IT (Ongoing)

CHAPTER 18 I TRUST YOU

Ngumisi ako ng maka alis sya,isa lang naman ang gusto ko,ay yung mapalapit sa president ng underground university.

Sinarado kona yung pinto ng dorm ko at nag simula na ako mag linis ng aking katawan.

Habang nag lilinis ako ng katawan ko, napatingin na lang ako sa salamin

Anong nangyari sa'kin kanina?

Bakit hindi ko na control yung sarili ko?

Bakit parang may sya tungkol sa'kin?

Binilisan kona yung pag lilinis sa sarili at para maka tulog na ako,hindi na ako kumain,nawalan naman na ako ng gana.

Pinikit ko yung mata ko at nag simula na akong matulog

KINABUKASAN seryoso akong lumabas sa dorm ko at pinagtutunginan ako ng mga student

Iknow na maganda ako kaya wag kayong tumingin!

Habang nag lalakad ako nakita ko si kerwin at masaya nya akong nilapitan,binuhat nya yung bag ko na agad ko naman pinag sang ayunan

Kahit pinagtitinginan kami ng mga tao,wala kaming pake

Sa paglalakad namin nag stop ito kaya napahinto narin ako

"Why?"i ask him

"Why you acting that way?"husky voice nya na sabi

"Ha?,may mali ba sa kinikilos ko?"takang tanong ko

"Wala namang mali,nakakanibago lang kase"sabi nya

"Ahmm okay"sagot ko

Nag patuloy na ulit kami sa paglalakad at sabay narin kami pumasok sa room,parehas kase kami ng room.

Ilang oras namin ginugol yung pakikinig sa bawat discussion

Hindi naman gaano mahirap ang yung subject dahil magaling naman sila mag turo

Pansin ko din na yung mga ibang teacher is parang iinakabahan kapag nag tatanong si kerwin,parang takot sila sa binata

Nang matapos na ang klase agad ako inaya ni kerwin para mag launch

Sumakay kami sa hoverboard para maka punta sa cafeteria

Akala ko dun kami kakain kaso nag take out na lang sya at hinawakan nya yung kamay ko,kinakabahan man ako na kumapit sa kamay nya,wala parin akong nagawa.

Habang sakay sakay kami sa hoverboard,nag tungo kami sa floating garden

Ang itsura pala ng floating garden ay lumulutang ito kasama ako kulay neon na gate at kailangan mo talaga mag hoverboard para maka pasok dun.

Inalalayan nya ako papasok sa garden at maya maya nilapag nya sa lamesa  yung pagkain na tinake out nya sa cafeteria.

Inalalayan nya ako umupo,diko alam kung anong nakain nya kung bakit naging gentleman ito sa'kin.

Tahimik kaming kumakain dito sa garden na may tumawag sa kanya

"Excuse me"ani nya

Tumayo ito at tumungo sa dulo ng garden

Sino kaya tumawag sa kanya?

Pinagmamasdan ko lang sya habang kumakain ako,napapansin kona sumeseryoso ang mukha nya at parang nagiging iba ang awra ng mukha.

Importante ba yung kausap nya?

Maya maya pa bumalik na ulit sya sa kinauupuan nya kanina

"Sino yung tumawag?"tanong ko

"Someone's special?"nakataas nya na kilay

Eh?what if babae nya yun?

What if girlfriend nya?

Hays bat koba tinatanong yun, yesha focus!

Meron ka pang plano!!

Kumain na ulit kami,at naging tahimik kaming dalawa dahil walang gusto mag salita sa'ming dalawa

Tanging huni ng ibon lang ang naririnig ko dito sa garden,napaka ganda at nakaka relax

Matapos kaming kumain,sya na naglugpit ng pinagkainan namin,gustuhin ko man tumulong kaso umayaw sya tanging sinabi nya lang ay manahimik at umupo na lang ako dahil ayaw nya mapagod ako.

Sa pagkakasabi nya nun,may naramdaman akong paru paro sa aking tiyan

Kalma self,wag ka mag pahalata na naapektuhan ka!!

Sinunod ko na lang sya na manahimik at umupo na lang,natapos na din sya sa pagliligpit at umupo sya sa tabi ko at hinawakan yung kamay ko at pinisil pisil nya yun.

Bakit ginagawa nya to?

As Kerwin held my hand, his gentle touch sent shivers down my spine. His soft palms cradled mine, making me feel secure.

'Can you trust me, Yesh?' he asked, his eyes searching mine.

Without hesitation, my lips moved on their own, 'I can trust you, Kerwin.'

He looked curious, 'Even if i mess up?'

I replied, 'As long as you learn from it.'

Kerwin's gaze lingered, and I wondered, 'Why did I say that? Can I really trust him? Is there something I'm missing?'

His question lingered in the air, 'Is there something wrong?'

I reassured him, 'No, it's just...I mean, everyone makes mistakes.'

But the doubt lingered, 'Can I truly trust Kerwin?'

Hinarap nya ako sa kanya, tinitigan ko sya sa mata,ang kanyang mata na kulay berde ay parang may sinasabing wag ko sya pagkatiwalaan.

Pero sa palagay ko,hindi ko malalaman ang lahat ng sekreto ng underground university kung wala sya,kailangan ko sya,kailangan ko mapalapit sa kanya?

Third person

Tinignan lang sya ng dalaga at hindi nya maiwasan mangamba kahit ang sinisigaw ng utak nya ay kailangan nya ang binata pero paano kung mapalapit nga sya sa binata,kakayanin nya kaya ang hirap at sakit sa hiniharap?mapipigilan nya pa kaya or baka mapahal lang sya sa binata at makalimutan ang totoong plano nya,kung bakit sya pumunta sa underground university.

Hanaplos ni kerwin ang buhok ni yesha at sinabing

"Magiging ayos ang lahat yeshaliarra, pagkatiwalaan mo lang ako"sabi nito sa dalaga

Hindi na nag dalawang isip ang dalaga sa sasabihin nya

"Oo pagkakatiwalaan kita"saad nito

Sa pagkakasabi ng dalaga nyun biglang sumilay ang ngiti sa labi ng binata parang may binabalak ito.

Back to yesha's po'v

"Oo pagkakatiwalaan kita"saad ko

Ewan ko kung bakit kailangan ko sya pagkatiwalaan pa,alam ko naman na delikado,lalo na mag kaiba ang sinasabi ng utak at puso ko

Paano ko na lang haharapin ang mga problema kung wala sya diba kaya kailangan ko sya.

"Thankyou yesha,promise hindi ko hahayaan na mawala ang tiwala mo sa'kin"he said

Masaya ako dahil sa sinabi nya pero meron din akong naramdaman ng lungkot,paano kung sya rin pala ang dahilan diba?

Mababalik kaya ang tiwala ko sa kanya?

Bahala na wala na akong pakealam sa mangyayari basta andito na ako,kailangan ko na lang harapin ang lahat.

Ipaparamdam ko na may tiwala ako sayo kaya sana wag mong sayangin yun

I TRUST YOU MR. GARRISON