4-ANNE!

140 5 7
                                    

"Canımm arkadaşlarımm merhabaa, sıklıkla bölüm atmaya çalışacağım sizleri seviyorum iyi okumalar🧡"

Uğur'un anlatımıyla;

Minik kızımı çok sevmiştim şimdi ise eve gidiyorduk, çok zaman kaybetmeden eve vardık.

Atlasın kucağındaki bebeğimize baktım çok huzurlu gözüküyordu babasının kucağında. Baran arabada kalan Elay ın eşyalarını alırken ben evimizin kapısını açıyordum ama beklediğim şey Atlas, Baran ve benim anne ve babamızın evimizde olması değildi.

"ANNE! " Diye bağırdım. niye gelmişlerdi bu zamana kadar bana anne babalık mı yapmışlardı sanki.
Elay anında sıçrayarak uyandı biraz fazla bağırmıştım annem koşarak Atlasın kucağındaki bebeğimize yöneldi, önünü keserek gitmesine engel oldum. "Oğlum" diye fısıltı çıktı dudaklarından. "Terkedin evimizi!"dedim bağırarak .
Atlas ve Baranın annesi şaşkınlıkla bana bakıyordu, annem ise artık o kadar alışmıştı ki sadece gözleri dolmuştu.

Atlasa dönerek " Elayı yukarı çıkar " Dedim. Küçük bebeğim gözleri dolmuştu galiba birazdan bağırdığım için özür dilemem gerekecekti..

Annemler hızlı bir şekilde toparlanarak evden çıktı.

Onların evden ayrılmasıyla rahat bir nefes verdim şimdi yapmam gereken ilk iş Elay'ın odasına gitmek ve ondan güzelce özür dilememdi.

Hızlıca merdivenleri çıkarak bebeğimin odasına geldim. Kapıyı çalarak içeriden gelen "gel" komutu ile derin bir nefes alıp odaya girdim.

Minik kızım elinde Atlas'ın telefonu ile video izliyordu. Sessizce kocalarımı odadan kovdum yani evet biraz kovmuş oldum.

Kızımla sonunda yalnız kalmıştık onu ilk gördüğümde gerçekten babalık duygusunu hissetmiş ve kızımı o yüzden çok sevmiştim.

Beşiğine hafifçe yaklaşarak "miniğim " dedim fısıltıyla.

Elay sıçrayarak benim olduğum tarafa baktı.

"Korkma bebeğim ben geldim"

"Baba" dedi küçücük dudaklarıyla.

"Efendim güzel kızım benim"

"Baba kucak" diyerek kollarını bana doğru uzattı.

Isteğini geri çevirmeyerek hemen onu kucağıma aldım

Elay kafasını boyun girintime koyarak derin bir nefes aldı.

"Baba"

"Söyle bebeğim"

"Sen niye içerdeki insanlara bağırdın"

Ne diyeceğimi bilemedim biraz durup düşündükten sonra

"Bebeğim o insanlar bizim anne ve babamız ama habersiz geldikleri için birazcık kızdım sadece"

"Hepsi senin annen mi??" Küçük dudağı hayretle sormuştu

"Hayır bebeğim hem benim hem de babalarının annesi"

"Anladımm"

Saçına ufak bi öpücük bıraktım.

"Aşağı inelim mi bebeğim? "

"Oluyy"

Biz bu güzellikle çok uğraşıcaz gibi gözüküyordu...

Arkadaşlarrr bir bölümün sonuna geldik, lütfen booll boll yorum yapıp yıldıza basın sizleri seviyorummmm öptümmm🤍

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 16 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MİNİK KIZIM+18 (B×B×B×g) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin