Alex: bu kız da ölmedi gitti!
Anlattıklarımı kızlardan çok o dinliyordu.
Mary: tom nasıl hâla bu kızı yanında tutuyor bilmiyorum.
Emma: kızın gücünü seviyor. Benden daha güçlü olduğunu bile dile getiriyor. Ama daha benim gücümün farkında değiller.
Mia: biraz silkelemek lazım.
Alex: bırak şimdilik boşver. Lord'un işine yarıyor.
Emma: hemde ne iş.
Mia: kötü insan lafın üstüne gelirmiş
Mary: kötü değil ikizcim. "Şeytan" insan lafın üstüne gelirmiş
Geldi ve slytherin masasına oturdu. Yine aynı sessizlikte yemeğini yedi
Araştırdığım kadar hiç bir arkadaşı yoktu ve sadece toplantılarda tom ile konuşuyordu
Ölüm yiyen olmayı o istememiş tom ona sunmuştu.
Bir kaç kişiyi acımadan öldürüp hiç korkmadan cesetlerini yok ettiğini öğrenmişti
Bunu bende yapabilirdim?
Ama bu vicdan meselesi. Onlar vicdansızın teki olabilirdi. Ama ben vicdanlı biriyim. Hak etmedigi sürece kimsenin ölmesini istemem. Özellikle de çocukların.
Bu vicdansız köpeğin öldürdüğü kişilerin yarısı çocuktu.
Hayır 11 veya 12 yaşında çocuklar ona ne yaptıysa.
17 yaşındasın sen kendine gel!
Bende 17 yaşindaydım 18'e girmeme iki hafta kalmıştı. Ama onun kadar salak degildim.
Onunla göz göze geldiğimizde kendini bir şey sanıp göz devirmişti
Mia: eğer öldürdügümüz zaman cesedi atarsak bana verin. O gözlerini iyice oyup atmak istiyorum.
Alex: olmaz. Katil olmak için çok gencim. Bu yaşta azkabana girmek istemiyorum. Çıktığım zaman eskisi kadar çıtır kız bulamam.
Mary: çıtır kızmış. Sanki herkes peşinde koşuyor ya!
Alex: evet herkes peşimden koşuyor. Sende dahil
Mary: ben kimsenin peşinden koşmuyorum!
Alex: benim peşimden koşuyorsun
Mary: hayır!
Alex: eve-
Mary: bir kez daha evet dersen götünle başını yer değiştiririm!
Alex: benim gibi bir black'i tehdit mi ediyorsun!? Müdüre dava edeceğim seni!
Mary: bende parkinson'um! Bana da hiçbir şey yapamazlar!
Mia: best shipim..
Mary/Alex: kes sesini!
Birbirlerine öldürücü bakışlarını attıktan sonra
Alex/Mary: beni taklit etmeyi kes!
Bu işim böyle devam etmeyeceğini düşünüp sinirle susmuşlardı
Bakışlarımı tekrar ona çevirdiğimde bu sefer zihni açıktı.
Gerizekalı aptal bu oyunlarına kanacak kadar salak olduğumu düşünüyordu.
Ve düşünmeye de devam etmesi gerekiyordu.
Zihnine girmedim ve ona alaycı bir bakış attım.
Ortak salona koşar adımlarla goren orion'u görünce kaşlarım çatıldı
Alex: aptal kardeşim tam bir rezil
Mary: abin olduğunu sanıyordum.
Alex: abim değil! Abim olsaydı bir sene sınıfta kalmazdı!
Mia: abin olduğu gerçeğini değiştirmiyor
Orion: jennifer lord seni ihtiyaç odasinda bekliyor.
Amelia'ya bakarak kimse duymasin diye fısıldayarak söylemisti.
Ama ben büyü yaptığım için duyabiliyordum
Şeytani bir gülümsemeyle onayladı ve ayağıya kalktı.
Salonda son kez gözlerini gezdirdi ve yine bana baktı
Samimiyetsiz bir gülümseme gösterdikten sonra eski aptal görünüşüne dönüp salondan çıktı
Emma: orion buraya gelir misin?
Yanıma yaklaştı ve
Orion: evet leydim bir isteğiniz mi var?
Emma: böyle itaatkar davranma. Sevmem. Neyse, tom niye amelia'yı çagırdı?
Orion: a-ama siz-
Emma: duydum işte. Nedne çagırdı?
Orion: yeni görevini verecekmiş.
Emma: akşam da verebilirdi?
Orion: bilmiyorum efendim
Emma: peki gidebilirsin
Orion gidince diğerlerine döndüm
Emma: gidip bakmakta fayda var.
Alex ve mary kavga ettikleri icin duymuyorlardı
Mia: bende geleceğim. Itiraz istemiyorum
Diğerlerini orda bırakıp mia ile ordan ayrıldık
Bu da ikinci bölümdüü💚💚💚💚💚
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANLIŞ KARAR
FanfictionTom riddle fan kurgusudur. okuyanlara teşekkürlerimi iletirimm okurken oy vermek, takip etmek veya yorum yapmak zorunda değilsiniz bu konuda zorlamamm💚