üst komşu | texting

36

umarım textingi unutmamışsınızdır... hem yazasım gelmiyordu hem de yoğun sayılırdım birazzzcık😔 üst komşuyu birkaç bölüme final yapasım var, bitirmem gerekiyor farkındayım🥲 diğer textingin durumunu ben bile bilmiyorum ama yine de kütüphanenizde kalabilir, ne yapacağım belli olmaz benim... iyi okumalar diyorum o zaman

•••

Alaz: pişt

bi şey lazım mı

getireyim mi

Asi: ekmek yokmuş evde

ekmek al

ha bi de çikolata alsana evde kalmamış dışarıya çıkmaya da üşendim geçen

Alaz: ne çikolatası

Asi: dubai çikolatası alaz

ne çikolatası olabilir

markettekilerden birisini al iste

Alaz: aa dubai çikolatası yedin mi sen

Asi: hayır

Alaz: aliyim???

deneriz

Asi: burcu yaprak sarma da al istiyosan akım videosu çekeriz

Alaz: OLURR

Asi: alaz

dalga geçiyorum

sakın alma

populer kultur kolesi seni

Alaz: populerligin kolesi olayım canım ne var??

Asi: ne yaparsan yap tamam

ama

artık GELİR MİSİN şu eve

Alaz: sabırsızlandığını biliyorum asi kız

bekle

alaz geliyo

Asi: sabır

sofrayı kuruyorum

on dakika içinde gelmezsen sofrayı toplarım

Alaz: markete uçuyorum

•••

"Her şey çok güzeldi." dedi Alaz, bulaşıkları mutfağa götürüyorlardı. Asi kafasını salladı. "Bir zahmet. Dünyanın en iyi makarnasını yaptım sana. Normalde bu kadar iyi olmazdı ama nasıl bir şansın varsa artık..." Tezgaha bulaşıkları koyduktan sonra Asi tezgaha doğru yaslanmıştı, Alaz ise mutfaktaki masaya yaslanıyordu.

"Aklıma buraya taşındığımda senin yaptığın makarna geldi. O da bu yaptığın kadar lezzetliydi. Zil çalınca kapıyı açtıktan sonra kimseyle karşılaşmayınca suratımı görmen lazım... Unutamıyorum o anı." deyip güldü Alaz. "Kapıyı kapatacaktım sonra yerde tencere olduğunu fark ettim. Neye uğradığımı şaşırdım, sanki insan yiyorum he. Neden kaçtın ki?" dedi Alaz, aklına gelen anılar gülümsemesine sebep olmuştu.

"Beni tanımanı istemedim."

"Ama sonra tanıdım işte, ha önce tanımışım ha sonra... Ne fark etti?"

"Sus Alaz. Zaten beni hatırladığında sinirlerim çok bozulmuştu."

"Nasıl unutabilirim?"

"Hı öyledir. Ya bak hala sinirleniyorum aklıma gelince, tam bir gerizekalısın gerçekten." Alazla göz temasını kesmiş, mutfağı incelemeye başlamıştı.

"Gitmem gerekiyordu." dedi Alaz, Asi'nin kendisine bakması için ona doğru yaklaşmıştı.

"Keşke uyandırsaydın o zaman. Gecesinde sana ben kimseye bahsetmediğim şeylerden, geçmişimden bahsetmiştim Alaz. Sen de öyle. Ve bir anda uyanınca seni yanımda görmeyince... Neyse ya. Bu konuya hiç girmeyelim. Yani başta sana karşı nefretim buydu biraz... Saçma sapan şeylere takılmışım ben de." dedi Asi, yüzünde buruk bir gülümseme vardı.

"Saçma sapan değil Asi. Yurt dışına gitmem gerekiyordu. Nefes almam için. Dedemlerle yaşadığım olaydan bahsetmiştim zaten hatırlıyorsan eğer, sonsuz bir baskı vardı üzerimde. Dayanamadım, yurt dışına taşınmak istedim." dedi Alaz, Asi "Bir şey demedim. Olabilir." deyince anlatmaya başladı.

