Güneşim Sensin

2. Bölüm: Karanlığın Sırrı

Her zaman yaptığım gibi sabah rutinimi gerçekleştirmiştim. Dün Avcıyı kabinde bastıktan sonra özür dileyip ordan ayrılmıştım. Kimseyle konuşmamış görüşmemiştim. Eve gelip şarkı dinlemiştim sonra da uyuya kalmıştım. Bugün dersim yoktu spor salonuna gitmeyi düşünüyordum. Altıma gri eşofman üstüme ise açık kahverengi bir sweatshirt giymiştim. Göğüs dekoltesi olduğu için içine de beyaz bir crop giymiştim. Çok uyumlu olmuştu. Saçlarımı at kuyruğu yapmıştım. Yüzüme pek bir makyaj yapmamıştım. Çantamı da hazırlamıştım çıkmaya hazırdım ki telefonum çaldı. Arayan bilinmeyen bir numaraydı.

"Alo? Kimsiniz"

"Oo Güneşin kızı, üstündekiler sana çok yakışmış" birden kaşlarım havalandı. Beni mi izliyordu? Ani bir hareketle arkamı döndüm. Ama kimse yoktu.

"Sakin ol, şaka yapıyordum kapıya gel" hemen kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda elinde bir poşet vardı tek şaşırdığım şey bu da değildi yanında 2 kişi daha getirmişti. Biri düz sarı saçlı bir kadındı. Kırmızı elbise giymişti ve oldukça dekoliteliydi. Diğer kişi ise kumral bir adamdı üstünde takım elbise vardı. Avcının üstünde de takım elbise vardı. Çok değişik bir görüntü oluşmuştu.

"Ah Yankıcım ne beklettin." Bir şey diyecektim ki sarışın kadın içeri daldı. Bu kadın okulda bana laf sokmaya çalışan kadındı! Normalde dağınık biri değilimdir fakat dün biraz kafam dağılmıştı. Bu yüzden her yerde kıyafetler ve şişeler vardı. Avcı da içeri girdiğinde kaşı havalandı.

"Vay be Güneşin kızı, dün burada noldu." Laf atacaktım ki sarışın kadın yine ağzını açtı

"Ne olacak Avcıcım belli ki dün burada birşeyler yaşanmış." Ben bu kadını cidden döverdim!

"Siz bu kadar şey biliyorsanız gece hayatınız baya hareketli olmalı" Gözlerimle kadının üstündeki kıyafeti gösterdim.

"Galiba sabahları da birşeylerle uğraşıyorsunuz." Kumral adam gülmesini saklamaya çalışıyordu ama pek başarılı olduğu söylenemezdi.

"Bu ne cüret! Ben gidiyorum" Ellerimle kapıyı gösterdim. Sinirden patlayacak gibiydi koşar adımlarla dışarı çıktı.

"Bu kadın neden bu kadar gıcık?" İki adamda gözlerime bakıyordu.

"Ne? Evime lap diye giren sizsiniz evi süpürük toplamamı mı bekliyorsunuz. Önceden arasanız toplardım belki." Toplamazdım ama düşündüğüm herşeyi söylememe gerek yoktu.

"Neyse tamam şu poşettekileri yiyelim sonra çalışmalara başlarız. Umut ve Aleyna da gelecek." Sadece kafa sallamakla yetindim.

                                                                           &

       Arabaya doğru gidiyorduk. Onların arabasına binmeyi düşünmüyordum kendi motorumla gidecektim.

"Ben motorumla sizi takip ederim." Sarışın kadın yüzünü buruşturdu

"Bir bayan motor sürmemeli çok kaba."

"Bayan değil kadın hemde sizin gibi çıt kırıldım değilim." Dayanamadım ve hafif bir şekilde kadını ittirdim. Ama sanki vurulmuş gibi bağırarak yere yapıştı.

"Napıyorsun ya." Ağlamaya başlamıştı. Yuh yani! Ayrıca benden 5 yaş kadar büyüktü.

"Çıt kırıldım demiştim. O kadar da sert ittirmedim. Her neyse ben motorumla gelirim siz önden gidin." El sallayıp yanlarından ayrıldım. Ben nelerle uğraşıyorum ya. Motorum hemen yanımdaydı. Çalıştırıp ara gaz verdim. Tüm mahallenin duyduğuna emindim. Bahçeden çıkarak Avcının arabasının yanında durdum.