15

27 5 37
                                    

Yüzüme çarpan su ile uyanmıştım

"Uyan uyuyan güzel"

Gözlerimi açtığımda başımda gecenkilerden başka bir adam vardı aşırı yapılı biriydi

Karşımdaki sandalyeye oturmuştu

"Beni hatırladın mı"
Siması çok tanıdıktı ama şuan dusunemiyordum

"bundan bilmem kaç yıl önce o doğum gününde hatirliyormusun"

Şimdi hersey yerine oturmuştu
Babamı öldüren o adam buydu

"Babamdan ne istedin ailemden ne istedin tek derdin paramıydı"

"Baban düşündüğün kadar masum biri değil yaptıklarının cezasını çekti annende tek ona yazık oldu sanırım"

Nefes alamıyor gibiydim tüm kemiklerim sızlıyordu

"O gün seni ordan aşağı attığım da keşke öldüğünden emin olsaydım babası gibi bir pislik olacağını hiç düşünememişim"

O sahneler gözlerimin önüne geldikçe derin nefes alıyordum aylarca ayağa kalkamamistim babamın eski bir arkadaşı ve jaehee olmasa orada ölüp gitmiştim hep ailemin intikamı için yaşamıştım

"Niye öyle bakıyorsun merak etme senide onların yanına gondericem ama şimdi değil ilk yandaşlarını tek tek en son sen"

"İğrençsin"

Ayağa kalkıp Yüzüme geçirdiği yumruk ile sarsılmıştım resmen

"Canınmı acıdı" kahkaha atıyordu ben bunu duydukça daha da deliriyordum

"Simdi seninle biraz konuşalım"
Boğazını temizleyip tekrar karşıma oturmuştu

"O koyduğun şifre için 7 kişi zarzor açtı bu kadar zeki olmanı beklemiyordum ama önemli olanı acamadilar onu bize açacaksın"

"Bunu yapmamı beklemiyorsun herhalde"

"Bir daha düşün bence"

Önüme ekip arkadaşlarımın fotolarını atinca şoka uğramıştım resmen yushi ve ryoyu bile bulmuşlardı

"İlk hangisini oldurmeliyim sence yapman için"

"Hepsinin suan nerde ne yaptığını biliyorum seni onun için onlara bi sürpriz hazırlayalım ne yapmaliyim"

Düşünür gibi yapıyordu deli olmalıydı ondan korkuyordum beni aşağı acımadan atan ailemi vahşice katleden biri herseyi yapardı

"Bence ilk ekibinize yeni gelenlerden kurtulalım onlarla diğerleri kadar aran iyi değildir degilmi o kadar canın yanmaz acıdan sürünmeni istiyorum"

"Hayır hayır sakın"

"Biraz geç sanki"

Arkasına bakmadan oda çıkmıştı ne yapacaktım bilmiyordum elimden hicbirsey gelmiyordu
.

.

.

"Dikkatli olun"

"Sizde" iki farklı araca binip yola çıkmışlardı

"Ne yapıyoruz"

"Simdi beni iyi dinleyin direkt hicbirsey yapamayız hangi konumda tutuyorlar onu öğrenmemiz lazım sonra hep beraber gitmeliyiz"

"Ryo ve ben içeri gireriz kaç kişiler öğrenmeye çalışırız"

"Bende gelicem"

"Hayır jaehee olmaz eğer riku bizim gittiğimiz yerdeyse biz onları oyalarken onu kurtaracak birine ihtiyacımız var"

Jaehee biraz düşündükten sonra tamam anlamında başını sallamıştı
.

.

"Arabayı burda parketmek daha mantıklı gibi"

"Hhm"

Sion tam arabadan çıkacakken onun kolundan tuttum

"Nereye tek başına gidebileceğini kim söyledi sana"

"Birinden emir alacağımı nerden çıkardın"

"Yalnız gitmek doğrumu sence"

"Şuan bunu düşünecek zaman değil"

"Tamam defol git o zaman"

arkama yaslanmıştım içimde fırtınaların kopmasına karşı gelemiyordum

"Benden bu kadar nefret etme"

Gulumsemisti gözlerinden ne yaşadığını anlayamasamda

"Nefret edecek kadar bile duygu beslemiyorum sana karşı"

Bunu derken bile canım yanıyordu ama asla belli etmemeliydim bir yanım ondan nefret ederken diğer yanım ateşte yanıyor gibiydi

"Birsey olursa haber veririm"

"Geberdiginde nasıl haber vereceksin onu merak ediyorum"

"Haber vermezsem burdan gidersin"

arabadan inmişti

Ona birsey olmasını istemiyordum camdan öylece ona bakakalmıştım
Sonra çalan telefon ile tüm odagimi degistirdim

"Siz girdinizmi iceriye"

"Sion gitti"

"Yushi yalnızmı gonderdin onu"

"İstemedim ama dinlemedi beni"

"Sakuya ve ryoda gitti beklemek istemiyorum ben ne yapmalıyım zaman kaybediyor gibiyim"

"Başka çaremiz yok jaehee"
.

.

İçeriye birileri gelmişti

"Ayiksin şimdiye kadar ölürsün sanmıştım"
Ses çıkarmamıştım

"Seninkiler geldi"

"Ne" duyduğum şey karşısında ne yapacağımı bilmiyordum

"Şuan A bloktalarmıs degilmi"
Yanındakine sormuştu

"Herneyse onlara veda etme zamanımız geldi"

"Hayır hayır yalvarırım onlara dokunma"

"Üzüldüm biliyormusun ama maalesef bombanın geri sayımı başladı son 2 dakika"

"Ne bombası" Bu gerçek olamazdı

Herkesi kaybetme esigindeydim
Benim yuzumdendi hepsi hicbirsey yapamiyordum

"Ne istersen yaparım nolur onlara birsey yapma durdur su bombayı"

"Geç kaldın sanki biraz son 1 dakika elveda"

.

.

"Burda olduklarına eminmiyiz sakuya"

"Bilmiyorum bende ustemi çıkalım altami inelim"

"Ayrılalım bence"

"Peki dikkat et ryo"

"Sende"

Sakuya üst kata çıkmıştı merdivenlerden çıkarken ordan geçen kırmızı kabloyu farketti dikkatli bakınca yanında mavi ve yesil kabloda vardi

"Hayır ryo"

Sakuya çok hızlı bir şekilde aşağı inmisti

"Ryo geri dön bomba var geri dön"

Ryo duyduğu gibi hızla kosmustu ama dengesini kaybedip yere düşmüştü

"Hadi ryo çık artık" sakuya ryoyu bekliyordu dışarıda gelmedigini farkedince içeri tekrar girmekten başka birsey düşünmedi

.

.

"Son 15 saniye"

Yalvarışlarımın ise yaramadığı bir noktadaydım sanırım bitmişti

Duyduğum patlama sesi ile kalbim durdu sandım

__________

Ağlıyom sakuya ve Ryo 😭😭😭

 

nasa/NCT WISH Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin