Karanlık Adam

3. Bölüm

Her şeyi geride bıraktım yeni yaşamıma devam ediyordum.Bu yeni okul bana bir çok şey öğretecek gibi duruyor . Şu Algınmıdır neyse o da fazla oluyor ama. Yok teneffüslerde kol atmalar , yok çarpmalar falan ben anlamıyorum sanki .

'Çok dalgınsın'

Allahım yine mi o bana ceza vermek için mi bunlar Allahım.

'Şey evet öyle oldu '

Ne şey mey diyorsun kızım ya insan gibi konuşsan nolur sanki .

'Geçen gün Algının hareketlerinden dolayı özür dilerim '

Gelmiş birde özür diliyor kızın yanında gıkı çıkmadı tabi .

'Önemli değil'

Aferin Belinay soğuk davran ki ne olduğunu anlasın.

'Ben aslında benimle arkadaş olur musun diye sormaya gelmiştim'?

Arkadaş sen benle yuhhh . Ciddi mi bu ya benle . Tabikide evet.

'Tamam olabilir . '
'Tamam o zaman akşam üstü çıkışta işin yoksa bir yere gidelim?'
'Algın?'
Ah doğru ya Algın .Kesin köpürür duysa şırfıntı .

'Ha yok o sorun değil '
'Emin misin? Aranızı bozmak istemem'
'Olmayan bir şeyi nasıl bozucaksın merak ettim bak şimdi'
'Olmayan mı ama siz...'
'Hayır sadece o öyle olmasını istiyor'
'Ha anladım tamam o zaman çıkışta görüşürüz'

İyi mi yaptım acaba sonuçta Nilay'ın dediği gibi bir kızsa bu Algın çekeceğim var demek.

'Ne konuştun kızım ben sana dün ne dedim onla konuşma başına bela açar bunlar demedim mi ? Of Belinay'
'Kızım bir nefes al ya kendi geldi ben mi çektim sanki . Geldi arkadaş olalım dedi tamam dedim .'
'Algın?'
'Çıkmıyolarmış sadece Algın'ın kendi kafasında uydurduğu bir şeymiş'

Al işte şimdiden Nilay başladı.

Nasıl bir hayatım var benim ya . Annemler benimle ilgilenmiyor , varlığımdan bile haberleri yok . Nilay en yakınım ama bazen onu bile çekemiyorum . Mertten sonra Eren çıktı karşıma ona da ne için bu kadar ilgi duydum bilmiyorum . Merti unutmak için mi ? Kendime eğlence bulmak için mi ? Kafayı yiycem az kaldı . Her gün ölmek isteyerek uyanıyorum . Annemlere kızıyorum . Neden beni doğurdular? Daha çok acı çekmem için mi ? Hala kafamda eksik olan şeyler var tamamlayamadığım . Her gün bunun için kendimi bitirdiğim zamanlar oluyor . Kaza geçirdikten sonra hayatım eskisi gibi olmadı hiç bir zaman . Hafızamı kaybettikten sonra annem bana ufak tefek anılarımı anlatıyordu . Annemden duyduğum kadarıyla biliyordum birkaç anımı .En çokta Mertle olanları hatırlamak isterdim .

'Galiba çok derdin var sürekli dalıyorsun'
'Farketmedim'
'Hadi çıkalım hem belki anlatırsın '
'Neyi ?'
'Canını bu kadar neyin sıktığını '
'Çıkalım '