Freedomless

Prologue

Tamara Layne DelaGaldo

Jerdew Gozon

"You're free. Sorry anak, kung pinagkait naming sa iyo ang freedom mo sa mga bagay. But we're happy na di ka naman nag rebelde sa ginawa naming pag bantay sa iyo."

"W-what do you mean, Mom? Daddy?"

"From now on, we will allow you do anything you want." Sabi ni Dad. I can feel something about what they're saying.

"You mean, do anything? Can I go shopping alone without guards? Sariling sasakyan? Modeling? Pwede na?" Tanong ko habang nanlalaki ang mga mata. "Yes, honey.." They said smiling.

"Really?! Ghad! Thankyou so much. Don't worry mom, dad, what matter happen, hindi ako magloloko. I can't promise because this is my moment, but you can trust me."

"We do trust you, but still know your limits." Sabi ni Dad while hugging me. "And because I'm excited, can I go out?" Kumalas ako sa yakap. "Yes, you can. Guardless."

Hindi na ako sumagot, agad akong napatakbo palabas. Good thing I'm wearing sneakers.

Tinungo ko ang park ng subdivision. I can see people walking, yung iba napapatakbo na dahil pumapatak na ang maliliit na ulan na unti unting lumalakas.

I don't care if others think I'm crazy, seeing me running while wearing a close up smile.

I reach the park with the rain go heavier than a while ago. Pumunta ako sa field at umikot ikot. Feeling my freedom. "Freedom..." I whisper.

"Best feeling, freedom." I said louder than a whisper. "Freedom! You're mine now, akin ka na! Sa wakas!!" Sigaw ko habang naka dipa at nakapikit na tumatawa. Nang may nagsalita sa likod ko.

"No." Napamulagat ako sa narinig ko at napaharap sa nagsalitang lalaki. "You never had your freedom, and will never have one."

"Who are you?" Tanong ko na naka kunot noo at takang taka sa sinabi niya. "I'm the one who got you."

Hindi ko gaanong naintindihan ang sinabi niya dahil mahina lang yoon at kinain ng ingay ng ulan ang boses niya. "Hindi nila pinanindigan ang sinabi ko. I told them I won't stop, but I guess they stay at the thought that I'm too young to defeat elders."

Tumingin ako sa likod ko, baka naman may iba siyang kausap. But none.

"I don't understand you." Sabi ko na umiiling. "They can't resist you, the way how I can't."

Napatulala nalang ako sa kanya, napansin ko nalang na may lumapit sa kanyang naka black three piece suite na may hawak na payong. May binulong ito sa kanya at sabay silang tumalikod sa akin.

Nang mawala siya sa paningin ko ay napatagilid ang mukha ko. Naramdaman ko nalang na walang pumapatak sa aking tubig-ulan, pinapayungan ako ng isa sa mga guard sa bahay.

"Ma'am, sabi po ni Ma'am Rane umuwi na daw po kayo. Intindihin niyo daw po sana ang pag papauwi niya sa inyo. Maaari po kayong magkasakit niyan." Tumingin ako kay kuya guard at tumango tsaka sumabay sa kanya papunta sa kotse.

Nang makarating sa bahay ay sinalubong ako ni Mommy. But I stay quiet, I feel like I don't have this freedom to speak, and the freedom for myself.

Pagkatapos kong magshower ay nahiga agad ako.

"Weird..." Yeah, he's weird. I don't and can't understand what that man is talking about. But it gives me mysteries. Yung feeling na gusto mong alamin kung ano yung pinagsasasabi ng lalaking yoon.

"Ugh! I gotta turn this dow to a sleep..."

By ItsTheKey

      Mayki