හේෂ්ගේ අතෙන් අල්ලලා තල්ලු කරලා දාපු කේශු ගියෙ ගේ ඇතුළට...මේ හැමදේම බලන් හිටියේ ආච්චි අම්මා...කොල්ලගෙ ඇස් නතර වුණේ ආච්චි අම්මගෙ තරවටු ඇස් ඉස්සරහ...
" ආච්චි අම්මා ..."
" මගේ පුතේ....මොකද මේ මුරණ්ඩු.....ආ.." !!
කොල්ලා ගිහින් ආච්චි අම්මගෙ අත් දෙක අල්ලන් ඉඳන් උන්නු පුටුව පාමුලට පහත් වුණා..
" මොකද මොකද මේ..දරුවෝ ඇයි මේ...ඉඳගන්නකො පුටුවෙන්...කෝ ඔහොම හිටගන්න..ආ..ආ..පරිස්සමෙන් ඔලුව ඇනෙයි..."
" ග්‍රෑන්ඩ් අම්මට තව ටිකක් හුරතල් කරන්න කියන්න ..මුගෙ අලි ඔලුව ග්‍රෑන්ඩ් අම්මා ඉන්න නිසා පේනවනෙ කටේ සද්දෙ ...ගෙදර අයිතිකාරයා කියලා ද හිතන් ඉන්නෙ උඹ කේශු.." ?
" උඹ.....උඹ ට තියෙන කැක්කුම මොකද්ද කියාපන්......මං ඉන්නෙ මගේ පාඩුවෙ ..මට ඕනි එකෙක් එක්ක මං කොහෙ ගියත් උඹට තියෙන අමාරුව මොකද්ද ..ඇයි මං උඹෙ පිටෙ ද යන්නෙ....."
" ලොකු කට වහගන්න...පොඩී ඔයත්...දෙන්නම මගෙන් ගුටි කනවා දැන් ...මං කියන්නම්..ඔයාලා යන්න දැන් ..."
" අම්මේ මං නොකීවයි කියන්න එපා..දවසක මූ වැරැද්දක් කරොත් ඒකෙ වැරැද්දත් බාරගන්න...දතෙන් කඩන්න තියෙන දේ පොරොවෙන් කඩන්න තැනකට වෙනකන් පත් කරන්නෙ අම්මා තමයි...ඕනිවඩා වඩා හුරතල් කර කර මොන වැඩක්ද මේ..." ?
ධම්මිකත් කතාවට පැන්නම කේශුට මහ හිසරදයක් වුණා..මොකද ඩැඩී ගන්න තීරණ ඔක්කොම ගන්නෙ කේශුගෙ කැමැත්තට උඩින් නිසා...
" මං කිව්වනෙ පුතා..ඔයත් පොඩ්ඩක් ඉන්නකො..මං දරුවට කියන්නම්.."
" ඔයාලා යන්න...සුජාතා ළමයට කන්න බෙදන්නකො.."
" අම්මයි මුණුබුරොයි ආච්චිලයි ඕනි දෙයක් කරගන්න එහෙනම් ..අපි යං ලොකු....."
ධම්මික තම ලොකු පුතත් එක්ක ආයෙම ගියේ එළියේ පෝටිකෝවට..
" කොහෙද පොඩි පුතෙ යන්නෙ මේ රෑ...කට ගොන්නක් බීගෙන ආ...හිටගෙන ඉන්නවත් පණ නෑනෙ මගෙ දරුවට..ඔහොම ගිහින් අනතුරක්වත් වුණොත් මේ ආච්චි අම්මට මොකද්ද වෙන්නෙ කියලා පොඩ්ඩක්වත් හිතුවද...කෝ ඉස්සර මං කියන දේ අහලා උන්නු ඒ දරුවා.." ?
