[ទាសករណ៍ស្នេហ៍របស់បង](ចប់)

Part3

Becky:អាក្មេងចោមិចក៏ឯងហ៊ានលួចរបស់យើងហា៎ស
នាងBeckyចូលទៅឆែកឆេក្នុងបន្ទប់ក៏ឃើញបាត់គ្រឿងពេជ្យរបស់នាង
Min:លួចអីខ្ញុំមិនបានដឹងអីទេ
Beckyចេញពីបន្ទប់រត់បំបុកស្មារជីមីនហើយទៅទូពិតយុន
Becky:បងយុនបងមើលអាក្មេងចោនោះវា លួចខ្សែករពេជ្យរបស់អូនហ៎កនោះជាខ្សែករដែលបងទិញអោយទៀត យុនឮហើយក៏ក្ដៅស្លឹកត្រជៀកមិនស្ទើរដែរព្រោះជីមីននាំរឿងអោយគេរហូតគេក៏ស្រែកហៅជីមីនមួយទំហឹងអោយចុះមកនិយាយជាមួយគេ
Yon:ជីមីន!!
ជីមីនឮហើយភ័យខ្លាំងព្រោះដឹងថាខ្លួននឹងត្រូវយុនវៃធ្វើបាបទផតហើយយុនដោយហៅម្ដងហើយមុនឮជីមីនចុះមកគេក៏ឡើងទៅលើវិញតែម្ដងទៅឡើងទៅដល់ឃើញជីមីនកំពុងឈរញ័របោបដៃព្រោះខ្លាចគេវៃយុនទាញជីមីនរុញចូលទៅក្នុងបន្ទប់អុកគូតមួយទំហឹងគេទះជីមីនឡើងជាំថ្ពាល់មួយជំហ៊ាងហើយនិយាយថា
Yon:អ្នកណាបង្រៀនអោយឯងចេះលួច?
Min:ទេខ្ញុំមុនដឹងអីទេខ្ញុំពិតជាមិនដឹងមែន
Yon:គិតថាទឹកភ្នែកនឹងអាចយកមកទប់យើងបានមែនទេ គេដើរទៅយករំពាត់មកហើយច្របាច់កដៃជីមីន
Min:អួយលោកខ្ញុំឈឺ លែងខ្ញុំទៅ
Yon:ដៃម្ខាងណាដែលលួចរបស់គេ?
Min:គ្មានទេខ្ញុំមិនបានលួចទេ និយាយទាំងទឹកភ្នែកហូរដាមជាប់ថ្ពាល់
Yon:មិនព្រមសារភាពមែនទេ? គេនិយាយរួចក៏យករំពាត់នោះមកវៃដៃជីមីនទាំងសងខាងដៃដែលធ្លាប់តែស្រឡូនស្អាតបែជាមកមានស្នាមឆ្នូតវែងៗលើដៃលើខ្លួនទៅវិញនៅក្នុងចិត្តជីមីនពេលនេះគុំនឹងBeckyផងគិតថាyonជាមនុស្សអាក្រក់ផងហើយក៏ត្រូវការជំនួយដែរ
Yon:សារភាពមកថាឯងលួចរបស់Beckyឯងនឹងរួចខ្លួន
Min:ខ្ញុំ ហុឹក ខ្ញុំគឺ គឹជាអ្នកលួច គេនិយាយថាគេខុសទាំងដែលគេមិនដឹងអីនោះទេ(វៃកូនអញទាំងព្រឹកម៉ងចាំមើលហា៎ស)
Beckyឃើញបែបនេះក៏ញរញឹមសំចិត្តខ្លួនឯងនាងក៏ធ្វើជាដើរចូលមកឃាតយុន
Becky:ប៉ុន្នឹងបានហើយបងយើងទៅវិញទៅទុកអោយវានៅទីនេះទៅ ពួកគេក៏បានបណ្ដើរគ្នាចេញពីបន្ទប់របស់ជីមីនជីមីនវិញខំអង្គុយដោះច្រវាក់នោះទម្រាំតែចេញគេឈឺដៃដែលយុនវៃអោយមានឈាមនោះផងសមនឹងឈឺខ្លួនមានស្នាមកាលពីម្សិលមិញទៀតផងនោះគេចាប់ផ្ដើមអង្គុយយំម្ដងទៀតហើយយំស្រែកចង់អោយមានអ្នកមកជួយគេអោយរួចផុតពីស្រីបីសាចនោះ
Min:ហុឹកហេតុអីក៏ជីវិតខ្ញុំពេលនេះវេទនាម្លេះធ្លាប់តែរស់នៅជាអ្នកប្រុសដែលគេមើលថែស្ដាប់បង្គាប់ប៉ាមិចក៏ពេលនេះខ្ញុំរស់នៅដូចទារសករណ៍ចឹងហុឹកបើមានអ្នកជួយជីវិតខ្ញុំពេលនេះមិនដឹងជាល្អយ៉ាងណាទេ គេនិយាយហើយក៏ជូតទឹកភ្នែកចេញគេវាទៅរកថ្នាំយកមកលាបតែនៅក្នុងបន្ទប់គ្មានថ្នាំនោះទេពេលនោះយុនក៏បានបើកទ្វាចូលមកកាំថ្នាំលាបរបួសមួយមកជាមួយគេផងដែរជីមីនឃើញហើយស្រែកដេញអោយគេចេញប៉ុន្តែគេមិនចេញនោះទេ
Min:ចេញទៅមនុស្សលោកអាក្រក់ណាស់ចេញអោយឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅ
យុនមិនខ្វល់ពីសម្ដីជីមីនឡើយគេលើកបីជីមីនដាក់លើគ្រែហើយក៏និយាយបែបមិនមែនសម្ដីគេនោះទេ
Yon:គេងទៅខ្ញុំលាបថ្នាំអោយ
Minឃើញបែបនេះក៏មិនហ៊ានមាត់ដែរទាន់គេចិត្តត្រជាក់លាបរបួសអោយក៏បន្ដោយទៅយុនលាបបន្ដើរសួរជីមីនបន្ដើរថា
Yon:ឈឺអត់?
