ភាគ4

44 11 1
                                    

ព្រះចន្ទបានកន្លងផុតទៅដោយជំនួសដោយព្រះអាទិត្យមកបំពេញតួនាទីដើម្បីបំភ្លឺភពផែនដីម្ដងទៀត។ខ្យល់បក់ល្វើយៗធ្វើអោយរុក្ខជាតិរេរៀតាមកម្លាំងខ្យល់ហើយក៏បក់ចូលទៅតាមបង្អួចនៃភូមិគ្រឹះដ៏ធំបានបង្ហាញអោយឃើញពីមនុស្សពីរនាក់កំពុងដែរគេងអោបគ្នាយ៉ាងជាប់ស្ទើរតែក្លាយជាមនុស្សតែមួយទៅហើយ។មិនយូរប៉ុន្មានអ្នកដែរមានរាងតូចជាងក៏បានភ្ញាក់ឡើង។ត្របកភ្នេកតូចៗចាប់ផ្ដើមបើកបន្តិចម្ដងៗដើម្បីអោយសុាំនឹងពន្លឺ។

"ហ្ហឹក...ហ្ហឹក..."គ្រាន់តែបើកភ្នែកមកភ្លាមរាងតូចក៏បានឃើញខ្លួនក្នុងសភាពអាក្រក់មើលជាខ្លាំងមានស្នាមជាច្រើនដែរបន្សល់ទុកនៅលើរាងកាយដែលធ្លាប់តែស្រស់ស្អាតតែពេលនេះវាពពេញទៅដោយស្នាមជាច្រើនកន្លែង។គ្រាន់តែឃើញបែបនេះរាងតូចស្រាប់តែយំភ្លាមៗ។(យំអីកូនស្រីឃើញអោយដៃគេតើហី)

"អឹម....."ដោយសារតែមានសម្លេងរំខាងអ្នកដែលគេងនៅក្បែរខ្លួនក៏ភ្ញាក់តែម្ដង។

"ហេតុអ្វីអូនយំបែបនេះ?"រាងក្រាស់ពេលដែរភ្ញាក់មកក៏ឃើញរាងតូចយំក៏ប្រញាប់សួរភ្លាម។

"ហ្ហឹកៗ.....ហ្លឹក"មិនមានការឆ្លើយតបមានតែសម្លេងយំដែរបន្តអត់ឈប់ឈរ។

"អូៗ...ឈប់យំទៅលែងស្អាតហើយ!ចំបងទទួលខុសត្រូវលើអូន"រាងក្រាស់ដោយឃើញថារាងតូចមិនឈប់យំបែបនេះក៏ប្រញាប់លួងភ្លាម។

"ពិតមេនរឺដែលលោកនឹងទទួលខុសត្រូវលើខ្ញុំនោះ"រាងតូចគ្រាន់តែលឺបែបនេះក៏ឈប់យំហើយងាកមកសួរបញ្ជាក់រាងក្រាស់ម្ដង។

"ពិតមេនហើយ!បងមិននិយាយលេងទេ"ហ៊ីស៊ឹងតបទៅកាន់រាងតូចជាមួយនឹងសម្លេងដ៏ស្រទន់ដែរមិនធ្លាប់មានអ្នកណាលឺនោះទេអាចថារាងតូចសំណាងក៏បានដែរ។

"អូនឃ្លានរឺនៅហឹម!ហ៊ីស៊ឹងក៏សួរទៅកាន់រាងតូច។ឯរាងតូចមិនបាននិយាយអ្វីទេគ្រាន់ងួកក្បាលតែប៉ុណ្ណោះប៉ុន្តែកាយវិការរបស់រាងតូចពិតជាគួរអោយស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់សឹងតែធ្វើអោយហ៊ីស៊ឹងចាប់ញីកទៅហើយ។

"អញ្ជឹងអូនងូតទឹកសិនទៅអាលនឹងបានទៅញុាំអី"ហ៊ីស៊ឹង

"តែខ្ញុំដើរមិនរួចទេលោកជួយខ្ញុំបន្តិចទៅ"ស៊ុននូតបទៅកាន់ហ៊ីស៊ឹង

My Little OmegaWhere stories live. Discover now