Operasyon: Fâniler | MinMer | CünZey

operasyon: fâniler.

Selamlar!

Cunzeyyy_1 in yaptığı bir edit üzerine, bu konuyu yazmak istedim. Yetişebilir miyim bilmiyorum, ama başlamış bulunduk bir kere.

Umarım beğenirsiniz 🩶

*

Geniş toplantı salonunun ortasında, geniş bir masada oturmaktaydı Psikiyatrist Levent Bey ve Savcı Evren Hanım.

Levent Alkanlı, başını hemen solunda oturan Evren Savcı'ya çevirdi. "Sizce onlar... Mina ve Mert yani. Bu işin üstesinden gelebilecekler mi?"

Derin bir nefes aldı Evren Savcı. "İkisi de işlerinde ustalar, Levent Bey. Onlardan başka bu işi başarabilecek kimse yok..."

Evren Savcı gerginlikle Levent'e baktı. "Onlar da bu işi başaramaz ise... Bu iş bizi de, onları da, memleketi de yakar."

Evren Savcı gerginlikle derin bir nefes aldı. Gerçekten tehlikeli bir işe giriyorlardı...

Birkaç saniyelik sessizliğin ardından, toplantı odasının kapısı çalındı.

"Gel!" diyerek seslendi Evren Savcı.

Üzerinde siyah bir takım ile gayet resmî görünen Mina Demirtaş girdi içeri.

Mina, ufak bir baş selamı verdi Savcı'ya. "Sayın Savcım, beni çağırmışsınız?"

Hızla birkaç adım attı Savcı'ya doğru. Savcı ile tokalaştı.

"Hoş geldiniz." dedi Evren Savcı.

"Hoş buldum Evren Savcım."

Ardından Levent'e döndü Mina. "Siz?" dedi elini uzatarak.

"Levent Alkanlı, psikiyatrım."

"Memnun oldum." dedi Mina. Lâkin anlamlandıramamıştı. Bir psikiyatrın ne işi olabilirdi burada? Özellikle de bir operasyon konuşulacakken..

"Mina Hanım, buyrun oturun." dedi Evren Savcı.

Mina yavaşça sandalyeye oturdu. "Sizi dinliyorum."

"Size bir operasyon teklifinde bulunacağım Mina Hanım."

"Dinliyorum."

"Konu bir cinayet-"

"Savcım." diyerek araya girdi Levent. "İsterseniz onu da bekleyelim."

"Doğru, haklısınız Levent Bey."

"Affedersiniz ama kimi?" diye sordu Mina dayanamayarak. Bir ortağı mı olacaktı operasyonda? Mina sevmezdi başkalarıyla ortak iş yürütmeyi. O kendi yolunda gitmeyi severdi.

O esnada kapı çalındı. Evren Savcı, "Gel!" diyerek seslendi.

Kapı yavaşça açıldı. Üzerinde siyah bir gömlek ve siyah bir pantolon ile Mert Yazıcıoğlu girdi bu sefer içeriye. Nefes nefeseydi nedense.

"Kusura bakmayın. Geciktim biraz. Başka bir operasyon ile ilgili bir mesele vardı da." dedi Mert masaya doğru ilerleyerek. Evren Savcı ve Levent Bey ile tokalaştı.

"Beni çağırmışsınız Savcım." dedi Mert. Başını Mina'ya çevirdi. Kaşlarını hafifçe çattı, kimdi bu kadın?

"Evet Mert Bey. Buyrun oturun."

Mert, Mina'nın hemen yanındaki sandalyeye oturdu. Bakışlarını yanındaki genç kadına çevirdi. Aynı camiadanlardı anlaşılan. Lâkin buna rağmen tanımıyordu onu.