Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
...........
-"Αυτό ακριβώς πίστευα κι' εγώ. Είσαι πιο όμορφη όταν γελάς παρά όταν κλαις". Ακούγοντας αυτή την ευγενική φωνή, η Marina σκούπισε τα δάκρυά της και σήκωσε το κεφάλι της, βλέποντας αντίκρυ της την φιγούρα ενός αγοριού με μια περίεργη στολή. Την κοιτούσε και της χαμογελούσε γλυκά. Ποιο ήταν αυτό το αγόρι, το οποίο φαινόταν ότι είχε πέσει ξαφνικά από τον ουρανό; -"Είσαι... φάντασμα; Ή εξωγήινος"; ψιθύρισε. Εκείνη τη στιγμή το αγόρι άρχισε να γελάει, απαντώντας της... -"Λες πολύ αστεία πράγματα κοριτσάκι! Παρ' όλο που με βλέπεις ντυμένο έτσι, σε ενημερώνω ότι είμαι άνθρωπος σαν εσένα". -"Ναι, αλλά... γιατί φοράς φούστα; Αφού είσαι αγόρι"! -"Αυτό δεν είναι φούστα. Λέγεται κιλτ και είναι η παραδοσιακή στολή της Σκωτίας". -"Παραδοσιακή στολή"; ρώτησε το κορίτσι ενθουσιασμένο. -"Ναι. Και αυτό εδώ είναι ένα μουσικό όργανο που ονομάζεται γκάιντα. Κάτσε να σου παίξω λίγο" και έβαλε την γκάιντα στο στόμα του, παράγοντας έναν μυστήριο ήχο. -"Αυτό ακούγεται σαν σαλιγκάρια που σέρνονται"! φώναξε η Marina και σηκώθηκε όρθια. Το αγόρι τότε γέλασε για άλλη μια φορά. Στ'αλήθεια, ήταν πολύ αστείο κορίτσι...
............. Αυτή η ιστορία διαδραματίζεται στο Κεντάκι των ΗνωμένωνΠολιτειών της Αμερικής, σε μία φάρμα, στην οποίατοποθετείται το ορφανοτροφείο <<Children's Home>>. Ιδιοκτήτριες του είναι δύο γυναίκες, η ηλικιωμένηκυρία Kate και η αδερφή Margaret.
Μια ανοιξιάτικη μέρα, καθώς η αδερφή Margaret έστρωνε το τραπέζι, για να σερβίρει το πρωινό των παιδιών, άκουσε ένα κλάμα. Όπως προχωρούσε προς την εξώπορτα του ορφανοτροφείου, το κλάμα δυνάμωνεόλο και περισσότερο. Γι'αυτό, κατατρομαγμένη όπως ήταν, με γρήγορες κινήσεις την άνοιξε, και κατεβαίνοντας τα σκαλιάαντίκρισεμπροστά της ένα καλαθάκι, μέσα στο οποίο βρισκόταν ένα κατάξανθομωρό, ένα κοριτσάκι. Η αδερφή Margaret το πλησίασε, το πήρε στην αγκαλιά της και προσπάθησε να το ηρεμήσει. Άρχισε να ψάχνει το ψάθινο καλαθάκι, ελπίζοντας να βρεικάποιο σημείωμα, όμως ήταν μάταιο. Όταν το μωρόσταμάτησε να κλαίει, η αδερφή Margaret παρατήρησε ότι τα κοκκινισμένα του ματάκια ήταν στην πραγματικότητα γαλαζοπράσινα. Ακριβώς όπως είναι το χρώμα της θάλασσας όταν οι ηλιαχτίδες του ήλιου πέφτουν πάνω της. Εφόσον δεν ήξερε τίποτα για την ταυτότητα του κοριτσιού και επειδή το δέρμα του ήταν λευκό σαν το χιόνι, το ονόμασε Marina White.
............
Η ιστορία είναι γραμμένη από την συγγραφέα MariaMinieMouse .Εάν σου φάνηκε ενδιαφέρον μπορείς να μπεις στο προφίλ της συγγραφέως για να δεις την συνέχεια!🩷 Μην ξεχνάς να βάζεις ψήφο σε κάθε κεφάλαιο,βοηθάς σημαντικά τον συγγραφέα και την ιστορία του !🩷
Ζητώ συγνώμη για την καθυστέρηση από την MariaMinieMouse και σύντομα και στους υπόλοιπους που έχω αναλάβει να τους προωθήσω τα βιβλία τους !