Defne ve Alya birbirlerinden nefret eden iki rakip mafyalardi. Ta ki birbirlerine besledikleri duygulara nefret hâric farkli bi tat daha eklenene kadar.
enemys to lovers
"niye bana sarildin? sadece elini tutucaktim" dediginde coktan yatakta diklesmisti, Defne
"ne sarilmasi? ben senin oldugun tarafa bile gecmedim"
gercekten de Alyanin yattigi yerden kalktigini gorunce kendini sorgulamaya baslamisti, sarisin. gece uyurken mal gibi Alyaya sarilmamisti di mi?
"sen beni gogusune cekmissin" diyip yasananlarin sorumlulugunu Alyaya atmaya calisiyodu
"seni neden cekeyim? ayrica gogusume gogusume sokulan senmissin benim bi elim senin elindeyken oteki elim yanimdaydi"
"ben sana sarilmam"
"gorduk"
konuyu kapatmak istercesine odalarindaki banyoya dogru yurumeye basladi Defne. demek ki gece kendisi yuz buldugu icin Alyaya sirnasmisti. cok sacmaydi! bir daha asla yapmicakti!
Alyaysa arkasindan gulerek Defneyi izliyodu. cok inatciydi. bu hâlleri kizgin kizgin bakan yavru bi kedi gibi gorunuyodu
Defne ciktiktan sonra Alya da dusa girmisti. ikili birkac dakikanin ardindan hazirlanip asagi inmislerdi fakat etrafin cok sessiz oldugunu fark edince supheyle birbirlerine bakmislardi. daha onceden gordukleri evi temizleyen kadini gorunce durdurup neler oldugunu sormuslardi
"paydos gunu bugun. evde kalanlar ve ev korumalari kalmaya devam eder ama oteki yardimcilar gelmezler. tatil yani. istediginizi yapabilirsiniz"
"disari cikabilir miyiz?" soruyu soran sarisindi
"tabii. gece 12'de evde olun yeterli"
ardindan tesekkur edip tekrar odalarina cikmislardi
"simdi belgelerin oldugu odanin kilidini aramamiz cok riskli olur di mi?" diye fisildamisti, Defne
"evet. her an her yerden biri cikabilir. zamani vardir"
"abimlerin yanina gidelim mi?"
sarisinin ani sorusuyla ister istemez kaslari havalanmisti yesil gozlunun
