anlayışsız bencil, minsung

yedi

chan:
jisung
nasılsın

jisung:
nasıl olayım

chan:
yanına gelecektim ama yetişemedim
özür dilerim
çok özür dilerim
sonra aradım cevap da vermedin
nereye gittiğini bilemedim

jisung:
özür dileme
senin hatan değil

chan:
gerçekten jisung
yine de
özür dilerim

jisung:
lütfen
sadece biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var
çünkü çok üst üste geldi
kime yetişeceğimi de bilemedim
düşünmem gerekiyor biraz
ne yapacağımı düşünmem gerekiyor
lütfen

chan:
tamam
ama lütfen
haber ver
ihtiyacın olduğunda söyle
hemen geleyim
lütfen jisung

jisung:
tamam hyung
söylerim
merak etme

chan:
nasıl etmeyeyim|

minho

jisung:
aylardır yaptığın her şey çok canımı yaktı
ama bugün yaptığın
ölüyor gibi hissettim minho
gözlerim karardı

minho:
jisung

jisung:
hayır
sus
lütfen
yazma bir şey
lütfen
ağlıyordum minho
hıçkıra hıçkıra ağlıyordum
chan hyung'a yalvarıyordum
yalan olduğunu söylemesi için yalvarıyordum ona
tüm kampüs bizi izliyordu
sen de öyle
izliyordun
tüm kampüs gibi
ama sadece izliyordun
ben chan hyung'a annemin öldüğünü
teyzemin yoğun bakıma alındığını söylerken sen sadece izliyordun

minho:
ne yapmamı isterdin

jisung:
yanıma gelmeni isterdim minho
gelip hep yaptığın gibi sarılmanı
ben ağlarken yanımda olmanı
annemin cenazesinde yanımda olmanı isterdim
çok severdi annem seni
belki de beni sevdiğinden fazla
sen de çok severdin onu
gelmedin ama
biliyor musun
seni bekledim
içeri her birisi girdiğinde seni bekledim
gelmedin
herkes geldi
sen gelmedin

minho:
artık o kadar yakın değiliz

jisung:
bunun yakınlıkla alakası mı var minho
ya
annem öldü diyorum sana
bugün aradılar beni bir hastaneden
öldü dediler
bir anda
hiç beklemediğim bir anda
dün
daha dün kavga etmiştik
daha dün ona bağırıp çağırdım
kızdım
doğru düzgün ilgilenmedin dedim
patladım
ağzıma geleni söyledim
özür bile dileyemedim minho
ben bunların hepsini chan hyung'a anlatırken en azından gelip yanımda durabilirdin
bir dayanak olarak durabilirdin
ne bileyim minho
o an tek istediğim yanımda olmandı

minho:
şimdi ne istiyorsun
özür dilememi mi

jisung:
hayır
hiçbir şey beklemiyorum ben senden artık
benim annem öldü
cenazesine abim de gelmedi
babam da
sen de
ben kimseden hiçbir şey beklemiyorum artık
sadece şunu bil minho
evet
ben hala bir aptal gibi aşığım sana
ama nefret ediyorum senden
ölesiye nefret ediyorum
bugün yanımızdan öylece geçip gitmen
yumruklarından da sözlerinden de daha çok acıttı canımı

jisung:
ve
rahat olabilirsin artık
gidiyorum çünkü
hiçbir şeyim kalmadı artık burada
ne dori
ne annem
ne teyzem
ne de sen
bir tek chan hyung
o da kendi sorunlarıyla gayet meşgul
gidiyorum o yüzden
ne yapacaksan yapabilirsin
kutlama yapabilirsin benden kurtulduğun için
ya da hiçbir şey olmamış gibi
beraber geçirdiğimiz
benim için rüyalardan daha güzel olan o on altı yıl hiç yaşanmamış gibi davranabilirsin

minho:
seni hatırlamayacağım bile jisung
çünkü ben o on altı yılı çoktan sildim

jisung:
biliyorum minho
sildin
çünkü anlayışsız bencilsin

☆

orospu cocu minho