Ezeli Boksör

~Kara Deliğe Dönüş~

"Önümdeki delillere bakılırsa vahşice davranışlarının hiç bir özrü yok ve avukatının tavsiyesini dinlememen bana başka bir seçenek bırakmadı. Sizi 8 yıla mahkum ediyorum tutukluluğunuz devam edicek"

Kısa ve kızıl saçlarının arasından hafifçe sert ve asabi bir sekilde bana bakarak konuşuyordu. Karşımda duran ve bana tutukluluk hükmünü veren kişi tabiki de hakimdi. İnanırmısınız bilmem ama hayatımda ilk kez kadın bir hakim bana tutukluluk hükmü veriyordu. Sanki hayatımda bir çok kez tutuklanmıştımda ilk kez gördümgümü söylüyordum sadece dikkatimi cekmişti okadar. Sağ ve sol koluma girmiş 2 gardiyan ikiside aynı anda kolumdan sürükleyerek mahkum aracına dogru götürüyorlardı. Mahkeme salonunun ordaki pencereden oğlum ve hayatımın anlamını yanlız bırakarak o kara deliğe tekrar geri dönüyordum. Mahkum aracında yanlız deyildim bir çok suçluyla beraberdim aynı ortamda ve yan yanaydık, bir düşünsenize hırsızı, torbacısı, tecavücüsü, katili, kadın ticareti yapan, uyuşturucu ve kaçak tütün satıcıları hepsiyle aynı aracta ve yıllardır aynı bir ortamda yaşıycaksınız korkunç bir duygu. Arkamda oturan tutuklu birden bire bana şöyle seslendi ;

" Seni neden aldılar? Aaa biliyorum biliyorum sormamam gerek avukatım öyle dedi insanlara neden yattığını sorma. Uyuşturucu sattım beni arabadan cıkartmadan herseyi itiraf ettim "

Ben suskun içerdeki yeni hayatıma alışmak için kendimi adaptasyon etmeye çalışırken bu uyuşturucu satıcısi ve bir okadarda geveze olan bir tutukluydu sadece, bende hiç bir tepki vermeden sadece dudaklarımı oynatarak ;

"Yerinde olsam çenemi kesinlikle kapalı tutardım" diyerek onu uyarmiştım.

Dikey ve yatay şekilde konulmuş tellerle pencereleri kapatmışlardı sadece kare seklindeki küçük bir boşluktan dışarıya baktım ve o kocaman iri yarı duvarların içinden geçerek hapishaneye varmıştık. Otobüsün kapısı açıldı ve bizi yavaş yavaş indiriyorlardı dışarıdaki gardiyanlar ;

"Hadi pislikler inin aşağıya bakalım"

Bizde dediklerini yapiyor otobüsün merdivenlerinden aşağıya doğru iniyorduk yanımdaki geveze mahkum bişeler zırvalıyordu heralde bana birşeyler anlatmaya çalışıyordu fakat ben onu hiç umursamıyordum. İndikten sonra gardiyanlar bizi tek sıra haline getiriyorlardı. Birden bire gardiyan elindeki jopla geveze uyuşturucu satıcısının bacağına sert bir şekilde vurarak ;

"Evimize hoşgeldin 1 numaralı kural konuşmak YOK!"

Fazla sevmesemde o gevezeyi bir an gardiyan öyle davranınca acımıştım fakat ben onu daha araçtayken fazla ve gereksiz konuşmaması için onu uyarmıştım birazda olsa bunu hak etmişti bence, gardiyana da laubali bakışlarımda tepkimi ilk günden ortaya koymuştum. Ellerimizde kelepçelerle o herifin gelmesini bekliyorduk yanimdaki pisliklerle beraber.

" Nerde kaldı şu sürtük gelsede bir an önce hücreme gitsem"

İri yarı kaslı bir adamdı bunları söyliyen, heralde müdürün geç kalmasına sinirlenmişti. İleriden biri gözüküyordu ve heralde üzerindeki takım elbiseydi. Saçları bem beyaz yaşlı birisiydi müdür, gözleri bir acayipti baktiğım zaman biri kahverengi diyeri ise beyazdı evet hemde bem beyaz bir göz rengiydi böylesini hayatımda ilk kez görüyordum. Sadece şaskınlık içerisinde bakaka kalmıştım. Müdur bize bakarak sözlerini söyle dile getiriyordu.

"Yeni evinize hoşgeldiniz beyler, burda olduğumuz süre boyunca sizi rahat ettirmeye çalışıcaz ve sizlerden de yeni evinize saygıyla davranmanızı bekliyorum, düzgün davranmanız gerekiyor herzaman, bazılarınız buraya saldırganlığınız yüzünden gönderilmiş olabilirsiniz ama bu hayvan gibi davranmanız anlamına gelmez insansınız ve öyle davranmanız gerekir. Benim hapishanemde dış dünyanın kuralları geçerli değildir. O kurallar bizlere uzaktır. Adil biri olduğumu görceksiniz evime saygiyla bağlı olan adil bir adam olduğumu, sizinde buna hep saygı göstermeniz gerekiyor . Buyrun yerleşin nede olsa daha çok tanışıcak vaktimiz olcak"