1.16. All Over Again...

9 0 0
                                    

2 weken later:
Charlotte POV:

Ik probeer me sterk te houden voor Joe maar eerlijk, de dag nadat ik het nieuws hoorde brak ik al. Ik wachtte tot iedereen weg was en ging toen naar de badkamer. Het was al een jaar geleden, ik denk dat het daarom eerst pijn deed. Maar de pijn van het idee Joe te verliezen won van de pijn die de snijwonde op mijn pols veroorzaakte. Ik koos voor plekken die niet zichtbaar waren. Aan deze pols droog ik armbanden die de wonden makkelijk zouden bedekken. Terwijl ik daar zat naar het langzaam druipende bloed te kijken zag ik dat aan datzelfde hand de beloftering van Joe zat. Als de pijn van het verdriet sterker werd verzorgde ik de wonden, dat houd in het bloed laten stollen en opkuisen om dan het scheermesje weg te gooien, en ging naar mijn kamer. Mijn 'moeder' had gezegd dat ik deze zelf moest opruimen wat inhield dat ik er makkelijk alcohol kon smokkelen. Ik nam de fles Vodka uit mijn nachtkastje en het pakje sigaretten ernaast. Mijn slaapkamerraam kwam uit op het dak van onze buren waardoor als in door het raam klom ik op hun dak kon zitten. Aangezien onze buren een modern huis hadden met een plat en een schuin dak kon niemand me zien en kon ik makkelijk rondlopen. En dus deed ik dat, ik klom door mijn raam en ging tegen de buitenkant van mijn muur zitten. De fles was nog redelijk gevuld, ik stak een sigaret op en nam een slok van de fles. Het was zondag en dus waren 'mam & pap' en Eve op bezoek bij familie, ik kon mee maar wou niet. Het woord familie betekende bij mij Eve, haar ouders, Joe en zijn moeder. En dan ook mijn broer Nicholas en mijn zusje Rose. Ik zette mijn hoofdtelefoon op en zette een playlist op. Ik had in totaal 10 bands bestond:
1) My Chemical Romance
2) Avion Roe
3) Sleeping With Sirens
4) Pierce The Veil
5) Falling In Reverse
6) All Time Low
7) Nirvana
8) Greenday
9) Avenged Sevenold
10) Bring Me The Horizon
(Dit zijn een paar bands waar ik fan van ben dus plz geen haat.)

"3 cheers to us my love." zei ik toen ik de fles omhoog hield als een toost en nam een flinke slok. Bzzzzz ik keek naar mijn telefoon, Nicholas? Dat kan niet, waarom zou hij na al die tijd? Ik nam niet op, broer of niet. Eerlijk, ik was bang, bang voor slecht nieuws en meer van dat soort nieuws kan ik niet aan. Een tijd later was de fles al een eind gevorderd en was ik al behoorlijk dronken. De zon begon te zakken en ik hield de fles hoog als ik nogmaals tooste, dit maal op mijn vreselijk verleden:" To my past! Thank you dad for being a jerk, for leaving us and mum. Thank you alcohol for being the best mistake ever. Thank you mum for being so selfish and blaming me. Thank you Rose and Nicholas for being that little spark in my dark past. Thank you my love for those amazing years, I'm gonna miss you but I'll see you again soon enough. And last but not least, thank you God for this fucked up life.. Love you too man, don't know what I've ever done to you!" de fles liet ik staan en de sigaretten stopte ik terug in mijn kamer.. Ik ging maar naar bed.. Slapen, het enige wat ik wou, dit leven en deze vreselijke tijden wegslapen..

(De link voor de video wil niet in de bijlage gaan dus bij deze de link:

https://m.youtube.com/watch?v=yNtgGM0Csfk

Het liedje noemt When She Cries van Britt Nicole en is een beetje de titelsong voor dit boek)

CBJJ: 4vrienden, 4verhalen, 1oplossingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu