Chapter 39

1.5K 61 21
                                    

Ayara's POV

3 months had passed, hindi pa rin nila nahahanap si Mikhael ngunit hindi sila nawalan ng pag-asa at nagpatuloy sa paghahanap sakaniya, habang ako?

Giving up and losing hope.

I resigned as a model and nag focus ako sa sarili at sa kalugusan ko, medyo umusbong na rin kaunti ang tyan ko. Wala ang tatlo ngayon dahil nasa Hawaii sila ngayon at mananatili roon nang dalawang linggo, inaya nila ako pero umayaw ako dahil hindi ko kakayaning bumyahe sa ganitong sitwasyon kaya sabi ko sa susunod na lang. Gustuhin ko man sumama with them pero wala eh.

Here I am, sitting on the sofa while reading a book and drinking a cup of tea. Nahiligan kong magbasa ng mga libro bilang libangan dahil wala rin naman akong magawa at hindi rin ako pwedeng kumilos nang kumilos dahil bawal daw akong mapagod. Bawat linggo ay bumibisita ako kay Dr. Vien para magpacheck-up dahil iyon ang iniutos sa'kin na mama at bumibisita rin sila sa akin every end of 2 weeks. Inalok nila ako na sa mansyon nalang namin ako manatili pero umayaw ako dahil mas malapit ang hospital kung saan ako nagpapacheck-up, anlayo ng Batangas sa Manila kaya ito ako ngayon, nasa condo ni Mikhael.

I heard the door creek opened.

"I'm back" a voice echoed through the hallway of the entryway.

"Where have you been?" I asked.

"Work po of course, kamusta ka?" Jeremy asked and sat beside me.

If you're wondering why he's here, dad told him to stay by my side no matter what. Close sila ni dad dahil nga photographer ko si Jeremy when I was a model at ito namang si Jeremy nagpapakitang gilas kanila dad which irritated me for an unknown reason. Until now, galit pa rin si Dad dahil sa ginawa ni Mikhael pero ako, pakiramdam ko napatawad ko na siya, wala na akong iniindang sakit dahil sa nangyari at kinakalimutan na lamang.

"I'm hungry, nagc-crave ako sa mango" I bluntly said.

"Mangga?" Jeremy asked, isn't it obvious? Kasasabi ko lang.

"You heard me, right? I said mango, tinagalog mo lang naman" Tugon ko at inirapan siya pero tinawanan lang ako nito at tumayo.

"Okay okay, I'll buy you mango na miss sungit, saglit lang ako" Jeremy said and messed my hair before walking out of my sight.

I'm still uncomfortable around Jeremy pero sinasanay ko sarili ko dahil mabait siya at maeffort pagdating sa'kin, kapag sinasabi kong nagugutom ako ay ipinagluluto niya kaagad ako kahit pa may ginagawa siya. Kapag naman nasa trabaho siya at may gusto akong bilhin ay hindi siya nagdadalawang isip na bilhin iyon at ipagpaliban muna ang trabaho niya. I don't understand why he's doing all of this, I know that he likes me kasi kahit hindi niya iyon aminin ay I can feel it—the way he cares for me, efforts for me, everything. Pero kahit na nandito si Jeremy ay hindi kami tabi matulog dahil hindi ako pumapayag, mag-isa akong natutulog sa kama habang siya ay nasa living room sa sofa natutulog.

Mikhael and I are still married on paper, but dad's working on it to end our marriage contract. Ewan ko pero may part sa akin na gustong pigilan si Dad na gawin iyon pero hindi ko magawa. I know I still love her, Mikhael's very special to me and has a special place in my heart pero ngayon, kailangan kong piliin ang sarili ko.

Lumabas ako ng Veranda to get some fresh air, the sun is about to drop.

Every time I thought of her, the thing that Dr. Vien told me..is lingering in my mind. What if..what if si Mikhael ang ama at ina ng dinadala ko..pero what if hindi. I'm lost in my mind–I don't know what to do anymore.

Arrange Marriage Where stories live. Discover now