Strangers Again

PROLOGUE:

".. Here I am now believing and begging for next life... In my next life, and the one after that, and the countless others to follow, I would fall in love with you again and again-until destiny gets sick and finally grants me the gift to have you... again."

"..Perhaps you'll never look at me the same way I look at you. Perhaps I will never amount to anything more than a stranger. Perhaps I will never occupy a space in your mind. But in this today, in the next tomorrow, in the next life, I'll forever thank you for making me experience a gentle love. You were the chapter I was never meant to keep, yet I'll carry your name between the pages of my heart and love that never was, But one I'll remember forever."

"..in the end, we're still a pair of parallel lines which never touches. The one I thought to be my entire story, But was just a few chapters."

"..sometimes, we started as friends, the we became something more, only to find ourselves as strangers again.."

Nang magising ako ay mukha nya agad ang nakita ko, nakangiti sya na para bang kanina nya pa ako pinagmamasdan. Ngumiti ako at hinagkan ang pisngi nya. "Good Morning Baby!"  bati ko.

Pero hindi ito nagsalita at ngiti pari ang isinagot nito. "Saan mo gustong simulan ang araw na ito?" Tanong ko sabay hawak sa mukha nitong nakaharap sa akin. "Good Coffee ? What about Pesto Pasta ? Your Favorite!" Patuloy kong pagtatanong. Ngunit ngiti parin ang sagot nito. "You really have a very nice smile baby, yan ang isa sa miss na miss ko saiyo!" Sabit ko pa at sabay yakap rito. Medyo naluluha ako nang yakapin ko ito. "Halina't tumayi na tayo bago pa tayong magiyakang muli." Hinagkan ko ulit ang pisngi nito at agad na akong pumunta ng banyo para maligo.

your skin, oh yeah, your skin and bones
(Ooh) turn into something beautiful
(Oh) and you know, you know I love you so
You know I love you so..

Habang nagmamaneho ay tumutugtog ang kantang "YELLOW" ng ColdPlay ay sinasabayan ko ito at nang tumingin ako sa babaeng katabi ko ay nakangiti sya. Ngumiti lamang ako pabalik. Nagpabook ako ng isang Dinner Date para sa babaeng pinakamamahal ko.

Matagal narin ng huli akong mag-aya ng date, nang makaupo kami sa table sit na pinareserved ko sa isa sa pinakamahal na restaurant dito sa Switzerland. Nagsimula na akong mamile sa menu. "What do you like to eat Baby ?" I asked "Ako na lamang ang mamimili ha ?" Dagdag ko. Hindi naman siya umiimik at nakangiti lang. Nang masabi kona ang order at agad namang umalis ang waiter. Nagsimula na kaming magkwentuhan habang iniintay ang pagkain. "Natatandaan mo ba ang usapan natin? Ito yon diba? Ito yung pangarap natin noon, Na tumira sa lugar kung saan walang nakakakilala sa atin." Sabay hawak ko sa rito. "Natupad na natin sya ngayon .. natupad kona."

At nagpatuloy ang kwentuhan namin hanggang sa matapos ang Dinner Date namin at umuwi. Gabi narin ng marating namin ang tinutuluyan namin.

Nang makapagpahinga ako ng kaunti ay tumayo ako at kumuha ng isang bote ng beer at tinungga iyon. Pagkatapos ay umupo ako sa couch kung saan ito naroon. Naging ganoon ang routine tuwing gabi upang makatulog agad ako. "Naaalala mo ba nung malasing ka noon? Sobrang kulit mo. Tapos tatawa ka ng tatawa, lahat ng basong iaabot sayo ay talagang iinumin mo. Tawang-tawa ako non. You really look cute tho, at sinasabi mong hindi ka lasing pero alam kong lasing ka dahil hindi ka naman normal na ganon. Nilalabas mo pa ang wallet mo at nagpapabili ka ng alak. Sabi mo pa'y marami akong pambili ng alak. Ako naman itong kukunin ang wallet mo at ibabalik iyon sa bag mo" natatawa akong inaalala ang nakaraan natin. Nakangiti ka lang ngunit alam kong masaya ka.

Maya-maya pa ay binuhat na kita papasok ng ating kuwarto. At nang mailapag kita at hinagkaan ko ang noo mo. "Miss na Miss na kita Adriel" Sambit ko, humiga ako sa tabi nya at doon nagsimulang tumulo ang luha mga luha kong kanina pa gustong kumawala. "Patawarin mo ako mahal ko, kung nagiging  ganito nanaman ako. Hindi ko gustong makita mo akong mahina. Pero hindi ko mapigilan sa tuwing lalalim ang gabi at naiisip ko ang mga araw na dapat at magkasama tayo." Patuloy sa paglandas ang mga luha ko na para bang isa akong paslit ma nawawala ang ina. Niyakap kita tanging ngiti lang ang naisagot mo sa akin.

Biglang pumasok sa aking alaala ang mga salitang sinabi nya noon "Some things fit together perfectly, But they don't end up together but that doesn't mean they never love each other . Not just us .. I love you and I never stop loving you Eros." Napangiti ako habang yakap-yakap kita. At hindi ko namamalayang unti-unti narin palang pumipikit ang mga mata ko.