Started With A Bet

Chapter 01: The Bet

Chapter 01: The Bet

°•°•°|| Amara ||°•°•°

The sun cast long shadows across the school’s courtyard, stretching the moments before graduation as if the world itself was stalling time. Siguro yun na rin yung puso ko, umaasa na sana ganun din.

Tumagilid ako at sumandal sa puno, ang magaspang na bark nito ay kumakapit sa balat ng blouse ko, pero ang sakit na nararamdaman ko ay wala kumpara sa bagyong nagaganap sa loob ko. Tinignan ko si Elijah, ang taas niyang katawan ay halata kahit pa nasa gitna ng maraming estudyanteng naglolokohan at nagpipicture sa mga toga nila. Kasama niya si Louise, syempre. The perfect pair.

At eto ako—ang anino niya. Laging nagmamasid mula sa malayo, palaging humihinga ng malalim, naghihintay ng pagkakataon na hindi parin dumating.

Napabuntong-hininga ako, tinukod ang mga kamay ko sa buhok ko habang nire-rehearse ko ang mga salitang gusto ko sanang sabihin, na matagal ko nang gustong sabihin. Tatlong buwan. Yun na lang ang natitira sa akin at kay Elijah bago kami paghiwalayin ng buhay. Bumulusok ang mata ko sa lupa, pakiramdam ko ay may matalim na sakit na dumapo sa dibdib ko. Kung hindi ko ito gagawin ngayon, baka hindi ko na magawa pa.

“Amara, mukhang may binabalak kang masama ah.” Isang boses ang gumulat sa akin mula sa mga iniisip ko. Tumingin ako at nakita ko si Marxus na nakangiti, ang mga mata niya ay kumikislap sa kilig. “Please tell me na hindi mo planong guluhin yung graduation party. Kahit masaya yun.”

Bumuntong hinga ako. “No, Marx. I’m not that desperate.”

Tinaas niya ang kilay, mukhang hindi naniniwala. “Really? Mukha ka kasing may balak na gumawa ng sobrang stupid na bagay. Ano yun, spill.”

Kinagat ko ang labi ko, ramdam ko ang bigat ng confession ko bago ko pa ito masabi. “I’m going to confess to Elijah.”

Saglit siyang napatigil at tinitigan ako parang may nakita siyang ibang ulo, tapos tumawa siya—malakas. “Wait, seryoso ka?”

“Seryosong-seryoso.” Lumabas ang boses ko ng mas matatag kesa sa inaasahan ko, at pati ako nagulat.

“Well, about time na!” natatawang sabi niya, tinatak-tak ang ulo. “I mean, mooning over him ka since first grade, ‘di ba?”

“Fourth grade,” I corrected, pero hindi naman iyon mahalaga. Si Marxus kasi, alam na niya ang nararamdaman ko para kay Elijah simula pa noong bata pa kami, at hindi niya pinalampas na magtira sa akin tungkol doon.

“Same difference.” Tinanggi niya ang kamay. “Pero seryoso, paano mo naman plano gawin ‘to? Lalapit ka ba kay Elijah tapos sasabihin, ‘Hey Elijah, I love you. Tsaka, Louise sucks’?”

Napailing ako, tinakpan ang mukha ko gamit ang kamay. “I’m not that blunt.”

“Haha, hindi nga, pero baka gusto mong isaalang-alang yun. Hindi ka naman kilala sa pagiging subtle.” Tinapik ni Marxus ang balikat ko. “Pero seryoso, anong plano?”

“I’m going to make a bet,” I said, almost whispering.

“A bet?” Biglang tumigil si Marxus, tinitigan ako ng parang sinasabing, ‘Hala, anong pinagsasabi mo?’ “Please tell me hindi mo talaga ipaglalaban ang puso mo kay Elijah?”

“Sort of…” I mumbled, fiddling with the hem of my skirt. “I’m going to tell him that I’ll make him fall in love with me in three months. If I can’t… I’ll walk away. For good.”

Tahimik kaming parehong nakatayo saglit bago muling sumabog sa tawa si Marxus. “Okay, now I know you’ve lost it! A bet? Amara, that’s... that’s...” Tumigil siya sandali, patuloy na natatawa. “Insane. Pero parang genius din.”