My Guardian Angel (Short Story)

My Guardian Angel

Ako si rosalie, 17 years old, female, from manila.

Magdadalawang taon na sana kami ng boyfriend ko. Si Jefferd. Kaso .. bigla siyang nakipagbreak saakin.

Sa mismong Anniversary namin. Tinanung ko siya kung bakit pero ang sinabi niya lang sakin ..

"If two Persons are meant to be, fate will finds a way for them to be together"

Kahit MASAKIT , pinalaya ko siya. Tama naman siya eh, kung para talaga kami sa isa't isa, kahit na maghiwalay kami, kami parin hanggang huli.

Sinabi ko nun sa sarili ko, hinding hindi na ako magmamahal pa. Masakit eh. Masakit sa mata, masakit sa ulo, masakit sa puso, masakit pa sa tiya.

Bakit ko nasabi? Eh kasi ..

Masakit sa mata kakaiyak ..

Masakit sa ulo kakaisip ..

 Masakit sa puso kasi nakakamiss, nakakapanghinayang ..

Masakit sa tiyan kasi ..

Sa kakaiyak mo,

kakaisip at

kakamiss mo ..

 Nakalimutan mo ng KUMAIN. Pati sarili mo napabayaan mo na.

Tama diba?

LOVE?

Sa umpisa lang masaya yan. Sa huli iiyak ka rin. Kaya bakit ka pa magmamahal para sumaya kung sa huli din naman paiiyakin ka rin?

Pero sabi nga nila, " Everything happens for a reason." but .. dont we have the right to know the reason first?

October 17, 2011

Sumali ako sa isang Clan. Ewan ko ba, nung una ang reason ko lang kaya ako sumali dito ay para makihalo bilo sa ibang tao .. at para narin makalimutan ko si Jeff.

Hanggang sa makilala ko si Albert.

Masaya siyang kausap, makulit, madalas ko siyang nakakatext. Madali niyang nakuha yung loob ko, siguro kasi He reminds me of Someone i used to know ..

Lagi siyang tumatawag. Lagi niya akong pinapakanta.

Anong kanta?

"Your Guardian Angel" ng The Red Jumpsuit Apparatus

[ Click the video on the side ------> ]

Sa tuwing kakantahin ko yun sa kanya, naiiyak ako.

Bakit? kase ..yun yung laging kinakanta sakin ni Jeff kapag magkasama kami. Yun yung kinakanta niya sa tuwing malungkot ako.

"I will never let you fall .. i'll stand up with you forever. I'll be there for you through it all. Even if saving you leads me to heaven ... "

napatigil ako sa pagkanta kasi di ko na napigilan yung sarili kong umiyak. Pinilit kong wag gumawa ng anumang ingay para hindi mahalata ni Albert na umiiyak ako. Pero nahalata din niya.

"Ahm hello Rosalie? Nandyan ka pa ba? Umiiyak ka ba? Hello ....... Rosalie anung problema?"  Agad ko namang pinakalma ang sarili ko at pinilit kong magsalita ng maayos.

"He-he-he ano ka ba? Ako umiiyak? H-hindi ah! *sniff* ano kasi, ano .... sinisipon ako. hehe ano okay ka na ba? okay ba yung pagkanta ko?" Pero hindi ko napigilang mautal.

"Rosalie .. alam mo, hindi mo kailangang magpanggap na masaya kung hindi naman talaga. Niloloko mo lang yung sarili mo. Lalo lang bibigat yung damdamin mo kung lagi mo nalang paniniwalain yung sarili mo sa mga bagay na hindi dapat. I-iyak mo lang yan. Ilabas mo lahat ng sakit na nararamdaman mo. Nandito ako oh. Makikinig ako sayo .."