chapter 27 orphanage

21 2 0
                                    

Chapter 27

ANDY POV

Nagisng nalang ako… kasi parang tumigil na umandar ang bus ehh… pag mulat ko naka patong na pala ang ulo ko sa balikat ni Mirko at ang ulo nya naka patong sa ulo ko… nakita kong pa mulat na sya… so gagante ako… ako naman ang mag tutulogtulugan mwahhahaha

“Al… andito na po tayo… gising na po..” sabi nya.. pero hindi ko sya pinansin…

“Al… kung alam mo lang kung gaano kit aka mahal… kung alam mo lang na kaya kong gawin ang lahat para sayo para lang maging akin kana gagawin ko… kung sana lang mahal mo narin ako… ano pa ba ang kaylangan kong gawin para lang marinig ko na ang oo mo at na mahal mo na rin ako???...” sabi nya… hahahha ang corney… hindi ko na kaya mapigilan pa mapatawa… ang corney kasi nya… hahhahaha…

Mumulat n asana ako… pero ramdam ko na ang muka namin ay napaka lapit na sa isat isa… oh gosh… nanakawan ba ako nito nang halik???... waaaaaag… sayang ang first kiss kooooo….

“hahahahahah…. Ang cute mo pala pag kinikilig nooo??” tanong nya… haaaa??... wait alam nya na hindi ako tulog…. Hindi ko pa rin minulat ang mga mata ko…

“alam mo… alam ko naman na gising ka ehhh… kaya imulat mo na ang mga mata mo kung ayaw mong halikat talaga kita..” sabi nya…

Hindi ko pa din minulat ang mga mata ko… hahahahha hahalikan daw kasi ako ehh… ang ganda nang blackmail nya… hahahah joke…

“isa…. Dalawa…. Tatlo… hahalikan talaga kitaaa..” sabi nya…

Hindi ko pa talaga minulat ang mga mata ko… hahhaahha

Ramdam ko na ang lapit na nya sa akin… as in 5 centimeters nalang ang layo nang mga muka namin…

“Al… ano mumulat kana oh hindi pa talaga??” sabi nya… ramdam ko na ang hinga nya… haaaayyy…

Minulat ko na… hindi ko na kinaya ehhh… hahahaha… sobra na talaga ang kilig na nararamdaman ko… tapos ung muka ko na usok na… hahahhaha

“hahahahah…” sabi nya… tapos lumapit pa sya… akala ko nga hahalikan ako ehh… kaya ipinikot ko na ang mga mata ko…

Hahahahah epic fail… chozzzz… sa nuo lang pala ako hahalikan… ano ba yan nakakahiya…

“hahahahah… akala mo no??? hahalikan kita… hahahahah” sabi nya…

“cheee…” sabi ko… at iniwas ang tingin sa kanya… nahihiya kasi ako ehh… hahahah

“hahahahah… may rispeto ako sayo… at may tamang time para dun..” sabi nya…

“-__-“ yan ung muka ko… hahahaha… nahihiya kasi ako ehh…

Tumayo na sya… at inialok nya ang kamay nya para tulungan akong tumayo… pero hindi ko yun tinanggap… hahahaha dedma lang sya…

Bumaba na kami sa bus… ang bigat pala nang bag ko… bwisit ano ba ang laman nang bag nato…

Lumapit sa akin si Andrew… trip ko lang na Andrew sya tawagin… hahhaha ayaw nya kasing tinatawag nang ganyan ehh..

“akin na nga ang bag mo… mukang nahihirapan ka na ehh..” sabi nya..

“hindi na… ANDREW… kaya ko naman ehh..” sabi ko… sabay ngiti nang nakakaasar… kasi pag ka rinig nya nang Andrew nag puot..

“wag mo nga akong tatawagin na Andrew…” sabi nya..

“bakit… eh diba second name mo un??” tanong ko..

What are you waiting for??Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon