Outlast whistleblower Eddie x Sara

Rozdział 2:Sara przybywa do Mount massive.

Sara gdy już jechała do Mount massive azylu Jeremy Blaire mówił jej co na nią czeka tam.

Minęły dwie godziny gdy już byli na miejscu.

Sara zobaczyła duże góry i drzewa a potem sam budynek wielki.

Sara:Łał to jest naprawdę duży ośrodek.

Jeremy Blaire:Zgadza się i ile to już ma lat pani Saro.

Samochód ustał przed budynkiem.

Jeremy wysiadł aby otworzyć drzwi dla Sary.

Jeremy Blaire:Pójdziemy na 3 piętro abyś mogła tam zostawić swoje rzeczy.

Sara:Dobrze panie Jeremy.

Sara poszła odłożyć rzeczy i następnie szła obok Jeremiego Blaira do biura.

Jeremy Blaire:Dobrze już połowę pani powiedziałem ale też chciałbym że doktor Scott powiedział na temat pacjentów.

Doktor Scott:Witam panią.

Sara:Również doktorze Scott.

Doktor Scott:Cóż zacznę może mówić na temat pacjentów których mamy większości bardzo chorych na schizofrenie ataki agresji lub którzy trafili za coś i mniej są podatni na tam tę choroby.

Sara:Wiadomo dobrze pan mówi doktorze Scott.

Doktor Scott:Dziękuję.

Po chwili przyszedł ochroniarz po doktora Scotta.

Ochroniarz:Doktorze pacjent czeka na wizytę na 13:30.

Doktor Scott:A tak jak bym mógł o tym zapomnieć eee... Sara posłuchaj dam ci teczkę z pacjentami z którym byś chciała mieć opiekę,ja kończę o 18:00 tak więc muszę iść Jeremy pokaż pani Sarze inne rzeczy.

Jeremy Blaire:Tak Scott pewnie pani Saro zapraszam na dalsze zwiedzanie tego miejsca.

Sara:Dobrze Jeremy.

Gdy Sara z Jeremy Blairem poszła zwiedzić dalsze zwiedzanie ośrodka,tym czasie Doktor Scott poszedł zbadać pacjenta.

Doktor Scott:Jak dzisiaj się czujesz Eddie.

Eddie:Dobrze.

Doktor:Widzę że po twoich ostatnich wynikach lepiej jest niż poprzednio.

Wstał doktor Scott aby posłuchać bicie serca Eddiego.

Doktor Scott:Dobrze wszystko jest zeszłym miesiącu miałeś zapalenie płuc.

Eddie:Tak bo jeszcze ze mną siedział taki jeden pacjent i mnie tym zaraził,i teraz jestem sam pokoju w sumie lepiej jest.

Doktor:To dobrze Eddie więc możesz wracać do swojego pokoju wiesz mam kolejnego pacjenta do zobaczenia.

Eddie:Tak do zobaczenia doktorze.

Przy wyjściu ochroniarz wziął Eddiego za ramię aby zaprowadzić do pokoju.

Eddie:Puszczaj mnie mogę sam iść !?.

Ochroniarz:Zapomnij ostatnio mnie popchnąłeś na ziemi Gluskin.

Ochroniarz wziął Eddiego i zamknął drzwi za nim.

Eddie:Co za dureń wal się!.

Po kilku godzinach Sara mogła sobie przejść się po cholu czytając za rogiem Eddie szedł z swoimi rzeczami do prania.

Sara nie zauważyła go ani on jej po czym upadli na ziemię.

Eddie:Przepraszam nie widziałem pani jak idzie i... .

Sara:Nie to nie twoja wina ja.

Eddie poddając rękę jej spojrzał się na twarz Sary.

Myśli Eddiego:Jeju jaka ona jest piękna miła i sympatyczna.

Sara:Dziękuję ci za wstanie z ziemi.

Eddie:Drobiazg jestem Eddie.

Sara:A ja Sara.

Eddie:Piękne imię masz Saro.

Sara:Dziękuję.

Eddie spojrzał na ziemie aby podnieść papiery aby podać Sarze.

Eddie:Proszę jeszcze tę papiery twoje.

Sara:Raz jeszcze dziękuję tobie Eddie.

Ochroniarz był za nimi.

Ochroniarz:Miałeś zanieść swoje pranie.

Eddie:Wiem ale gdy szłem tej pani pomogłem podnieść i wziąść z ziemi papiery.

Eddie spojrzał się na ochroniarza źle po czym odszedł.

Ochroniarz:Co ja mam z nim prrr eh.

Ochroniarz poszedł za Eddiem a Sara od razu spojrzała na ostatni papier.

Sara:Eddie Gluskin to on od razu pójdę do doktora Scotta abym mogła mieć z nim opiekę.

Była godzina 19:43 po kolacji Sara poszła do pokoju doktora Scotta.

Sara weszła do pokoju.

Sara:Nie przeszkadzam?.

Doktor Scott:Nie proszę wejść śmiało.

Sara:Już wybrałam pacjenta do opieki proszę daje dokumenty pacjenta.

Doktor Scott spojrzał po czym zaczął mówić.

Doktor Scott:Eddie Gluskin hmm dobry wybór wybrałaś niż co wcześniej przy mnie patrzyłaś na innych,on jest jak dla mnie dobry a dla innych lekarzy nie był dobry.

Sara:Słabę podejście mieli do niego.

Doktor Scott:Rzeczy samej pani Saro i od razu niech pani powie ile godzin chcę mieć opiekę nad Eddiem?.

Sara:Może tak od 08:20 do 19:45.

Doktor Scott:Dobrze pójdę do opiekuna jego bo właśnie ten odchodzi od nas i dlatege potrzebna była pomoc właśnie przy nim.

Sara:Tak zgadza się.

Doktor Scott:Dobrze załatwię sprawę a pani niech odpocznie po całym dniu.

Sara:Dobrze doktorze jutro niech pan przyjdzie do mnie dobrze.

Doktor Scott:Dobrze dobrego wieczoru .

Sara:Wzajemnie.

Sara poszła do pokoju swojego aby odpocząć i zadzwonić do Milesa.

Sara:Cześć Miles właśnie miałam się odzywać

Miles:Hej siostra martwiłem się o ciebie.

Sara: Nie musisz się martwić o mnie Miles.

Miles:Muszę jestem twoim bratem i dzisiaj co robiłaś tam.

Sara:Dużo mówili mi o tym miejscu oraz z jakim pacjentem będę chciała mieć opiekę i na jutro od 08:20 do 19:45.

Miles:Nieźle a u mnie słabo z moją pracą od tamtego miesiąca nie mam żadnych zleceń.

Sara:Ktoś pewnie będzie chciał twoich usług.

Miles:Kurczę ktoś dzwoni muszę kończyć trzymaj się siostra do jutra.

Sara:Do jutra brat.

Po chwili Sara westchnęła i poszła spać.