47 6 1
                                    

မနက်မိုးလင်းတော့ ရင်ခွင်ကျယ်တစ်ခုမှာတင်းကျပ်အောင်အဖက်ခံထားရတဲ့ဆော့မင်နီး

ဆော့မင်စိတ်ထဲတွင်
"အွန်း နွေးထွေးတယ် ဒီရင်ခွင်ကြီးက
နေပါအုန်း ၄၅နှစ်အရွယ်တွေက အဲ့လောက်တောင်ချောကြတာပဲလား ဟုန်းဂျီဆူးမို့လို့ပဲလား "

စိတ်ထဲကအတိုင်းအပြင်မှာပြောမိတဲ့ဆော့မင်

"ခင်ဗျားကြီးက တော်တော်ကြည့်ကောင်းတာပဲ"

"အွန်း ကိုယ်သိတယ်"

"ဟင် ခင်ဗျား နိုးနေတာကို အကျင့်မကောင်းဘူး"

ပွင့်လာတဲ့မျက်လုံးတစ်စုံကြောင့် ဆော့မင်လန့်သွားပြီး စောင်ပုံထဲဝင်ပုံးဖို့ ပြင်လိုက်သည်

"‌ဟက် အဲ့တာဘာ‌လုပ်တာတုန်း ခုနကကျသူများကိုခိုးကြည့်နေပြီးတော့"

ပြောပြီး ဂျီဆူးစောင်ပုံထဲကကောက်လေးက‌ေစာင်နဲ့လံုးပြီးပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်
အဲ့ချိန်စောင်ထဲကထွက်လာတဲ့အသံစွာစွာလေး
"လွှတ်ဗျာ ကျွန်တော်ကျောင်းသွားရအုန်းမှာ "

"ကျောင်းကောသွားနိုင်လို့လား ညကကိုယ်ကြမ်းတာခံထားရတာကို"

"ရားးခဗျာကြီးဘာတွေလာပြောနေတာလဲ မရှက်ဘူးလား"

"ညကပဲအကုန်မြင်ပြီးပြီကို ရှက်နေသေးတာလား ကလေးက"

"လွှတ်လို့ ရေသွားချိုးတော့မှာ"

"ဒီဘက်ကြည့် ပြွိတ် အွန့်   .."

"အွန့် လွှတ် အကျင့်မကောင်းတဲ့သူကြီး"

"သွားလို့ရပြီ ဒါနဲ့စောင်ကြီးဖယ်ပြီးမှသွား"

ဂျီဆူးညက သူ့လက်ချက်နဲ့ သူ့ရှေ့ကကောင်လေးဘာအဝတ်မှမပါမှန်းသိလို့ တမင်စလိုက်တော့

"ကျွန်တော်ဘာမှ မှမပါတာ "

"ဘာဖြစ်လဲအဲ့တာ"

"ခင်ဗျာ  .."

ဆက်ပြောလေဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့ ဂျီဆူးကြည့်ပေးလိုက်တော့ မျက်စောင်းထိုးပြီးရေချိုးခန်းထဲပြေးသွားတဲ့ လုံးတုံးလေး

သူလည်း အလုပ်သွားရမှာမို့ အိပ်ယာထဖို့ပြင်လိုက်သည်။
မနက်ခင်းမှာ ကိုချစ်တဲ့သူနဲ့‌အစပြုရတယ်ဆိုတော့ သေချာတယ် ရုံးမှာသူ့စိတ်လေးတနေကုန်ကြည်လင်နေတော့မှာပဲ

He is my daddy Where stories live. Discover now