Beni kendinde bul /hyunlix

2

Bölüm 2: Zorbalık

Felix, Hyunjin’i okulda sıkça görmeye başlamıştı. Okulun popüler ve güçlü Alfası olarak tanınan Hyunjin, hep etrafındaki insanları etkisi altına alır ve diğer öğrenciler tarafından saygı gösterilirdi. Ancak Felix, Hyunjin’in ona bakışlarını her seferinde hissettiğinde, içinde bir huzursuzluk uyanıyordu. Hyunjin’in Omega’lara karşı olan tutumu, Felix’i her zaman tedirgin ediyordu. Bu yüzden, Hyunjin’in yakınında olmak, Felix için giderek zorlaşıyordu.

Bir gün, Felix okul koridorunda yürürken, beklenmedik bir şekilde Hyunjin’in arkasından bir ses duydu.

"Hey, yeni gelen Omega," dedi Hyunjin, sesindeki alaycı tonla. "Ne yapıyorsun burada? Okula gelince biraz daha az dikkat çekmen gerekmez mi? Yoksa dikkatini çekmek için burada mısın?"

Felix, bu sözlerle donakaldı. Hyunjin’in bakışları, sert ve soğuktu. Diğer öğrenciler de etraflarına bakarak Hyunjin’in etrafında toplandılar. Kimse müdahale etmiyordu. Hyunjin’in olduğu ortamda herkesin sessizliğe büründüğünü biliyordu.

Felix, derin bir nefes aldı ama ne söyleyeceğini bilemedi. Zorla, "Sadece geçiyorum," dedi, başını eğerek.

Hyunjin ise gülümseyerek onun yanından geçti. "Daha iyi olabilirsin, Felix. Ama senin gibi zayıf Omega’lar bu okulda yalnızca rahatsızlık yaratır. Kimseye faydan olmaz."

Felix’in kalbi hızla çarpmaya başladı. Hyunjin’in sözleri, zihninde yankı yapıyordu. Kendini daha da küçük hissediyordu, sanki herkesin içinde bir adım daha geriye gitmişti. Hyunjin’in zorbalığı, Felix’in korkularını iyice derinleştirmeye başlamıştı.

---

O günün akşamı, Felix sınıfta tek başına kalmıştı. Diğer öğrenciler dışarıda arkadaşlarıyla vakit geçirirken, Felix kitaplarına gömülmüştü. Sessizce çalışıyordu ama zihninde Hyunjin’in sözleri dönüp duruyordu. Her geçen dakika, Hyunjin’in bakışları, sözleri daha da sıkı bir şekilde kafasında yankı yapıyordu.

Felix, birden kapının gıcırdayan sesiyle irkildi. Hızla başını kaldırdığında, kapının arkasında Hyunjin’i gördü. Hyunjin’in yüzü, her zamanki soğuk ifadesiyle buradaydı.

Felix’in içi sıkıştı. “Ne istiyorsun?” diye sordu, sesindeki titremeyi gizlemeye çalışarak.

Hyunjin, Felix’in gözlerinin içine bakarak adımını daha da yaklaştırdı. "Bir şey sormak istiyorum," dedi, sesindeki alaycılık kaybolmuş gibiydi. Ama Felix, Hyunjin’in bu soğuk bakışlarını çok iyi tanıyordu. "Beni mi sevdin? Yoksa ben sana fazla mı yakın oldum?"

Felix, ne cevap vereceğini bilmiyordu. Hyunjin, her geçen gün ona daha yakın oluyordu ama aynı zamanda Felix, bu yakınlaşmanın ne kadar tehlikeli olabileceğini de fark ediyordu. Hyunjin’in ona karşı tutumu giderek daha karmaşık hale geliyordu ve Felix, ne yapması gerektiğini bir türlü anlayamıyordu.

Felix sessizce başını eğdi, "Seninle konuşmak istemiyorum," dedi ve ayağa kalkarak kapıya doğru yöneldi. Ama Hyunjin, aniden Felix’in önünü kesti.

"Kaçmak istiyorsun, değil mi?" dedi Hyunjin, yine alaycı bir şekilde. "Ama ben senin her hareketini izliyorum, Felix. Nerede olursan ol, ben seni bulurum."

Felix, geri adım atmak zorunda kaldı. Hyunjin’in bakışlarındaki derinlik, içinde büyük bir korkuya yol açtı. "Beni bırak," dedi, sesindeki titremeyi zorla gizleyerek.

Hyunjin, Felix’in telaşını görürken bir gülümseme belirdi yüzünde. "Hadi, ne oldu? Korkuyor musun?" dedi ve Felix’in kolunu sert bir şekilde tuttu. "Ben seni, senin gibileri, pek seviyorum, Felix. Bu kadar kolay korkman beni eğlendiriyor."

Felix, bir süre daha sessizce ona bakakaldı. Hyunjin’in zorbalığı, içindeki korkuyu iyice derinleştirmişti. Bir alfa olarak Hyunjin, her zaman güçlüydü ve Felix, bu gücün karşısında küçücük bir Omega olarak hissediyordu. Korkusu, her geçen gün daha da büyüyordu.

Ve o an, Felix’in gözlerinde korkunun belirginleştiği an, Hyunjin ona biraz daha yaklaştı, ama aniden bir öğrenci, koridordan geçerken onları gördü. Hyunjin, Felix’in kolunu bırakarak geriye adım attı.

Felix, hızlıca yerinden kalkarak dışarı çıkmaya çalıştı, ama içindeki korkuyu kontrol edemedi. Hyunjin’in bakışları onu sürekli takip ediyor gibiydi.

---

Felix, okuldan ayrıldıktan sonra, yolda yürürken ne yapacağını bilemedi. Hyunjin’in sözleri ve zorbalığı kafasında dönüp duruyordu. Her geçen gün, bu okulda kendini daha yalnız ve savunmasız hissediyordu. Hyunjin’in sert bakışları, tehditleri, bir türlü geçmek bilmiyordu.

İlerleyen günlerde, bu zorbalıklar giderek daha şiddetli hale gelecekti. Felix, hem fiziksel hem de psikolojik olarak büyük bir baskı altındaydı. Ama hiç kimse onun içindeki korkuyu ve acıyı göremiyordu.

Felix, bir şeyin farkındaydı: Hyunjin’den korkuyordu. Ama hyunjin felixe olan hissleri korku değildi bunu kabullenmesede.

Umarım Beğenirsiniz!
💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️💜❤️🤎❤️🤎❤️❤️💜❤️💜❤️💜❤️💜❤️❤️💜❤️💜❤️🤎❤️💜❤️🤎❤️💙🧡💙🧡💙🧡💙💛💚💛🤎💚🖤🤎💙💘💖🤍💞💓💖💗💌💗♥️