2နှစ်ကျော်လောက်ကြာခဲ့ပေမယ့်အရာရာအဆင်ပြေနေတဲ့သူမကိုတွေ့ဆုံရတာအများကြီးပျော်ရွှင်မိတယ်။ဘဝဟာစိတ်တိုင်းကျဖြစ်တည်နေတာမျိုးမဟုတ်တဲ့အခါစွန့်လွှတ်ရတဲ့အရာတွေအတွက်အနာဂတ်လှစေချင်မိတယ်။ကိုယ်တန်ဖိုးထားရတဲ့အရာတခုကိုစွန့်လွှတ်လိုက်တဲ့အခါ အခြားလူလက်ထဲမှာ ပျော်ရွှင်စေချင်တယ်၊တန်ဖိုးထားခံစေချင်တယ်။မရောက်တာကြာတဲ့မွေးရပ်မြေကိုပြန်ရောက်တဲ့အခါငယ်ဘဝကိုသတိရမိသလို အတူတူလျှောက်လှမ်းခဲ့ဖူးတဲ့လမ်းတိုင်း....နေရာတိုင်း....အချိန်တွေတိုင်းကို တရစ်ချင်းလွမ်းဆွတ်နေမိတယ်။ချစ်သောရေ တကယ်လို့များ အတူတူရှိနေသေးရင်...တကယ်လို့များမင်းလက်ကလေးကိုဆုပ်ကိုင်နိုင်သေးရင်.....တကယ်လို့များမင်းကိုထွေးပွေ့လို့ရနိုင်သေးရင်...အရာအားလုံးဟာတကယ်လို့များဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ပဲပျောက်ကွယ်သွားပေမယ့်... နောက်ဆုံးအနေနဲ့ တကယ်လို့များ မင်းသာကိုယ့်ဆီပြန်လာခဲ့ရင်......။
