၈၀ခုနှစ်- မသန်စွမ်းသူတစ်ဦးနှင့် လက်ထပ်ပြီးနောက်၊ ငါက အလွန်မွှေးကြိုင်သည်

Chapter-21

Chapter -21 အသားတင်အမြတ် ၇ ယွမ်

"12 ယွမ် 35 ဆင့်" ကျန်းယင် သည် လက်တစ်ဆုပ်စာ အပြောင်းအလဲကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး သူမ၏ လက်များက စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် "ငါတို့ ပထမဆုံး အကြိမ် ထွက်သွားတာ 12 ယွမ် 35 ဆင့်"

"အို ဘုရား၊ ရှောင်းရီ၊ မင်း အရမ်းတော်တာပဲ" ကျန်းယင် က နင်းရှီ ကို ပွေ့ဖက်ရင်း  စိတ်လှုပ်ရှားနေကာ "ရှောင်းရီ မင်းက ဘာလို့ အရမ်းမိုက်နေတာလဲ၊ မင်းရဲ့ ဒုတိယအစ်ကိုက လူတွေအတွက် လက်သမားလုပ်ဖို့ အပြင်ထွက်ပြီး တစ်လကို ဒေါ်လာအနည်းငယ်သာ ဝင်ငွေရှာတယ်။ အနားမယူဘဲ အဲဒီအထည်ချုပ်စက်ရုံ အလုပ်သမားတွေက တစ်လကို ၃၅ ယွမ်သာ ရပြီး ငါ့ရဲ့ တတိယဦးလေးဟာ ကျောင်းမှာ တစ်လ ၃၈ ယွမ်သာ ရတယ်၊ ငါတို့က တစ်နေ့ကို ၁၂ ယွမ်၊ ၃၅ ဆင့်သာ ရတဲ့ ဝင်ငွေနဲ့ ငါတို့က သူတို့ကို လစဉ်လစာ အများဆုံး လေးရက်ကို တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ဖြတ်ကျော်နိုင်တယ်။

"အို ဘုရား၊ ငါ အရမ်း စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ်။"

"ရှောင်းရီ ကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့ကိုထိပေးပါ။ ငါ့ရင်ဘတ်ထဲက နှလုံးခုန်လုမတတ် လှုပ်ရှားနေတယ်။"

ကျန်းယင် သည် နင်းရှီ ၏လက်ကို အမှန်တကယ်ကိုင်ကာ သူမ၏ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် တင်ထားသောကြောင့် အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားနေပေမည်။

လုနန် က အမြန်လှည့်ပြီး ကျန်းယင် ကို အလွန်သင့်လျော်တဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ ရေအေးနဲ့လောင်းလိုက်တယ် "ဒုတိယ ခယ်မ၊ ဒါက ဒီနေ့ စျေးဆိုင်ဖွင့်မှ ရထားတဲ့ ပိုက်ဆံပဲ၊ ကုန်ကျစရိတ်နဲ့ လုပ်အားကို ဖယ်ထားရမယ်။ အဲဒါကို ငါတို့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်ဝင်ငွေအဖြစ် မရေတွက်ခင်မှာ‌ေပါ့။"

ဒီရေအေးဗူးထဲကို ရေခဲတုံးတွေ အများကြီးထည့်ထားလိုက်တာနဲ့ ကျန်းယင် က ချက်ချင်းပဲ အေးစက်သွားခဲ့တယ် "ဒီလိုပဲ တွေးနေသေးရင် ဒီနေ့ ငါတို့ ဘယ်လောက်ရခဲ့လဲ။

"ကျွန်မ သင်္ချာတွက်ကြည့်ရအောင်... ဒီနေ့တော့ ငါးဖမ်းပိုက်အနည်းငယ်ကို 8 ဆင့် နှင့် 3 ဆင့်နဲ့ ဝယ်လိုက်တဲ့အတွက် ဒီနေ့ စုစုပေါင်း 13 ယွမ်နဲ့ 1 ဆင့်နှင့်  8 ဆင့်နဲ့ ရောင်းလိုက်ပါပြီ။ ရှောင်ဘေ့ နဲ့ တခြားသူတွေက ပိုက်မကူခင်ကတည်းက သဘောတူခဲ့ကြတာပါ။ သူတို့အတွက် ငွေတွက်ဖို့ ငါးတွေ ဟုတ်တယ်၊ လုပ်ငန်းက အခုမှစနေပြီ၊ ဒါကြောင့် တစ်နေ့ကို တစ်ပြား၊ လူသုံးယောက်၊ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်တွေ ပေးမယ်။"