Love's Harmony

Chapter 2 "COLLEGE LIFE APART"

Matapos makapag tapos sa Senior High ni Aaron at Clarice ay pansamantala silang nagkalayo sa isa't isa ng makatanggap si Clarice ng Scholarship sa prestigious na unibersidad sa bansang South Korea, ang Hyosan National University.

Ang pag-iisip ng paghihiwalay ay mabigat sa kanilang puso.  Pinilit ni Clarice na isipin ang buhay na wala si Aaron araw-araw, habang si Aaron ay natatakot na iwan si Clarice.

Isang gabing lumuluha, magkasama silang nakaupo sa bangko ng matandang puno ng oak, magkahawak-kamay.

"How can I leave you?" Aaron asked, his voice cracking.

Clarice's eyes welled up. "You have to chase your dreams, Aaron. I'll be here, cheering you on."

Tumango si Aaron, may determinasyon sa kanyang mga mata.  "We'll make it work. We'll Skype, text, and count down the days hanggang sa bumalik ka."

Napangiti si Clarice, ang sakit sa puso.  "We will."

Malaking pagsubok ang Long Distance Relationship (LDR) sa isang relasyon. Malaking tiwala at pagmamahal ang kinakailangan upang malagpasan ito. Mahalaga den ang komunikasyon at pagintindi sa bawat isa.

Sinubok ng distansya ang kanilang pagmamahalan, ngunit nagtiyaga sina Aaron at Clarice.  Nag-iskedyul sila ng mga regular na video call, nagbabahagi ng mga kuwento ng kanilang mga pakikipagsapalaran sa kolehiyo.

Naging mahusay si Aaron sa court, ang hilig niya sa basketball ay muling nag-iba sa walang tigil na suporta ni Clarice.  Si Clarice ay umunlad sa kanyang mga workshop sa pagsusulat, na inspirasyon ng paghihikayat ni Aaron.

Isang gabi ay magkausap sila sa video call at napagkwentuhan nila ang kani-kanilang achievements. "Aarooon! Madami ang nagkagusto sa ginawa kong novel!!"

Natuwa naman dito si Aaron sapagkat lalo pang naging mahusay si Clarice sa pagsulat ng mga nobela. "Congratulations sayo! Nanalo den kami kanina sa basketball 195/150 nakalaban namen ang PNU"

Napangiti at kinilig naman si Clarice sa binalita ni Aaron sa kanya "Sabi ko na nga ba mas gagaling ka pa! I Love Youuu!" Sumagot den si Aaron "I Love You tooo!"

Mabilis na lumipas ang oras, araw, buwan, at taon. Nagkaroon man ng hindi pagkakaunawaan ngunit mabilis den nila ito na aayos dahil na den sa tiwala at pagmamahal nila sa isa't isa.

Nakatanggap si Clarice ng parangal sa Hyosan University dahil sa madami ang bumoto sa nobelang ginawa nya. Sa kanyang   speech ay pinasalamatan nya si Aaron dahil sa walang sawang supporta at pagmamahal nito sa kanya.

Si Aaron ay sunod sunod den nakatanggap ng iba't ibang parangal sa academics man o sa sports. Sa loob ng 3 taon ay nakatanggap na sya ng 25 MVP awards. Patuloy naman si Clarice sa pag suporta sa kanya sa kabila ng busy nitong schedule.

Sabik na sabik na silang makita ang isa't isa lalo na't nalalapit na naman ang pasko. "Pangatlong pasko na naten na magkalayo tayo" -Clarice

"Tama ka. Hanggang ngayon sariwa pa sa isip ko yung 2 pasko na kasama mga pamilya naten nung Senior High palang tayo. Miss na miss ko na yun." -Aaron

"Konting tiis nalang mahal magkakasama na tayo ulit. Focus na tayo sa acads since graduating na tayo sa susunod na taon". -Clarice

Mabigat man sa loob pero kailangan pa den tanggapin ni Aaron na isang taon pa bago sila magkasama ulit. Sa mundong puno ng pasakit at paghihirap ang tanging masasandalan naten ay yung taong mahal naten.

1 year Later

On a crisp autumn evening, Aaron surprised Clarice with a visit to their old high school. He led her to the spot where they first kissed, got down on one knee, and pulled out a small box.

"Clarice, from the moment I met you, I knew you were the one. Will you marry me?"

Tears of joy streaming down her face, Clarice nodded. "Yes, yes, a million times yes!"

As they hugged, the old oak tree stood witness to their love, now forever entwined.