𝗨𝗡𝗛𝗢𝗟𝗬 𝗕𝗥𝗢𝗧𝗛𝗘𝗥'𝗦 (𝗥𝟭𝟴+)

<chapter 3>

"alam mo ba nangyari kahapon?"

"Kahapon? Ahh, nang natapos ung klase eh nag inuman lang naman tayo, pero nang balik na namin ni huna bigla kayo nawala."

"Ah.. Ganun ba.."

Napa isip nalang ako nun na, kung nag inom kami.. Hindi ba lasing si Josh nun??

𝘒𝘶𝘯𝘨 𝘭𝘢𝘴𝘪𝘯𝘨 𝘴𝘪 𝘑𝘰𝘴𝘩, 𝘵𝘢𝘴 𝘴𝘪 𝘩𝘶𝘯𝘢 𝘢𝘺 𝘯𝘢𝘨 𝘴𝘶𝘯𝘥𝘰.. 𝘏𝘢𝘭𝘢..

Namula nalang pisngi ko at huminga ng malalim para kumalma.

"Oh sya tara na, naghihintay si huna sa kantin"

"Sige² sunod nalang ako."

"Sabi moyan ah."

Napatango ako sa sinabi niya dahil minsan ih, hindi talaga ako susunod. Umalis na si Josh at ako ay napa tingin sa bintana kasi minamasdan ang court namin sa school.

Sila Austin ay leader ng soccer players while si Antonio leader ng basketball, at syempre popular sila walang wala sa akin na normal lang may pinoproblema sa sarili.

After some time eh agad agad nako pumunta sa kantin baka kasi sermonan nanaman ako ni josh dahil hindi ako kumakain, hasyt.

***

Pagkauwi uwi ko eh pumunta muna ako sa kwarto ko para matulog aba sempre pagod sa school sino ba naman hindi mapapagod dun?

Nakatunganga ako sa ilaw dahil hindi ko alam kung ano gagawin ko.. Kaya dahan dahan pumikit ang mga mata ako as I fall asleep.

-AUSTIN POV-

grabe kapagod maging leader ng soccer players dahil may iba hindi nakikinig.

Pagkatapos ng nakakapagod na sesyon ng pagsasanay kasama ang soccer team, nakaramdam ng pagod ko. Ako ay gumugol ng hapon sa pagsisikap na turuan ang kanyang mga kasamahan sa koponan ng mga bagong dula at diskarte, ngunit ang ilan sa kanila ay tila hindi maunawaan ang mga konsepto.

Nakaramdam siya ng pagkabigo at pagkatalo, na parang wala siyang ginawa ay sapat na para maintindihan sila, As I suddenly hear Antonio laughing at me.

Austin: problema mo?

Antonio: wala, checking up my twin kung ano ginagawa niya.

Austin: oh shut up.

Antonio: magpasalamat ka may mabuti at mapagmahal kang kambal.

Austin: jusko po.

As I and Antonio start heading back to our house eh napatahimik ang baligid, hindi ko alam kung guni guni ko lang to pero.. Parang may nararamdaman ako hindi maganda ang kalagayan namin.

Patuloy sa pag iisip ng bigla tinulak ako ni Antonio to snap out of my thoughts.

Austin:nababaliw kana ba?! Sana kalsada tayo Antonio.

Antonio: sorry but not sorry.

Huminga ako ng malalim dahil gigil na gigil ako pero napatingin sa kanya.

Austin: ang dami monang pinaglalaruan na babae tas isasama mopa si kai? Dude, kai is innocent and nothing to do with this.

Nang sinbi koyun eh, bigla nalang nagbago ang expression niya hindi ko nga alam kung anong emosyon ang nasa mukha niya pero sa pagkaka alam ko galit na galit ito.

Antonio:... Austin, Austin, Austin.. Nag-aalala ka parin sa kanya? Siya nga ung may kasalanan na umalis si kuya hans.

Austin: oh tapos? Hindi naman malala yun Antonio.