♪KİMSESİZLER

0.3

İyi okumalar🪐✨

Kanepede uzanmış belgesel izliyordum. Garipsemeyin belgesel sevmem sadece saçma sapan dizileri izleyip beynimi ütülemek istemiyorum.

Mert, güneş ve doğu sabah erkenden şirkete gitmişti, evde bir tek ben ve Hatice Sultan kalmıştık. Evdeki tek çalışan oydu, herkes kendi dağınıkılığını topladığından bir yemek yapma işi ona kalıyordu.

Şimdi siz dersiniz neden bir çalışana sultan diyorsun diye, Hatice Sultan benim annem gibidir.

8 yıl önce sokağa atıldığım zaman beni evine almıştı, onunda çocuğu yoktu kısırdı kocası da sırf bu yüzden onu terk etmişti.

Yıllarca beni o büyütü, olmayan annem olmuştu resmen.

Ben bayılalı 2 gün oldu, daha dün bayıldım la.

Uzanmak tan sırtımın ağrısına dayanamayınca oturur pozisyona geldim, sağlık sorunlarım nedeniyle soyu'ların sekreteri ile de buluşamadık, neymiş dördümüz birlikte gelmeden olmazmış, yok illa ofiste buluşabilirmişiz, e ebenin' gözü yani.

Kapı sesi ile o tarafa döndüm Hatice Sultan ortalıkta yok'tu markete gitti sanırsam.

Kalkıp kapıya yürüdüm, hiç dürbün'den bakmadan çat diye açtım, karşımda korumaların şefi memet abi vardı, saygıdan abi diyorum adam babam yaşında.

"Mehmet abi bir sorun mu var?"

Hafifçe çenesini kaşıdı, ilk başlarda biraz tereddüt etse de konuşmaya başladı.

"Lal kızım -kızım demesine takılmayın -  ben istifa mektubu vermiştim... Cevap vermediniz, onunla ilgili"

Ahhh, evet iki üç hafta kadar önce vermişti, normalde işi bırakacak biri değil mehmet abi, sebebini sormuştum ama cevap vermemişti.

"Mehmet abi, sen bana bir sebep vermedin ki. Hem sen olmazsan kim ilgilenecek bu hergeleler ile"

Yine bir tereddüt dalgası geçti üstünden. Bu sefer sebebini öğrenecektim.

  "Mehmet abi, sen bana anlat, tabi istersen"

Başını tamam anlamında salladı.

"İstifa etmek istedim çünkü, 4. Evre kanser oldum, tedavi için fazla geç kalınmış."

Gözlerim doldu, Mehmet abi ölecek miydi ? Hayır hayır tedavisi olmalıydı.

Mehmet abinin derdini şimdi anladım, onun 1 torunu vardı minicik, annesini ve babasını bir kazada kaybetmiş minicik bir kız çocuğu.

Elimi koluna yasladım.

" Mehmet senden bir şey isteyebilir miyim ?"

"Tabi kızım ne olursa"

"Senin için bir şans arayacağım, belki bir mucize ... Tedavi için büyük ihtimalle hastanede kalırsın o süreçte ve ondan sonra, iznin olursa senin torununla ilgilenirim."

Gözleri dolu dolu bana baktı, ellerimi tutup teşekürler yağdırdı, birkaç dakika sonra bende içeri girdim. 
Yarın torununu bize bırakacak, her ne kadar işe gelmeyecek olsa bile hesabına günbegün para yatacak.

Hatice sultan TV'nin önünde elleri belinde bana bakmaya başladı.

"Kızım böyle yat yat nereye kadar, en azından kalk bir hava al"

"Hatice Sultan yaa yerim ben seni, ben zaten ilaçlarımı düzenli alıyorum ki"

Hafifçe iç çekti.