CHAPTER 1JIYANNA
"Welcome back, Yanna!"
Nabalot ng saya't pananabik ang puso ko dahil sa eksenang sumalubong sa akin. Halos lahat ng mga pinsan ko from mother side ay narito ngayon sa aking harapan at lahat sila ay mga nakangiti, halatang excited sila sa pagbabalik ko.
"Grabe, after five years ay naisipan mo ring bumalik dito sa pilipinas! We've missed you so, so much!" Si ate Fley sabay akap sa akin ng mahigpit. Hindi rin naman nagpahuli ang iba at isa-isa ang mga itong nagsilapitan sa akin at nakiyakap.
"Nubayan, hindi na ako makahinga!" Ang natatawang ani ko.
I was only seventeen when my brother, kuya Jaycee, had brought me to States. Higit limang taon rin kaming nanirahan doon na kaming dalawa lang at last month lang ay bigla nalang siyang nag-decide na umuwi dito sa pilipinas. Balak ko sanang sumabay nun sa kanya but, may kontrata pa ako na kailangang tapusin kaya heto't ngayon lang rin ako nakauwi.
And truly, it was nice to be back! I felt at home!
"So, anong plano mo, ngayon na nakabalik kana dito sa pilipinas?" Ang agad na tanong ni Tita Loren, kapatid ni mommy.
"Balak ko po na mag stay kay dad. It's been five years since I last saw him." I answered then took a bite of my favorite meryenda which is turon na isa sa mga pagkaing hinanda nila para sa akin. Actually, there is a lot of food na nakahain now sa table at ngayon palang ay medyo worry na ako dahil baka dito pa ako manaba. I worked as model kaya very important na ma-maintain ko yung figure ko– but heck, ang hirap naman mag control kung ganito kasasarap na mga pagkain ang nakahain sa front ko. My gosh.
"Nakilala mo na ba yung babaeng pinakasalan ng dad mo? I heard na ka-edaran mo lang raw yun. Tch. Ewan ko ba d'yan sa daddy mo, kukuha na nga lang ng babae, yung mahirap pa. Kaya hindi na talaga ako magtatakha kung isang araw ay mamulubi siya. Halata namang pera lang ang habol-"
"Ahm, sorry Tita but I have to go. Nag text na kasi yung driver ni dad and nasa labas na raw siya." I know its kinda rude to cut her off, pero hindi ko na kasi nagugustuhan yung mga lumalabas sa bibig niya. Isa kasi sa mga pinaka ayaw ko ay yung mga mapang-husga especially if hindi mo naman personally kilala yung taong hinuhusgahan mo.
"What? Akala ko ba dito ka magpapalipas ng gabi? Pumunta paman din dito yung mga pinsan mo para maka-bonding ka." Salubong ang mga kilay na nakatingin sa akin si Tita.
Actually, yun naman talaga ang plan ko, ang mag stay muna rito sa kanila para kahit papaano ay maka bonding ko yung mga pinsan ko- but, I suddenly changed my mind. Tsaka nalang siguro kapag kaya ko ng palampasin yung panghuhusga na binabato nila sa bagong asawa ng daddy ko.
I don't care kung tototo man ngang mahirap lang yung babae, basta as long as mahal niya talaga ang dad ko ay wala akong ano mang pagtutol sa relationship nila. Kung saan masaya si dad, ay duon ako. After all, he deserves to be happy.
––––––––
I FINALLY met Tita Elyze, my dad's new wife. Unang tingin ko palang sa kanya ay nasabi ko na agad na mabait siya and aside from that ay sobrang ganda pa like, literal! She has an angelic face na bumagay sa personality niya. Mas older lang siya sa akin ng four years but I can already say na magiging magka vibes kami.
"Jiya, is that you?"
It's been a week mula nang makabalik ako dito sa pilipinas. And, as of now ay nandito ako sa mall. I feel bored kasi kaya I decided to go here alone. Wala lang, feel ko lang mapag-isa.
"Its really you. Kailan ka lang nakabalik?"
I glanced at the man in front of me at agad ko naman itong namukhaan. Isa siya sa mga matagal ng kaibigan ng kuya ko and his name's Klaus.
"Hi, kuya! Last week lang po ako nakauwi. It's been so long, how are you po?" I cheerfully greeted him. Halos lahat ng mga kaibigan ni kuya ay naging close ko na and kuya Klaus was no exception. Sa kanila ay masasabi kong sa kanya talaga ako mas close kasi ang light lang rin ng attitude niya. I mean, kaya niyang makipag sabayan unlike sa iba na masyadong serious sa life.
"I'm good." He smiled but later on ay sumimangot." Ngina talaga niyang kuya Jaycee mo, hindi man lang sinabi sa amin na nakauwi kana pala edi sana nakapag party agad tayo."
I can't help but chuckle. "Para namang 'di nyo kilala si kuya. Wapakels yon."
He tsked. "Anyway, makakapunta ka ba sa kasal ng kuya Yoshi mo?"
Upon hearing that ay napakunot noo ako. Did I hear it right?
"Po? Kasal?"
"Oh, hindi mo pala nabalitaan? Malapit ng ikasal ang hapon na yun. Actually, next month na."
Hindi agad ako nakaimik kasabay ng pagdaan ng kirot sa puso ko...