Selam yeni bir ficle karşınızdayım. Bu fici tam üç yıl önce kurgulanmıştım aslında ve bir gün fic yazma kararı alırsam ilk ficim olsun istiyordum ama yazımı beni yoracağı için öyle olmadı maalesef. Aktif olarak yazmayı planladığım bir fic değil çünkü yazmak için yazmak istememiyorum. Yazmadan önce bu konuda bir şeyler izleyip biraz bilgi edinmek istiyorum. Şuanda burada dursun arada yazarım belki diye atıyorum birde bir arkadaşım çok ısrar ettiği için.
Ficin ismi ve kapağı ona ait. Hem kapağı tasarlayarak hemde isim bularak aşırı yardımcı oldu bana bu yüzden çok teşekkür ediyorum kendisine. Kendisi bu ismi bulmasa ben bi kırk yıl daha bulamazdim galiba.
nazmiyecl her şey için teşekkürler 💗💘💗💘✨💘💗
Medya, BTS - fake love
Umarım beğendiğiniz bir fic olur. Yazma konusunda hiç bir iddeam yok. Hatalar varsa belirtin lütfen. İyi okumalar.
...
"Daha fazla susmanın bir mantığı yok Jungkook. Her şey açığa çıktı. Anlatmaya başla artık bu saatten sonra kurtuluşun yok"
Eski görev arkadaşımın odada yankılanan sesini duymamla kafamı eğdigim yerden kaldırıp yüzüne baktım. Diğerleri gibi değildi. Şiddet uygulamak yerine konuşmamı sabırla bekliyor ve sakin bir şekilde konuşuyordu. Bu tavrını eski anılarımıza borçlu olduğumu anlamıştım. Ne olursa olsun aynı ekipte çalışıp hatrı sayılır bir süre vakit geçirmiştik. Bu yüzden diğerleri gibi şiddet göstermek yerine sabırlı davranıyordu.
Kaşımdan ve dudağımdan akan kanın hissi ve sızlayan yaralarımla yüzümün halinin sandığımdan daha kötü olduğunun yeni yeni fark ettiğim anlardaydım. Gerçi aşırı acıdan dolayı his kaybı yaşayıp şuan yaralarımı çok net hissedememe sebebimde yüzümün ne kadar kötü olduğunu kanıtlar nitelikteydi. Yüzüm ne kadar berbat bir halde olsa bile şuan olduğum sorgu odası ve içinde olduğum durum yüzümü düşünmeme fırsat bile sağlamıyordu. "Jungkook konuş artık sonsuza kadar senin konuşmanı bekleyemeyiz susman seni kurtarmayacak." Eunwoo'nun tekrar konuşması ile derin bir nefesi içime çekip konuşmaya hazırladım kendimi.
"Ne duymak istiyorsunuz tam olarak? Zaten her şey açık değil mi? Nereden başlamamı istersin?" dedikten sonra Eunwoodan gelecek cevabı bekledim. Bir süre yüzümü inceledikten sonra o da nefeslenerek konusmaya başladı. Gözlerinde anlık olarak acıma gördüğüme emindim neredeyse. Gerçi acınmayacak bir halde olduğumu da sanmıyordum.
"Neden Jungkook? Neden yaptın tüm bunları? O cinayetleri neden işledin?" Bir süre duraksadı ardından tekrar bir nefesi içine çekerek konuşmasına devam etti. "Dedektif Taehyung peki onu neden öldürdün? O senin sevgilindi Jungkook, neden yaptın tüm bunları? En baştan anlat her şeyi."
Cümlesini bitirmesiyle ve artık bu işten kurtuluşumun olmadığının bilinciyle konuşmaya başladım. Daha fazla susmam sadece benim aleyhime işlerdi.
"Her şey o serefsiz herifin cesedinin bulunmasıyla başladı."
...
Israrla çalan telefonumla gözlerimi aralamış, bir süre tavanı izleyerek kendime gelmeye çalışmıştım. Telefonumun çalmaya devam etmesiyle etrafıma bakıp telefonumun nerde olduğunu görmeye çalıştım. Yatağımın yanında duran komodinin üzerinde ki telefonumu görünce çalan telefonun gündelik hayatta kullandığım telefon olmadığını anlamıştım. Çalan melodide bunu dogruluyordu. Kafamı çevirip yatağın karşısında ki makyaj masasına baktığım da diger telefonumun sesinin ve ışığının oradan geldiğini fark etmemle ayaklandım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Scarlett Night | TK
Fanfiction"Hiç mi sevmedin beni? Her şey senin için bir yalandan mı ibaretti yani?" O an ne alnına yaslanmış olan silahın soğuk namlusu ne de içinde olduğu durum umrundaydı. Onu yaşamdan koparacak olan alnındaki silah değilde, karşısındaki bedenden duyacağı k...
