχω μια μεγαλητερη αδερφη κατα πεντε χρονια η οποια πλεον σπουδαζει παιδαγωγικων στην πατρα και δυο καταπληκτικους αλλα συναμα και αυστηρούς γωνεις διοτι καταγομαι απο μια οικογενεια με υψηλο κυρος στην κοινωνια των Χανιων οπως λεει και ο παππους μου. Παντα με ελεγχαν σε οτι και να ελεγα οπου και να πηγαινα για να μην τους μαυρισω το αριστοκρατικο επιθετο των Μιληδακιδων. Αυτο παντα με καταπιεζε και ερχομουν σε ριξη μαζι τους.
Η μητερα μοθ μπηκε με νευρα στο δοματιο κοιταζοντας με απο πανω μεχρι κατω. Εγω φορουσα ενα αθλητικο ποδιλατικο κολλαν μαυρου χροματος που αποκαλυπτε αρκετα τις καμπυλες των μπουτιων και του πισω μερος του σωματος μου και ενα κοκκινο κοντο μπλουζακι με ραντες και τα αθλητικα μου παππουτια εχοντας πολυ λιγο μακιγιαζ στα ματια μου με σκοπο να τα τονισω, στην μεση του καλοκαιριου στην Κρητη παντα κανει ασφικτικη ζεστη οπως και αυτη την μερα. Κοιταζοντας με εξονιχιστικα η μητερα μου αρχισε να με προσβαλει για το και καλα προκλυτικο μου ντυσιμο προσδιδοντας μου ακρως προσβλητικα επιθετα και κανοντας μια αποτομη κινηση με χτυπισε με δυναμη στο προσοπο κανοντας λογο για την ατιμαση του ονοματος της απο εμενα, την ιδια της την κορη. Δεν αντεχα αλλο να την ακουω ετσι ανοιξα με δυναμη και δακρυα στα ματια την πορτα του δωματιου μου και κατεβηκα τρεχοντας τις ξυλινες σκαλες του σπιτιου μου με μονη πλεον κατευθυνση την πορτα της εξοδου ανοιγοντας την γρηγορα και χτηποντας την για να κλεισει.
Μετα απο δεκα περιπου λεπτα και αρκετο τρεξιμο λογο της αντοχης που ειχα αφου πηγαινα χρονια στιβο βρεθηκα σε ενα χωραφι με πολλα αμπελια. Επεσα στα γωνατα μου κλαιγοντας ακομα τα ματια μου μαλλον ηταν πολυ κοκινα. Λογο της εντασης που ειχα επεινη την στιγμη δεν υπολόγιζα οτι βρισκομαι σε ξενα χτηματα και ουρλιαξα με σκοπο να ξεπερασω τον θυμο οπου ειχε εισβαλει μεσα μου. Την ιδια στιγμη ακουσα βριματα να ερχονται με γρυγορο ρυθμο πρως το μερος οπου βρισκομουν, φοβισμενη σηκωθηκα απο το χωμα και προσπαθυσα να τρεξω μα ενα γυμνασμενο χερι εδεσε με δυναμη στο μπρατσο μου τραβοντας με πρως το μερος του.
Γυρνοντας το κεφαλι μου αντικρισα κατι που δεν περιμενα ποτε να δω ,ηταν αυτος, δεν μπορει καποιος μου κανει πλακα οχι ο εχθρος του πατερα μου οχι αυτος οχι στο δικο του χτημα

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΑΙΣΕΙ ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ❤️

ΝΙΚΠΑ