Min:ឈឺ
Yon:ស្អប់យើងអត់
Min:អត់ទេស(ហាកក្រែងថាគេមនុស្សអាក្រក់ហី)
Yon:មិចចឹង?
Min:ខ្ញុំដឹងថាលោកអាក្រក់តែខ្ញុំមិនស្អប់លោកនោះទេ
Yon:ឃ្លានអត់យើងជូនទៅញាំអី
Min:ចុះBeckyហ៎
Yon:Beckyនាងទៅដើរលេងនៅសមុទ្រជាមួយគ្រួសារនាងហើយចឹងនៅផ្ទះនេះពេលនេះមានតែយើង2អ្នកទេ
Min:ហុឹមខ្ញុំទៅក៏បានដែរ
Yon:អោយយើងងូតទឹកអោយអត់?
Min:មិនបាច់ទេខ្ញុំដើរបានហើយ គ្រាន់តែមីនដើរបានមួយជំហ៊ានក៏ទុកជើងដួលព្រុសតែម្ដងដោយទហរាំមើលនឹងភ្នែកមិនបានយុនក៏លើកបីជីមីនចូលទៅបន្ទប់ទឹកដើម្បីងូតទឹកអោយគេ
Min:បានហើយខ្ញុំងូតខ្លួនឯងបាន
Yon:កុំជរចេះជាមួយខ្ញុំនៅអោយតែស្ងាមទៅ យុនបានងូតទឹកអោយជីមីនថ្នមៗខ្លាចគេឈឺមុខរបួសកាន់តែខ្លាំងបន្ទាប់ពីងូតទឹករួចយុនបានរើសខោអាវអោយជីមីនមានស្រោមជើងនឹងអាវហ៊ាដៃមួយផងដែរកុំអោយគេឃើញស្នាមនោះហើយពួកគេក៏សម្រេចចិត្តចេញទៅញាំអីតែ2អ្នកទេគ្មានអង្គរក្សដោយយុនជាអ្នកបើឡាន
នៅក្នុងឡាន
Yon:ចង់ញាំអី?
Min:ខ្ញុំញាំមិនរើសទេ
Yon:ជាកូនអ្នកមានមួយនឹងគេដែរតែដូចមិនពិបាកចិញ្ចឹមសោះ គេនោយាយហើយក៏សើចយ៉ាងមានក្ដីសុខផ្លែក
Min:លោកចេះសើចហើយ?
Yon:ចេះធម្នតាគ្រាន់តែមិនចង់
Min:ចឹងខ្ញុំជាមនុស្សពិសេសហើយត្រូវអត់?
Yon:ពិសេសស្អី?សេះពីក្បាលមែនទេ?
Min:ឈឺសខ្ជិលឈ្លោះជាមួយលោកណាស់
យុនបើកឡានចូលហាងទំនើបមួយគេធ្វើដូចជាការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ចឹងគេដើរទៅបើកទ្វាអោយជីមីនហើយបីជីមីនចូលទៅក្នុងហាងតែម្ដងធ្វើអោយជីមីនមុខក្រហមហើយគិតក្នុងចិត្ត
<Min:នៅជាមួយBeckyគេដូចជាបុរសបីសាចអញ្ចឹងតែពេលBeckyមិននៅហេតុអីគេទន់ភ្លន់បែបនេះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាបេះដូងខ្ញុំលោតញាប់ម្លេះ>(ចាឡាញ់គេដឹងកូន)
យុនដាក់ជីមីនលើកៅអីថ្នមៗហើយគេក៏ទៅអង្គុយម្ខាងទៀតពួកគេកម្មង់ម្ហូបដែលពួកគេចង់ញាំហើយក៏រងចាំមួយសន្ទុះរយះពេលដែលពួកគេរងចាំនោះពួកគេនៅនិយាយគ្នាបន្តិច
Min:អឺអាហាមួយពេលនេះចាំខ្ញុំអ្នកចេញលុយ
Yon:ឯងមិនទៅក្រុមហ៊ុនឯងមានលុយឯណាមកចេញបាយមួយពេលនេះ?
