Travma olan son aşkımı hikayeye uyarlamak stratejik olarak doğru bir karar mı? aniden hayatınıza girip eviniz haline gelen insan sığınacak limanınız olarak belirlediğiniz kişi size dünyada cenneti yaşatıp uyumsuzlukların ne kadar hoş olduğunu göster...
Öncelikle merhaba ben kirara ve kendi hayatımdan alıntıladığım ilk kurgum ile karşınızdayım. Ben bunları yaşarken bir daha toparlanamayacağımı sanıyordum ama şimdi dalga geçip üstüne kurgu yazıyorum zaman gerçekten çoğu şeyin ilacı. İkimiz çok boktan bir ortamda tanışmıştık ikimizin ikonu da birbirinden alakasızdı benim iconum jeongin onunki ise jungkook. Aklınız karışmasın diye karakterleri daha uyumlu şekilde uyarlamaya çalıştım. İyi okumalar ♡
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Ben jeongin ve son 1 yılda yaşadığım saçmalığın haddi hesabı yoktu. Arkadaşlarım sayesinden eskisinden de iyi toparladım. Bir daha kalbime bu denli bir aşk alır mıyım bilemiyorum sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer. Gelin size hikayeyi baştan güzelce anlatayım.
6 aylık ilişkim 1 hafta önce eski sevgilim Matteo'nun eski sevgilisi Luca'ya tekrar dönmesiyle son bulmuştu. Bu benim kaderim miydi yoksa lanetim miydi kısır döngüye girmiş gibi niye hep aynı son oluyordu. Bu düşüncelerle cebelleşerek kuzenim yeonjun ile evden çıkmış bizimkilerin yanına parka piknik yapmaya kafa dağıtmaya gidiyorduk.
Tam sokakta köşeyi döndüğümüzde karşımda en son görmek istediğim insanlar vardı. Matteo ve Luca içimden küfürler savurarak yeonjun'un kolunu çekip yanlarından hızlıca geçtim ama Matteo'nun benimle alay eder gibi arkamdan attığı kahkaha kulaklarımı gelmişti. Daha çok sinirlenmiştim ama karşılık verirsem bunun bir sonu olmayacaktı ve kavgalarımız asla bitmeyecekti açıkçası ben de artık bununla uğraşmak istemiyordum. Ama yeonjun aniden elimden kolunu çekip elindeki poşetlerle koşarak gidip onlara vurmuştu.
Onların cevap vermesine ya da bir şey yapmalarına izin vermeden koşarak geri yanıma dönmüştü. Ve üzgün bir suratla poşetlerle bakarak konuşmuştu.
"Şerefsizler yüzünden yaptığım kekler bozuldu kesin"
Onun suratına ifadesiz bir şekilde bakarken kahkahamı tutmaya çalışıyordum. Deliydi bu çocuk ama çok seviyordum onu. En sonunda dayanamayıp kahkaha atmıştım o da benimle birlikte gülmeye başlamıştı. Tekrardan parka doğru yürümeye başlamıştık.
Mezun senem bitmiş üniversite sınavımın sonucunu bekliyordum kafamı onunla oyalamak sınavın sonucunu düşünerek zaman geçirmek daha mantıklıydı, eğer bir sene daha çalışırsam annem beni laflarıyla gebertirdi. Gerçi şu an o durumdan pek farkım yoktu.
Cebimdeki telefonun titremesi ile düşüncelerimin hepsi dağılmıştı. Elimi telefonuma atıp arkadaşlarımın gruba yazdıklarına baktım. Grubun adını tekrardan görmemle telefonu fırlatıp evime gidip yatasım gelmişti.
