Yanlış Numara | AlKer

Bütün Şarkılar Biter (Final)

Altay'dan

Okulda Zakkum konseri vardı, zorla getirilmiş olmam bir yana hala aklım Kerem'deydi. Mesajlarıma bakmamıştı. Bu kadar mı kırmıştım onu ? Onu üzmekten nefret ediyordum, o hassas biriydi.

Ben de üzülmüştüm ama keşke dinlemeden konuşmasaydım. Aptaldım, çok aptaldım.

İsmail'in "Hadi oğlum önlere geçelim" demesiyle kolumdan Barış'ın çekmesi bir olmuştu. E tabii sevgilisi istediyse Barış'ı kimse tutamazdı.

"Biz de böyle olabilirdik birtanem."

Ben düşüncelerime dalmış etrafta gözlerimi gezdirirken bir çift Ela gözle öylece bakakalmıştım.

"Kerem..."

Sanki onun ismini o kalabalıkta fısıldadığımı duymuş gibi yavaşça gözlerimin en içine bakmış sonra kafasını eğmişti.

Konuşmak ister miydi ? Zorlamalı mıydım ? Allahım ne yapacağımı bilmiyordum....

***

Konser başlamış ben hala o Ela gözlere rastlamak için çabalıyordum ama asla bu tarafa bakmıyordu. Sanki bu tarafa bakmamaya yemin etmiş gibiydi.

Konseri ne kadar sevsem de takip edemiyordum. Ama o ediyordu, şarkıya eşlik ediyordu. Bu benim de en sevdiğim şarkılardan biriydi.

Nereye düşürse yolum

Sanki hep benimleydin

Hep uzattığım yolumu

Sen yürümeyi severdin

Bir süredir ilk defa bu tarafa bakmıştı. Şarkının tam o kısmında o da şarkıya eşlik ediyordu.

Beraber izleyecekmişiz gibi

Gün doğumunu bekledim

Bir şey yapmalıydım, gönlünü almalıydım. Bana kırgın kalmasına dayanamazdım.

Herkes konsere odaklanmışken bir anda sahneye fırlamamla solist şaşkınca bana bakarken heyecanla nefes verdim.

"Abi çok özür dilerim ama şarkının bu kısmını ben söyleyebilir miyim? Sesim çok kötü ama duymasını istediğim biri var!"

Solisti, gitaristinin yanında Kerem de bana delirdin mi gibi bakıyordu ama umrumda değildi. Allahtan solist aşka saygısı olan biriydi ki mikrofonu bana uzattı. Hadi oğlum Altay yaparsın lan sen!

Gün geceyle diner

Yanan her ateş söner

Bütün şarkılar biter

Sen bitmiyorsun

Hayat elbet güler

Gidenler bir gün döner

Bütün ağrılar geçer

Sen geçmiyorsun

Şarkının söylediğim kısmından sonra bağırdım.

"Kerem Aktürkoğlu! Gözlerime bak! Özür dilerim birtanem. Özür dilerim canımın içi. Ben tam bir eşşeğim ama özür dilerim. Affeder misin beni ?"

Kerem herkes alkış tutarken bana delirmişim gibi bakıyordu ama sonunda o da gülmüştü. Utanarak güldüğünde arkadaşları Yunus ve Kaan abi onu sahneye doğru ittiğinde gülümsedim.

Karşımdaydı, sanki dünyanın en güzel varlığı karşımdaymış gibi ona bakıyordum. Gülümsedi, sonra güldü.

"Salaksın Bayındır" diyebildi. Ahh soyadım bile ne güzel dökülüyordu ağzından.

"Salaksın ama ben de seni seviyorum."

Gözlerin kocaman açılırken şaşkınca bana bakıyordu gülümseyerek. Sanki yapacağımı anlamış gibi gülerek kafasını salladı ve eğildim. Yanağına ellerimi koyarak küçük bir öpücük bıraktım.

Alkış kıyamet koparken sahnede ve tüm salonda sadece o ve ben vardım..

***

Eveeet bir hikayenin daha sonuna geldik, çok tatlı bitirmedim mi 💙