Yahoo!! Cire got another award. Lagi kong pinapanalangin na manalo siya dun.
Ako si Ciara Marquez, 19 years old, taga Davao City. I always aspire to meet Cire Rodriguez. A commercial model, an artist, singer, dancer and a Certified Registered Nurse.
ang galing niya talaga Sofia noh? Si sofia naman, natatanging bestfriend ko at kaklase ko din sa college school.
Oo na, magaling na xa kung magaling. Pwede na ba tayong kumain?, sabi ni Sofia.
Bakit ba ayaw na ayaw mo kay Cire? eh mukha naman siyang mabait tsaka napaka gwapo pa tlga. sagot ni Ciara.
di naman sa ayaw ko sa kanya best, kaya lng hindi na yan admiration ang ginagawa mo. Obsession na kasi yan. alam mo namang masama yan, sagot ni Sofia.
Obssess na kung obssess pero iba kasi ang nararamdaman ko sa kanya. parang matagal na kaming magkakilala, yung tipong may nag uugnay sa amin na di ko alam.
ay ewan ko sayo, bahala ka na nga. ang importante eh makakain na tayo kasi gutom na gutom na ako. sagot ni Sofia.
-------------------------------------------------------Pagkatapos kumain---------------------------------------------
Uwi na tayo besh, parang gumagabi na tsaka may examination pa tayo bukas sa Psychiatric Nursing. Sabi ni Sofia.
Ok besh. baka mapagalitan naman tayo ni Sir mendez. Sagot ni Ciara.
--------------------------------------------------- Umuwi na agad kami -----------------------------------------------
Nursing pala yung kurso na kinuha ko para masundan yung yapak ng idol/crush ko. kasalukuyang nasa 4th year college na ako.
------------------------------------------ Pagkadating ng bahay -------------------------------------------------------
Mama: anak saan ka nang galing? alas 6 na ng gabi.
Ciara: kumain lng po kami sa labas ni Sofia ma. Aakyat na po ako kasi may exam pa ako bukas. mahirap ng di ko ma-maintain yong pagiging dean's lister ko.
Mama: sige anak. susunod lng ako mamaya para ibigay yung gatas mo.
( umakyat na ako sa taas at nagpalit ng damit. pagkatapos, nagsimula na akong mag aral para sa exam. )
--------------------------------------------- LUMIPAS ang dalawang linggo ---------------------------------------------
( Pinatawag ako sa dean's office sa kalagitnaan ng aming klase. Kinakabahan ako kasi baka di na ako nakapasok sa deans list. at baka tanggalin yung scholarship sa akin ng aming school. )
Dean: Good morning Ms. Marquez!
Ciara: Good morning din po maam. Bakit niyo po ako pinatawag?
Dean: Regarding sa grades mo.
Ciara: Bakit po maam? bumaba ba? natanggal po ba ang scholarship ko? (naluluha na)
Dean: Wag ka nga kabahan. Babatiin lng sana kita kasi candidate ka for Summa comlaude.
Ciara: Talaga po maam? wala pong biro?
Dean: at kailan naman ako nagbiro Ms. Marquez? anyway, meron palang gaganapin na National Seminar for Psychiatric Health Nursing sa Manila, ikaw ang napili ng school natin at si Ms. Sofia Valdes para maging representative. Wag kang mag alala, all expense paid ng school natin at sasamahan naman kayo ng isang clinical instructor.
Ciara: Ganon po ba maam? kailan po pala ang alis?
Dean: sa susunod na linggo na. Magpaalam kana sa iyong mga magulang at paki sabihan mo nlng si Ms. Valdes. Eto papirmahan niyo sa inyong mga magulang at ibalik niyo bukas dito sa opisina. (sabay abot ng permit)
Ciara: Salamat po talaga maam.
Dean: walang anuman. Cge bumalik kana sa iyong klase.
( tuwang tuwa ako sa balitang aking natanggap. pero di ako nagpahalata. mag lungkot lungkutan ako para mag alala si Sofia. )
------------------------------- pagpasok ng room ---------------------------------------------------------------------------
Sofia: oh anong nangyari? bakit ka malungkot?
Ciara: Si dean kasi, may ibinalita sa akin. (sad face)
Sofia: oh my God! natanggal ka sa scholarship noh? paano yan? magagalit yong parent mo sa iyo. patay ka.
Ciara: Binalita kasi sa akin ni maam na????????????????????
Sofia: na ano???????????
Ciara: na candidate ako for Summa Comlaude at isa pa, pupunta tayong dalawa sa manila para sa national seminar. (sabay ngiti)
sofia: whaaaaaaaaaat?????????? yahooo!!!!!!!!!!!!!!!!!
( nagtilian ang mag best friend na dahilan kung bakit sila tinignan ng buong klase. Umuwi sila ng masaya ang ibabalita sa mga magulang nila.)
ABANGAN ANG SUSUNOD..
hanggang sa muli..
