Five, Six, Thirty

"Five, Six, Thirty... Five, Six, Thir-ty... Five—"

"Mia!"

Isang malakas na pag-alog sa balikat ni Mia ang gigising sa kaniya. Mapapabalikwas siya sa kama, saglit na mapapahawak sa dibdib, at pupunasan ang butil-butil na pawis sa noo. Kabisado na ng katawan niya ang mga gagawin kahit hindi na siya mag-isip. Isang linggo na kasi siyang ganito—isang linggo nang binabangungot at isang linggo na ring ginigising ni Claire, ang roommate niya.

"T-Thanks, Claire." Mapapasulyap si Mia sa orasang nakapako sa kulay rosas na dingding. "Tapos na ang class mo?"

Ibabagsak ni Claire ang puwitan sa gilid ng malambot na kutson saka malalim na mapapabuntong-hininga. "Yup, wala si Ma'am Agnes... nasa ospital daw... bali raw ang kanang braso... nabangga kagabi sa Balete Drive." Sa bawat mahabang puwang sa pagitan ng mga salitang binanggit ni Claire, palaki nang palaki ang mga singkit na mata ni Mia.

"Si Ma'am Agnes? Noong Lunes lang na-interview ko pa siya tungkol sa—"

"White lady?" pagpapatuloy ni Claire.

Mapapalunok si Mia at wala sa sariling mapapahawak sa sentido niya. Isang buwan na niyang pinagkakaabalahan ang dokumentaryo tungkol sa makapanindig-balahibong aparisyon sa Balete Drive, ngunit wala pa rin siyang pruweba kung totoo nga ito. Wala pa, maliban sa sunod-sunod na aksidenteng nagaganap sa mga taong kinapanayam niya tungkol doon.

"Mia! Nakikinig ka pa ba?" Kinaway-kaway ni Claire ang palad niya sa harap ng kaibigan.

Napakurap-kurap si Mia at muling napalunok ng laway. "Yes. Of course."

"So, ano? Titigilan mo na 'yang documentary mo?"

"H-Huh? No way—"

"Pero nag-agree ka sa akin kanina!"

Lalong maniningkit ang mga mata ni Mia. Hindi niya maalala ang sinasabi ni Claire. Sa totoo lang, marami siyang hindi maalala simula noong dalawin siya ng aparisyon sa panaginip niya. Nakangisi iyon sa kaniya, nakaangat ang mga paa sa sementadong kalsada, ngunit ilang pulgada lang, kaya halos magkasingtangkad lang sila. Paulit-ulit iyong inuusisa ni Mia, tinatanong kung ano'ng pangalan niya o ano'ng nangyari sa kaniya. Ngunit paulit-ulit lang din ang isasagot ng babae—"five, six, thirty."

***

Nakasabit sa balikat ni Mia ang strap ng DSLR camera niya habang lakad-takbong sinusundan ang propesor niya sa History noong nakaraang taon. Pero nagbibingi-bingihan lang ito sa mga tawag at sa mga nagmamadali niyang yabag sa pasilyo sa labas ng library.

"Sir Anton! Sir! Sir... wait, Anton!"

Napaigtad si Mia nang biglang humarap ang lalaki. In-adjust nito ang salaming malapit nang madulas dahil sa mabilis niyang paglalakad kanina at saka malakas na bumuga ng hangin.

"Ms. Lopez, I already said 'No.' So, please... stop following me." Nakalabas ang mga linya sa noo ng propesor at mabigat na nakatingin kay Mia. Halatang ayaw niyang magpaistorbo kahit pa sa paborito niyang estudyante.

Hinigit niya ang braso ni Mia kasabay ng pag-igting ng kaniyang panga. "And stop calling me 'Anton' here!"

Napayuko si Mia. Bumigat ang mga mata niya at ang kanang braso niya dahil mahigpit pa rin ang kapit doon ng propesor. "T-Ten minutes interview lang po, Sir. P-Para lang sa documentary ko. 'Di ba sa Balete Drive ka dumadaan kapag umuuwi sa isa mong bahay?" Tila sa hangin lang ibinubulong ni Mia ang mga iyon. Hindi niya kayang salubungin ang mga matatalim na tingin ng propesor.

Marahas na binitawan ng propesor ang braso ni Mia, dahilan para madulas ang strap ng camera niya. Mabuti na lang at nahabol niya iyon bago tuluyang mahulog sa sahig.