"O gece buradaki son günümdü ve kafamı dağıtmak istedim. Seninle tanıştım, yarım saat önce tanıştığım kişiye tüm hayat hikayemi anlattım. Bilmiyorum ama sana güvendim, yanılmadım da zaten. Unutmadım bana paylaştığın şeyleri, unutamadım, ki unutmak isteyen yoktu. Sabah uçak biletim vardı, gitmem gerekiyordu ve biliyor musun bazen düşünüyorum, gitmeseydim seninle arkadaş olsaydık nasıl olurdu acaba diye... Ama o an sadece gitmek istemiştim. Gittim ve bir iki yıl orada yaşadım. Mutlu muydum, bence değildim. Orada bir huzurum yoktu. Sonra buraya gelme kararı aldım, dedemler çağırmıştı. Aslında gelmek istiyordum zaten yoksa sırf dedemler çağırdı diye gelmezdim buraya. Bir iki hafta annemlerde kaldıktan sonra buraya taşındım işte. İlk önce adının Asi olduğunu öğrendim, en başta belki de sadece bir isim benzerliğidir dedim. Ama Nejla teyzenin gününde seni gördüğüm ilk anı hala unutamıyorum. Seni tekrar bulduğuma o kadar mutlu olmuştum ki Asi."

"Alaz..." Asi, Alaz'ın eski konulardan bahsetmesini hiç beklemiyordu. Sözünü kesti Alaz.

"Asi. İlk görüşte aşk diye bir şey yoktur, ki zaten benim yaşadığım şey ilk görüşte aşk değil. Ben seni iki yıl önce bir gecede tanıdım, yaralarını gördüm ve seni sevdim. Süre her ne kadar kısa olursa olsun, o gece sana aşık olmuşum. Ben iki yıldır içimde bir yerde sana olan bir sevgi taşıyormuşum hiç bilmeden, bunu seni tekrar gördüğümde fark ettim. Ben seni seviyormuşum Asi." dedi Alaz. Sonra Asi'nin kulağına yaklaşıp "Seni seviyorum." dedi, kısık sesle. Kimsenin duymasına ihtiyacı yoktu ki, sadece Asi duysaydı ona yeterdi.

Asi neye uğradığını şaşırmış bir halde Alaz'a bakarken ne yapacağını düşünüyordu. Bu itirafı beklemiyordu, özellikle bu gecede. Ne yapacağını bilemedi, ağzından sadece iki kelime çıktı. "Seni seviyorum." dedi kısık sesle. Alaz, bu itiraf karşısında sırıtırken gözleri Asi'nin dudağına kaymıştı.

Asi ise o gecedeki gibi düşünmeden hareket etmek istemişti. Bir anda Alaz'ın dudaklarına yapıştığında cesareti karşısında şok olmuştu. Alaz bunu beklermiş gibi Asi'nin yüzünü kavrayıp öpücüğüne sertçe karşılık verdiğinde ikisi de ilk defa böyle hissediyordu. Alaz Asi'yi yavaşça tezgaha oturttuğunda öpüşmeleri daha da hızlanmıştı. Asi bacaklarını Alaz'a dolarken ellerini Alaz'ın saçlarına götürmüştü. Mutfaktan ayrılıp yatak odasına geçmek için Alaz büyük bir aceleyle Asi'yi kucağına alırken tezgahtaki tabaklar yere düşünce çıkan sesle irkildiler. "Yenisini alacağıma söz veriyorum, nolur konumuza dönelim..." dedi Alaz, ikisi de bu tepkiye gülmüştü. Hiçbir şey olmamış gibi gülüşüp öpüşerek yatak odasına doğru gitmeye başladılar.

Bu gece birbirileriyle vedalaşamayan iki insan sonunda kavuşmuştu. O geceyi unutamadıkları gibi bu geceyi de unutmaları imkansız olmuştu.

•••