Yuu ailesinin ölümüyle yetimhane de kalmak zorunda kalır ve orada Mika'yla tanışır.
"Buraya geldiğim için mutluyum."
"Neden?"
"Çünkü seninle tanıştım."
★
MikaYuu
Gözlerim önümdeki binayı incelerken elimi tutan adamın elini sıktım, o kapıdan içeri girmek istemiyordum. Kabullenmek istemiyordum. Oraya gitmek demek kaderimi kabullenmekti. Ben artık ailemin olmadığına, yetim olduğuma inanmak istemiyordum. Neden? Neden bunu yaşamak zorundayım?
“Hadi Yuu, artık yeni evin burası.” dedi beni buraya getiren adam. Beni içeri sürüklüyordu. Direnmiyordum fakat yürümüyordumda, ne kadar çabalarsam çabalayayım ayaklarım hareket etmiyordu. Sonunda durduğumuzda elimi bırakıp önüme eğildi. Saçımı okşadı. “Umarım burayı seversin,” dedi. Sevmek mi? Benimle dalga geçiyor olmalı. Böyle bir yeri sevmemin imkanı yok. Keşke babamın beni öldürmesine izin verseydim, en azından kurtulmuş olurdum.
Adamın arkasında bir kadın belirdi, yüzünde kocaman bir gülümseme vardı. En son ne zaman böyle gülümsemiştim? Hatırlamıyordum. Adam son bir kez saçımı okşayıp ayağa kalktı ve kapıdan çıkıp gitti. Bir daha geri gelmeyecek ve beni unutacaktı, tıpkı diğer herkes gibi. Kimsem yoktu. “Yeni evine hoş geldin, gel seni yeni ailenle tanıştırayım!” dedi kadın heyecanla. Ailemin olmadığını söylemek istesem de susmayı tercih ettim, bu saçmalıklara bir defalık katlanabilirdim.
Beni bir odaya sokarken omzumu sıkıyordu. Buradaki her şey sinirlerimi bozuyordu ve benim elimden hiçbir şey gelmiyordu. “Çocuklar, Bu Yuichiro. Ailemize yeni katıldı, iyi geçinin.” dedi kadın ve yanımızdan ayrıldı. Göz devirirken etrafı inceledim. Önümdeki çocuklar bana merakla bakıyordu, iki kişi dışında hepsi benden küçük gözüküyordu.
Benimle yaşıt olan iki kişi vardı, biri sarışın bir çocuktu diğer ise benim boylarımda bir kızdı. Sarışın olan gülümseyerek yanıma geldi ve bir anda elimi tutup sıktı. Şaşkınlıktan tepki bile veremedim. “Ailemize hoş geldin Yuu! Ben Mikaela, İyi geçinelim!” dedi heyecanla. Neden bilmiyorum ama gülümsemesi beni rahatlatıyordu. Yine de elimi sertçe çekip geri çekildim, bu hareketim onun sendelemesine neden oldu. “Kesin şu aile saçmalığını! Ailem falan yok benim!” diye bağırdım. Artık kendimi kontrol edemiyordum. “Benim babam beni öldürmeye çalıştı, annem ise şeytanın oğlu olduğumu söyleyip intihar etti! Aileymiş, arkadaşmış hepsi saçmalık!”
Odaya sessizlik çökerken Mika'nın gözlerinde saniyelikte olsa acıdığını görmüştüm. “Bu çok-” sözünü tamamlayamadan onu itip odadan çıktım ve yetimhanenin bahçesine doğru koştum. Kimsenin bana acımasını istemiyordum.
★
Arka bahçe de ağacın altına oturmuş yıldızları izliyordum. Kafamdaki düşünceleri susturamıyordum. Ağlamak istesem de içimden gelmiyordu, babam her zaman ağlamanın zayıflık olduğunu söylerdi. Ailem gözümün önünde ölürken bile ağlayamamıştım, şimdi de ağlayamıyordum.
Ayak sesleri duymamla kafamı yana çevirip gelen kişiye baktım, Mika'ydı. Ona sert bir bakış atıp gözlerimi tekrar yıldızlara çevirdim. Yanıma oturduğunu elime değen elinden anlamıştım. “Beni rahat bırakamaz mısın?” diye soludum sinirle. Çok sinir bozucuydu. “Üzgünüm ama hayır.”
Dişlerimi sıkarken gözlerimi kapattım. “Ne istiyorsun?” dedim. Beni rahat bırakmayacağı belliydi. “Sadece seninle arkadaş olmak istiyorum,” dediğinde kaşlarımı kaldırarak ona baktım. “Ben istemiyorum.” gülümseyerek elini omzuma koydu ve sıktı. Kaşlarım çatılırken tam elini itecektim ki o ayağa kalkıp yetimhanenin içine doğru yürümeye başladı. Kapıya vardığında arkasını dönüp el salladı. Hiçbir tepki vermedim, sadece ne yaptığını izledim. “Elbet sen de aileden biri olduğunu kabul edeceksin Yuu-chan!” dediğinde gözlerim büyüdü. Aptal mıydı bu?
Gözlerimi kaçırıp dizlerimi kendime çektim. “Çok beklersin.” diye mırıldandım kendi kendime. “Dışarıda çok durma, üşütürsün.” diyip içeri girmişti. O gittikten sonra orada oturmaya devam ettim, bugün uyuyabileceğimi sanmıyordum.
Mika'nın dediklerini düşündükçe sinirlerim bozuluyordu. Aile falan istediğim yoktu ki benim.
Bu aptal sarışın başıma bela olacaktı.
★
Heyyo!
Bölüm nasıldı?
Bitirmem gereken o kadar kitap varken buna başlıyorum ama Mikayuu'ya bir fic yazmam lazımdı
Klişe ve kısa bir bölümdü büyük ihtimalle diğer bölümler de kısa olur
Kendinize iyi bakınn
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