Guclu kasarlar mutlu yasarlar😝🦄🎀💗💅
Bangchan: Nerede kaldınız amınakoyayım sabahtan beri güneşin altında sizi bekliyorum bir de yetmezmiş gibi üstüne deccal matteo ve luca itlerini gördüm
Felix: azıcık daha bekle dede D vitaminine yaş ilerledikçe daha çok ihtiyacı oluyor insanın
Seungmin: PUHAHAHAHAHAHAHA
Bangchan: ikinizi de gebertirim
Hyunjin: kızma sevgilime dede
Felix: nereden ben senin sevgilin oluyorum chan ben yaklaştım parka geliyorum
*felix çevrimdışı*
Minho: biz de jisung ile yaklaştık
Changbin: jeongin yeonjun da geliyor mu
Jeongin: geliyor geliyor biz de yaklaştık parka
Felix'in hyunjine olan siniri çok doğaldı güzel bir ilişkileri vardı ama hyunjin'in umursamaz davranışları yüzünden son bulmuştu ama tekrardan barışacaklarına emindim gerçi yapılan yanlışı ya da pişmanlığı sevgi ile telafi edebilir miyiz bilemiyorum.
Yeonjun, Changbin'in attığı mesajı gördüğünde tek kaşını kaldırıp bana dönerek konuştu.
"Bu da kafayı bana taktı son zamanlarda" gülerek cevap verdim
"Belki aşık olmuştur yeon niye öyle diyorsun" koluma yediğim sert bir tokatla susup yürümeye devam etmiştim.
Olaylı yürüyüşümüzün sonunda parka gelmiştik bizimkileri uzaktan izlerken ne kadar şanslı olduğumu tekrardan hatırlamıştım. Her anımda yanımda olup bana destek olmaları bu boktan hayatımdaki tek güzel şeydi. Ailelerimiz liseden beri arkadaşlardı biz de bu sayede arkadaş olmuştuk. Gerçi onlar benim için arkaştan öte kardeşlerdi. Yeonjun'un omzuna dokunup gülümsedim ve bizimkilerin yanına ilerledik.
"Selam çocuklar" dedikten sonra felix yanımıza gelip sıkıca sarılmış neşeyle konuşmuştu
"Hoş geldiniz, piknik için neler getirdiniz" Yeonjun duyduğu soru ile hafifçe kaşlarını çatarak cevap vermişti
"İnanılmaz güzel kek yapmıştım ama yolda chan'ın gördüğü it sürüsü ile karşılaşınca onları uzaklaştırmak adına biraz sallayınca bozuldu" kendimi tutamayıp gülerek konuştum
"Yeon onları kek dolu poşetlerle dövdü"
bizimkiler kahkaha atarak yeonjun' a bakıyorlardı yeonjun da bizimkilerin yere serdiği örtüye oturup hararetli bir şekilde olayı anlatmaya başlamıştı.
O sırada bir arkadaş grubu daha bize doğru yaklaşmıştı. Felix'in diğer arkadaşı Namjoon'du onun yanındakiler de Namjoon' un arkadaşlarıydı Felix içlerinde sadece Namjoon ile yakındı fakat bizim grupta değildi onun bizimle bir yakınlığı yoktu. Bize doğru yaklaştıklarında felix onları görüp el sallamıştı ve konuşmuştu.
"Namjoon'a atölyenin anahtarını verip geleceğim, ben de kalmıştı"
Yanımızdan kalkıp hızlıca birkaç adım ötede duran Namjoon'a anahtarları vermişti. O sırada Namjoon'un yanında duran deri ceketli çocukla göz göze gelmiştik. Sert bir görüntüsü vardı.
O an tüm vücudum titremişti. Rüzgardandır diye düşünmüştüm. Ama nereden bilecektim ki aylar sonra aniden hayatıma girip. Aynı girdiği gibi çıkıp gideceğini. Sadece benim değil tüm arkadaş ortamımın psikolojisini bozacağını.
Yeonjun'un yanına gidip bacağına yatmıştım ve her zaman olduğu gibi bizimkilerin yanında şaklabanlığımı yapıp gülecektim.
"Yeon sence İrem derici ile hadise kavga etse kim alır"
Sorduğum soru ile kahkaha atıp burnumu sıkıp cevap vermişti
"Net hadise bu arada"
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
SELAM SELAM DEDİĞİM GİBİ YAZDIĞIM İLK KURGU YORUM ATIP OY VERMEYİ UNUTMAYIN TEŞEKKÜR EDERİM
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