ជីមីនក៏ឆែកមើលកុងរបស់ខ្លួនឃើញសល់តែបន្តិចបន្ទួចតែប៉ុន្នោះយុនឃើញបែបនោះក៏សួរ
Yon:យ៉ាងមិចហើយមិចក៏មុខស្អុយម្លេះ
Min:ខ្ញុំថាចេញអោយលោកប៉ុន្តែខ្ញុំគ្មានលុយទេ
Yon:យកទៅចាយខ្លះទៅយើងទុកវាចោលយូរហើយ គេហុចកាតខ្មៅមួយទៅអោយជីមីនប្រើហើយទុកមួយទៀតសម្រាបគេប្រើខ្លួនឯងគ្រាន់តែឃើញបែបនេះភ្លាមជីមីនមិនហ៊ានទរទួលទេគេប្រកែកជាច្រើនដងតែត្រូវបានយុនគម្រាម
Yon:បើឯងមិនយកទេខ្ញុំនឹងអោយឯងលាងចាននៅហាងនេះអោយអស់ហើយដើរទៅផ្ទះវិញដោយខ្លួនឯងទៅ ឮបែបនេះជីមីនក៏ព្រមទរទួលយកទាំងក្រែងចិត្ត(ឡូយហា៎វីចង់បានដែរ)
អាហារពួកគេក៏បានមកដល់ពួកគេញាំរហូតដល់ឆ្អែតរាងខ្លួនពេលដែលពួកគេរួចរាល់ជីមីនក៏សុំដើរដោយខ្លួនឯងតែដើមិនទាំងចង់រួចផងយុនវិញនៅចាំតែទប់ពីក្រោយទេផ្កាប់មុខមិចជាគេទាញមកវិញហិហិ
នៅក្នុងឡានវិញជីមីនមានសំណើរមួយចង់ស្នើទៅកាន់យុន
Min:លោកខ្ញុំសុំលោកមួយបានទេ
Yon:យ៉ាងមិចនិយាយមក
Min:គឺខ្ញុំចង់អោយលោកជូនខ្ញុំទៅក្រុមហ៊ុនបន្តិចបានទេខ្ញុំមានការងារត្រូវធ្វើនៅទីនោះ
យុនមិនមាត់ក៏បានបើកឡានយ៉ាងលឿនសម្ដៅទៅក្រុមហ៊ុនរបស់ជីមីន
Min:ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនប្រញាប់ទេកុំលឿនពេកអី
Yon:ហា៎សលឿនមែនទេ?ខ្ញុំជិះបែបនេះរាល់ថ្ងៃហើយ
ជីមីនឮហើយភ្ញាក់តែម្ដងកុងទ័រ70ហើយគេមិនខ្លាចបុកមនុស្សទេមែនទេ?
ជីមីនក៏មិនហ៊ានមាត់ដែរគេចាំអោយតែដល់ក្រុមហ៊ុននឹងអាងចុះ
ពេលដល់ក្រុមហ៊ុន
Yon:ខ្ញុំចុះដែរបានអត់?
Min:មិនកំណាញ់ទេ និយាយរួចជីមីនក៏ដលរចូលទៅក្រុមហ៊ុនបាត់យុនក៏រកកន្លែងចតឡានហើយដើរចូលទៅក្រុមហ៊ុនជាមួយជីមីនដែរពេលដែលចូលដល់ក្នុងជីមីនមិនបានចាំគេនោះទេចឹងហើយទើបគេសម្រេចចិត្តទៅសួរអ្នកនៅទីនោះតែរកតែសួរស្អីមិនបានពួកគេម្នាក់ម្នាក់ដូចគេចពីយុនដល់ហើយគេដើរទៅសួរមនុស្សស្រីម្នាក់ដែលជាបុគ្គលិកមួយថា
Yon: Park Jiminនៅឯណា?
..!:គឺ គឺនៅក្នុងបន្ទប់Office របស់គាត់លោកដើរទៅត្រង់ហើយឡើងជណ្ដើរយន្តទៅជាន់ទី2ហើយបតស្ដាំមកនោះគឺបន្ទប់គាត់ហើយ
Yon:អរគុណហើយ
គេរក្សាមុខមាំរបស់គេដរដែលហើយក៏ទៅតាមបុគ្គលិកនោះប្រាប់
អេតមីនសរសេរចប់ប្រហែលម៉ោង2យប់ហៃចឹងងួយណាស់សុំចប់តហរឹមនឹងហើយណា៎រងចាំមើលភាគទី4បន្តទៀតណាស🎀