[smut]Crossing the Line Of Meat

မနက်ခင်းသာယာချိန်လေး [2]

2.2

မနက်ခင်းသာယာချိန်လေး [2]

----

လီကျွင်း ဟာ သာယာမှုတွေပြည့်နှက်နေသော်လည်း သုတ်လွှတ်ဖို့ငြင်းဆန်နေဆဲပင်။ လီမင် က ကြောက်ရွံ့လာမိပြီးပြောမိတော့၏။

"အစ်ကိုကြီး သုတ်လွှတ်လိုက်ပါတော့ ကျွန်တော်ပါးစပ်လေးနာနေပြီဆိုနေ~~"

"ဆက်လုပ်စမ်း!"

လီကျွင်း ဟိန်းဟောက်လိုက်လေသည်။

"ဒါဆိုသုတ်လွှတ်လေလို့!"

လီမင် က ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ပုံစံလေးလုပ်ပြချင်ခဲ့တာပင်။ ဒါပေမဲ့လဲ လီကျွင်း ကရုတ်တရပ် သူ့ခေါင်းကိုဆွဲပြီး လီးကြီးထံတွန်းပစ်၏။ လီမင် ဟာ လီကျွင်း ရဲ့လီးကြီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်ထားရင်း အကြိမ်အနည်းငယ်လောက်လည်ချောင်းထဲလိုးခံလိုက်ရလေသည်။  အဲ့နောက်မှာတော့ လီကျွင်း က လီမင် ရဲ့ပါးစပ်ထဲမှာတင်ပြီးပစ်လိုက်လေ၏။

"အဟွတ် အဟွတ်"

လီမင် ချောင်းဆိုးတော့သည်။

သူကနည်းနည်းပျော့သွားတဲ့ပစ္စည်းကြီးကို ထွေးထုတ်လိုက်ပြီးနောက် နှုတ်ခမ်းသပ်ကာပြောလာ၏။

"အစ်ကိုကြီး အဲ့တာကအရသာရှိတယ်"

ထို့နောက်မှာတော့ လီမင် က အိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်ပြီးသူ့ခြေထောက်တွေကို M ပုံစံထားလိုက်လေသည်။ သူက လီကျွင်း ကိုကြည့်ပြီးပြောလေတယ်။

"အခုကကျွန်တော့်အလှည့်နော်"

လီကျွင်း သက်ပြင်းချပြီး လီမင် ရဲ့ ပေါင်တွေကိုကိုင်ကာ လီးလေးထံသို့ငုံ့ကိုင်းလိုက်လေသည်။ သို့သော်လည်း လီမင် ကသူ့ကိုတားလေတယ်။  လီမင် က ခြေထောက်တွေကိုမပြီး သူ့ရဲ့အနည်းငယ်နီရဲကာရှက်သွေးဖြာနေတဲ့ဖင်ခေါင်းပေါက်လေးကိုထုတ်ပြလာလေသည်။

"ကျွန်တော်ကဒီနားလေးကိုလိုချင်တာ"

ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် လီကျွင်း ကသူ့စကားတွေကိုနားမထောင်ပဲ ခုံပေါ်ပြန်ထိုင်နေလိုက်လေတယ်။ သူကသူ့လီးကြီးကိုညွှန်ပြပြီးပြောလေသည်။

"မင်းဘာသာမင်းဒီမှာလာထိုင်"

လီမင် လည်းနှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး အရှေ့သွားကာ လီကျွင်း ရဲ့ပခုံးတွေကိုကိုင်ထားလိုက်လေသည်။ သူကသူ့ဖင်ခေါင်းကို လီကျွင်း ရဲ့လီးကြီးနဲ့ချိန်ပြီးလီးပေါ်ထိုင်ချလိုက်ချေ၏။ လီမင် ဟာထိုင်လိုက်တာနဲ့အမျှ မညည်းပဲမနေနိုင်တော့ချေ။ လီကျွင်း ကအခုလေးတင်အထွပ်အထိပ်ရောက်ထားတာကြောင့် သူ့လီးပေါ်မှာသုတ်တွေရှိနေသေးလေတယ်။ ဒါကြောင့် လီမင် ထိုင်ချလိုက်ချိန်၌ သက်သောင့်သက်သာမရှိမှုမျိုးမခံစားရချေ။