F L I P P E D

2: How I became me?

'Tok!Tok!Tok!'

"Stranz, apo.. bumaba ka nga muna. Gusto kang maka-usap ng mga magulang mo"

''Sorry. Ayoko po."

"Apo naman.. Parents mo pa din sila."

Binuksan ko ang pinto ng kwarto ko at pinapasok si lola.

Tahimik lang ako.

Unti-unti siyang lumapit sa'kin.

"Apo, okay na sila. Buo na ulit ang pamilya niyo. Patawarin mo na sila"

I can't believe it.

"Uh.. talaga?"

Tumango lang siya.

Naiyak ako. Grabe nakakabading naman to oh!

''So, ganun na lang yun.. lahat ng.. pag..hi...hi..rap .. parang.. ang immature naman ni..la.."

''Tahan na. Ganun talaga. Forgive them okay? At least narealize nila ang mali nila, diba?"

She then hugged me.

''I can't face them. I'm still angry. THEY TOSSED ME AWAY LOLA!"

''Kahit para sa akin na lang Stranz... Mend your family.

It'll be hard at first but soon you'll all heal and be happy."

"But.."

"Be happy. Okay?"

"Opo."

Pagkatapos nun sumama na ko sa kaniya pababa at nakipag-usap sa parents ko.

They're planning to take me to Cebu.

Nandun kasi ang FAMILY BUSINESS daw.. Ewan ko lang kung ano..

Umalis ako sa lugar namin ng hindi man lang nakapagpaalam sa mga kaibigan ko.

Biglaan kasi, kailangan na agad naming bumalik.

Tutol ako, syempre.

Pero nakumbinsi pa din nila ako.

Nag-iwan ako ng sulat sa bestfriend ko.. Sana maibigay ni lola..

Tol JC,

BEST FRIEND! Sorry!! 'di ako nakapagpaalam sayo.

Ipanalo mo yung Championship game natin kahit wala ako.

Biglaan itong pag-alis ko pero sana magkita ulit tayo.

Sa Cebu na ako titira. Pero kahit ganun, ikaw pa din ang best basket partner ko ha!

Mamimiss kita tol!

-Stranz

~~~

After two years, lumipat ako ng Manila.

Kasama ang nanay ko.

Dun na ko nagtapos ng elementary at high school.

Naghiwalay ulit sila ni papa.

This time, ang papa ko ang may kasalanan.

Nahuli siya ni mama na may ibang babae.

Naiinis nga ako sana di ko na lang iniwan si lola.

I was a fool expecting and hoping that at last my family will be fine.

And that did happen. Lasted for only 2 years.

A lot happened after then.

Medyo napariwara ako at hindi ko na naintindihan ang sarili ko.

Simula nung napasama ako sa mga kaklase kong mga bading.

May mga naramdaman akong di dapat.

At ganun, nagising na lang ako na..

Tanggap ko nang.. GANITO AKO..

Alam niyo na yun.. na GAY na ako..

Ang bilis ng mga pangyayari...

Masaya ako dahil tanggap ako ni mama.

Sabi nya pa mabuti na daw yun kesa matulad ako kay papa.

Si papa na walang ginawa kundi.. mambabae.

Pero infairness! siya nagbabayad ng mga tuition ko.

Ahem, magkaCollege na pala ako.

Sa UP! I applied for a scholarship. I hope qualified ako.

Kahit yun lang maging tulong ko na kay mama.

Para wala na akong hingin sa kaniya.

Si papa naman nagpapadala din for my allowance.

I think it's much more okay this way.

At least wala akong naririnig na giyera araw-araw.

Anyways, I'm so excited! A few more days and PAK!

First Day of College na!

I am sure, I'll meet a new bunch of hot cute guys!

FIESTA NGA NAMAN OH!!

Sayang I don't have anyone there but Triz, my girl bestfriend.

Oh well, mas masaya sana if andun yung mga pagirl friends ko.

Kaso yung mga baklitang yun ang bobobo. Di pumasa ng entrance!! >.<

Bahala na basta I want to start my colege days already!

COLLEGE CUTE GUYS AND EVERYTHING!!!

HEEEEERRRRRRRREEEEE I COOOOOMMMEEE!!!!!!!!!!!!