1

22 1 0
                                    

"Excuse me." I try my very best para sumingit sa kumpulan ng tao na kagaya ko nag-aabang din.

Sumiksik ako hanggang sa makarating ako sa harapan.

I look around, to my left and to my right.
Grabe ang daming tao.

Camera. Check

Iniayos ko ito at tinutok kung saan sila... siya lalabas.

Ilang beses ko na itong nagawa?

Halos hindi ko na mabilang.

Parang trabaho ko na din, kahit walang bayad.

Holding a camera, capturing pictures of them. Specially him.

"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHH!" narinig ko ang hiyawan ng mga tao sa paligid.

Hudyat na nandyan na sila.

I focus may camera and adjust it to get the best angles.

And there they're walking out one by one.

"BTS... BTS... BTS" sigaw ng mga fans tulad ko.

"BANGTAN BANGTAN!! KYAAAAAH!"

I don't have time for shouting like them.

Because my job is to get the nice shot of them to post online.

For the benefits of all of us.

I, Jena Mae Dizon. A fansite noona.

*click*

*click*

*click*

"1."

"2."

"3."

"4."

"5." tinanggal ko ang tingin ko sa camera at tinignan ang Bangtan sa harap ko.

Bakit parang kulang?

"WAAAAAAAAHHHH!!" nagpatuloy sa sigawan ang mga tao. Ako naman pilit na tinatanaw kung nasaan siya.

Bakit wala.

"AWW. Wag kayong manulak." I shouted. Pero hindi sila nakinig. Tuloy lang sila sa pagtutulakan.

Dahil sa sobrang dami ng tao, nasiksik muli ako hanggang sa hindi ko namalayang napupunta na ako sa dulo, malayo sa Bangtan.

"Nakakainis naman. Hindi ko man lang siya nakuhaan ng picture." sabi ko habang tinitignan ang mga litratong nakuhaan ng camera ko.

"Namjoon, Jin, Hoseok, Jimin, Taeh----Eerr, asar wala talaga." sabi ko habang binabrowse lahat ng picture.

Pero lima lang silang nakita ko dun. Tinanaw ko ulit kung saan ako nanggaling.

"Bakit wala siya?" napayuko ako sa kaiisip.

"Wow, nice shots." mula sa likod ko may boses na nagsalita.

Tiningala ko ito ngunit hindi ko makita ang mukha niya.

"Who you?" sabi ko sabay tago ng camera ko.

Napakamot ito ng ulo and clear his throat "Eh? heheheh." ang tanging nasagot nitong halos parang inipit ang boses at tumingin sa kumpulan ng tao.

"Tsk." binalewala ko na lang siya at umalis sa pwesto na yun.

"Wait." sabi nito at ipit pa din ang boses. Tinignan ko siya,
Nakahoodie na, naka-shade at mask pa.
Tagong tago ang mukha.

"Why?" lumapit ito sa akin kaya napaatras ako.

"Nandyan pa ba sila?" tanong nito habang nakaturo kung saan lumabas ang Bangtan.

"Wala na ata." siguro fan din siya. Sayang naman hindi niya naabutan.

"Ha? Iniwan nila ako?" malungkot na tono nito. Napangiti naman ako at nilapitan siya.

"Better luck next time. hehehe! Makikita mo din BTS, tiwala lang." Sabi ko dito, at may kinuha ako sa bag ko.

"Hayaan, sayo na lang yan. Uwi ka na." nakangiti kong sabi dito at iniabot ang isang picture ng Bangtan na ako mismo ang kumuha.

Tinapik ko ang likod niya at naglakad na paalis.

"Wait, what's your name?" sigaw nito.

"Jena." I shouted and waved at him.

Why can't it be?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon