Admiring Him from Afar

Kabanata 1

Last week of September.

Naghanda ako papuntang school, gusto ko pang matulog. Maaga kasi ang pasok kaya heto, pero half day lang din. "Eoghan! Gising na!" Sigaw ni nanay. Iyan lang naman ang alarm ko sa umaga, tinatamad nga akong pumasok, ayaw ko namang magalit pa si nanay.

Bumangon na ako at nag gayak, naligo at nagbihis, lumabas na ako sa kwarto para kumain. Nilutoan na pala ako ni nanay, sa labas palang nang kwarto amoy ko na ang paborito kong ulam.

Maswerte nga ako dahil meron akong nanay katulad n'ya, mahal ko si nanay, palagi man akong pinapagalitan dahil sa katangahan ko, alam kong mahal n'ya ako at mahal ko rin s'ya.

"Kumain kana at maka punta kana sa paaralan." Usad n'ya habang nilagay n'ya ang plato na may pagkain sa mesa, umupo ako. "Salamat 'nay, da best ka talaga!" Sabi ko.

"Ay Sus, nag inarte pa, kumain kana diyaan bago pa iyang lumamig." She said while preparing my bag. Nag simula na akong kumain. Napa ungol talaga ako sa sarap, iba talaga ang luto nang ina. Hindi matatalo sa lahat nang pinaka magaling na chef sa buong mundo.

Mga ilang minuto nga ay natapos din akong kumain at naghanda na para umalis. "Oh s'ya, magiingat ka ha? Wag palaging pasaway. Mag aral nang mabuti." Dagdag n'ya pa. "Makinig sa titser."

"Opo, inay. Aalis na po ako." Nag mano ako at umalis, pag labas ko ay hindi ma gaano ka  raming estudyante nag lalakad, maaga pa nga naman. Nag lakad narin ako papuntang school. Hindi naman gaano kalayo. Minsan tinatamad akong mag lakad, pero tinitiis ko nalang.

Ganito talaga ako nuong elementary pa ako, simula nuong grade 4 pa ako, ako na ang mag isang naglalakad, ayaw kong piniperwisyo si nanay, alam kong pagod din si nanay, at syaka malaki na ako, kaya kona ito.

Medyo tipid din sa pera, simula nu'ng namatay si tatay, nag hirap na kami ni inay. Si tatay kase ang kumakayod sa amin, at nu'ng pumanaw s'ya ay si nanay na ang naghirap. Mayroon din kaming maliit na sari sari store, at nakakatulong na din yun para sa aming pangangailangan.

Nakarating narin ako sa paaralan, marami rami na ang nandito. pumunta ako sa aking classroom, at bungad sakin ang nakakairitang mukha ni Lily.

Si Lily, ay kaibigan ko. Hindi ko s'ya gaaano kakilala kase nag kilala lang kami nuong grade 7. Magkatabi kami kase sa alphabetical arrangement nayan, Pero wala rin naman akong masisisi, malaking tulong din si Lily saakin, kung may problema ako ay nandyan s'ya, kasama ko s'ya sa tawanan, biruan at sa kalungkutan. Well, hindi paman gaano ka tagal ang aming pagsasama, ang turi namin sa isa't isa ay parang nang magkapatid.

"Hi!" Sambit n'ya, heto nanaman s'ya, siguro may chismis nanaman ito. "Ano?"

Hinila nya ako sa upuan namin. Hindi pa naman nag simula ang klase, kaya ang iba ay nag uusap lang. "Ano ba? Ang aga-aga ganyan ang mood mo? Girl! Lighten up!"

"Ano na namang chismis iyan?"

"So eto na nga, si Martha at si Clyde naghiwalay!" She said, her voice is like whispering na sumisigaw. My eyes just widened a bit. Tama ba ang narinig ko?

"Ano kamo? Si Martha..at si Clyde? Tanong ko, kailangan kong masiguro noh, hindi ako katulad nang ibang chismosa dyan na hindi inaalam lahat nang kwento, kaya mga mali ang sinasabi.

"Ano ba iyan! Bumili ka nga ng cotton buds." Lily said while rolling her eyes.

"Ano kase-"

"Okay class, stand up let us pray." I tensed up when I heard Mrs. Cannwoa spoke.

...

Nag simula na ang klase ay inaantok na ako, paano ba naman 5:30 am yung klase, sino ba namang hindi aantukin? Tumingin ako kay Lily, hindi man lang n'ya tinuonan nang pansin si Mrs. Cannwoa? Well, well,well, may kausap s'ya. At ang kausap n'ya ay parang isang diwata...Ang ganda!

Alam ko naman ang pangalan n'ya, at s'ya si Sam Reyes. Nuong una ko syang nakita ay parang naka kita talaga ako nang anghel. Well, there was a time na nagkausap kami, sabi n'ya ay magkaklase daw kami nuong grade 4, ngunit hindi ko maalala.

Ang naalala ko lang ay si Martha, s'ya lang din naman ang sipsip sa school. Hanggang ngayon nga, sipsip parin s'ya.

Kilala din ni Sam si Martha, hindi n'ya nga gusto kase sobrang landi n'ya. Lahat ba namang lalake sa classroom ex?

"Ms. Eoghan Salvador! Are you not listening to me while discussions?!" Patay na...

Ako si Eoghan, tinatawag nila akong Chan, hindi ko alam, kay layo nang Chan sa Eoghan eh

Eoghan Salvador is my whole name, student of Sean National Highschool, and this is my love story...or should I say, me and my crush story.

"Ms. Salvador, out!"

_______________

fn✿

Dear Readers, your votes, follows and comments are highly appreciated! It'll be a great help, inspiration and motivation for me.