Jeon Jungkook işinde oldukça başarılı bir avukattı. Kim Taehyung ise işini fazlasıyla seven bir sınıf öğretmeniydi. Ablasını ve ablasının eşini bir trafik kazasında kaybeden Jungkook ise yeğenini himayesine almıştı. Bir okul çıkışı yeğenini okuldan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-24.12.2016- ♡
~~~
Dışarıda lapa lapa kar yağıyordu. Hava bir hayli sisliydi ancak sokaklar epey doluydu. Yarın Noel olduğu için okullar tatil olacaktı. Bu yüzden veliler, okulun bahçesine istiflenmiş bir vaziyette okul zilinin çalmasını bekliyorlardı.
Zilin çalmasına ise son altı dakika kalmıştı. Taehyung'un sınıfında ise büyük bir kargaşa vardı. Öğretmenlerinden izin alan küçük çocuklar, zil çalacağı için hızlı hızlı eşyalarını toplamaya başlamışlardı.
Kimisi ise sınıfın sıcacık olmasını dahi umursamadan şimdiden montlarını, atkılarını ve berelerini takmış oturuyorlardı. "Henüz beş dakikamız daha var. Ryan ve Hyera şimdiden kabanlarınızı giymişsiniz. İyi bir fikir olduğunu sanmıyorum, terleyeceksiniz.".
Taehyung, dolabındaki çekmeceden çocuklar için hazırladığı Noel armağanlarını çıkarırken gülümseyerek konuşuyordu. Armağanları tek tek çıkarıp masasının üzerine bıraktığında, bütün çocuklar koşa koşa öğretmenlerinin yanına gelmişler ve masanın etrafına toplanmışlardı.
"Bise mi bunlar?"
"Pembe patetli benim!"
"İti tane alsak nolur ki..."
"İçine ne toydunuz övretmenim?".
Ardı arkası kesilmeyen sorular ve çocukların tatlı cümleleri Taehyung'u biraz daha gülümsetiyordu.
"Bunlar benden size Noel hediyesi. Ama böyle olmaz, buraya yığıldınız hepiniz. Hadi bakalım oturun yerlerinize, hediyeleri dağıtacağım şimdi.". Çocuklar, çil yavrusu gibi koşa koşa dağılmışlar ve hepsi hızlıca yerlerine oturmuştu.
Onlar henüz birinci sınıfta olmalarına rağmen son derece uslu çocuklardı. Ve tabii ki öğretmenleri Taehyung olduğu için bir hayli de şanslılardı. Gidecek çok yolları vardı, daha üç sene daha beraber olacaklardı. Hatta bazı çocuklar, öğretmenlerinden ayrılacaklarını düşündükçe üzülüyorlardı...
Taehyung bütün çocuklara hızlıca hediyleri dağıttığında, öğrenciler sabırsızca hediye paketlerini açmaya başlamışlardı. Taehyung gülümseyerek onları seyrettiği sırada Mingyu'nun minik parmağını kaldırdığını fark edince, hızlı adımlarla çocuğun yanına gitmeyi seçmişti. Çünkü Mingyu'nun sesini duyacağından emin değildi. Sınıfta büyük bir uğultu vardı.
Küçük çocuğun yanına geldiğinde, Mingyu'nun başını okşamıştı. Taehyung'da hem anne hem de baba şevkati öylesine çok bulunuyordu ki, çocuklar bunu iliklerine dek hissedebiliyordu.
"Efendim Mingyu?". Küçük çocuk oturduğu yerden doğrulduğu gibi öğretmeninin kulağına eğilmiş ve konuşmaya başlamıştı. "Dayımı arar mısınıs övetmenim? Otula delmiş mi?". Küçük Mingyu dayısının onu almayı unutacağından korkuyordu. Okulda tek başına kalırsa ne yapardı.
