Prinsipe ng Section A

1: Pagpasok ng bagong prinsipe

Si Ethan ay bagong transferee sa Bright Horizons Senior High, isang prestihiyosong paaralan na kilala sa mga matatalino at talentadong estudyante. Sa unang hakbang pa lang niya sa loob ng campus, naramdaman niya agad ang kakaibang atensyon ng mga tao sa paligid. Sanay si Ethan na napapansin dahil sa kanyang itsura, ngunit hindi pa niya naranasan ang ganitong uri ng pagkakabighani ng lahat ng tao sa kanyang paligid.

"Grabe, nakita mo 'yung bagong estudyante? Siya lang ang lalaki sa Section A!" rinig niya ang bulong ng isang babae sa gilid ng gate.

"Talaga ba? Parang gwapo nga! Swerte naman ng mga taga-Section A!" sabi ng isa pang estudyante, na napalingon pa kay Ethan habang dumadaan siya.

Tinanggap ni Ethan ang mga sulyap at bulungan nang may bahagyang ngiti, kahit na pakiramdam niya ay masyadong maagang araw para sa ganitong uri ng eksena. Tahimik siyang nagpatuloy sa paglalakad patungo sa building kung saan naroon ang kanyang classroom, iniisip na sana'y maging normal ang araw niya kahit papaano.

Pagdating niya sa pinto ng Section A, hindi niya napigilan ang paghinga ng malalim. Okay, kaya ko 'to, bulong niya sa sarili. Tila ordinaryo ang classroom mula sa labas, ngunit ang lahat ay nagbago nang siya'y pumasok.

Sa sandaling buksan niya ang pinto, lahat ng mga estudyante sa loob ay tumigil sa kanilang ginagawa at napatingin sa kanya. Isang tila katahimikan ang bumalot sa buong silid, na sinundan ng bulungan at matatalas na tingin mula sa kanyang mga kaklase—lalo na mula sa mga babae.

"Hi, ikaw ba si Ethan?" tanong ng isang estudyanteng may ponytail, nakangiti ng matamis habang tinutulungan siyang maghanap ng mauupuan. "Ako nga pala si Mia! Welcome sa Section A!"

"Hi, Mia," sabi ni Ethan, bahagyang nakangiti rin. Naupo siya sa isang bakanteng upuan sa bandang likod, umaasang makakaligtas sa mga paningin ng iba. Ngunit sa sandaling umupo siya, naramdaman niya ang mga tingin at bulungan na nakatutok sa kanya mula sa lahat ng sulok ng silid.

"I heard he's the only guy here!" rinig niyang sabi ng isa pang estudyante sa likuran.

"Ang lucky naman ng mga taga-Section A! Bihira lang tayo magkaroon ng bagong estudyante na ganito ka-charming," sagot ng isa pa.

Napangiti si Ethan, kahit pa medyo na-overwhelm siya. Hindi siya sanay sa ganitong atensyon, pero alam niyang hindi rin niya ito matatakasan, lalo na kung siya nga ang natatanging lalaki sa section na iyon.

Habang tumatagal ang oras ng klase, hindi pa rin napigilan ng kanyang mga kaklase ang paglingon sa kanya. Hindi naman siya nagreklamo; tahimik lang siyang nakikinig sa lecture ni Ms. Santos, ang kanilang guro, na mukhang napansin din ang kakaibang excitement ng mga estudyante sa araw na iyon.

"Class, focus," sabi ni Ms. Santos, tumikhim bago ituloy ang lesson. "Alam kong lahat tayo ay excited sa ating bagong kaklase, pero huwag naman nating gawing distracting ang araw na ito."

Napatingin ang lahat sa kanya at tumawa ng mahina, at si Ethan ay hindi na nakapagpigil sa ngiti. Kahit na may konting kabang nararamdaman, natutuwa rin siya sa warmth na ipinapakita ng mga bagong kaklase niya.

Nang matapos ang unang klase, bago pa man siya makaalis ng upuan, may ilang babae ang agad na lumapit sa kanya, may dala pang mga notebook na tila handang magpirmahan.

"Hi, Ethan! Ako nga pala si Carla, class president namin," sabi ng isa sa kanila, nakangiti nang malapad at iniabot ang kamay. "Kung may kailangan ka, huwag kang mag-atubiling lumapit sa akin."

"Ako naman si Angelica! If you need tips sa subjects or kung gusto mo ng tour, sabihan mo lang kami," dagdag pa ng isa pang babae, na agad na sinundan ng masigabong tango ng kanyang mga kaibigan.

"Thank you," magalang na sagot ni Ethan, na pilit inaalala ang lahat ng pangalan at mga nakangiting mukha. Kaya ko 'to, bulong niya ulit sa sarili, kahit na medyo nalulula na sa atensyon ng kanyang mga kaklase.

Habang patuloy ang araw, hindi pa rin natapos ang mga patagong tingin at bulungan sa paligid ni Ethan. Maging ang mga estudyante mula sa ibang section ay napapalingon kapag siya ay naglalakad sa hallway. Parang hindi siya makalakad ng diretsong hindi napapansin ang mga mata ng halos lahat.

Sa lunch break, naglakad siya papunta sa cafeteria, umaasang makakakain nang tahimik. Ngunit tila isang malaking pagkakamali ang ginawa niyang ito. Pagpasok pa lang niya sa cafeteria, agad siyang napansin ng mga estudyanteng naroroon, at unti-unting nabalot ng bulungan ang buong lugar.

"Oh my god, 'yan yung bagong student sa Section A! Ang gwapo niya pala in person!"

"Ethan, di ba? Grabe, hindi ko kinaya 'yung tingin niya kanina sa hallway!"

Sinalubong siya ng ilang kaklase na halatang nagpapapansin. "Ethan, dito ka na kumain!" sabi ni Mia, sabay hila sa kanya patungo sa kanilang mesa. Wala nang nagawa si Ethan kundi ang sumunod, kahit pa gusto niyang maghanap ng isang sulok kung saan siya pwedeng mapag-isa. Ngunit sa sandaling umupo siya, napansin niya na ang bawat kilos niya ay binabantayan ng maraming mata sa cafeteria.

Wow, talaga bang ganito ang buhay bilang "kaisa-isang lalaki" sa Section A? tanong niya sa sarili.

Habang nakikipag-usap sa mga bagong kaibigan, hindi naiwasan ni Ethan na mapaisip kung ano ang magiging kapalaran niya sa loob ng paaralang ito. Hindi niya alam kung ang pagiging "Prinsipe ng Section A" ay blessing o isang malaking hamon.

Isa lang ang sigurado niya: sa dami ng estudyanteng tumitingin sa kanya, tila magiging hindi normal ang buhay niya sa Bright Horizons. Ngunit sa likod ng mga ngiti at curious na mga tanong, may isang pag-asa si Ethan na sana, sa kabila ng lahat, ay makakahanap siya ng tunay na kaibigan na hindi lang siya nakikita bilang isang "crush ng bayan," kundi bilang siya, si Ethan—isang simpleng estudyanteng naghahanap ng katahimikan sa gitna ng magulong high school.